Pas op voor de varkens (11 oktober 2010)
Als we de afgelopen week één ding hebben geleerd, dan is het dat Nigel de Jong een heel aardige jongen is. Niks ‘crimineel’. Vraag het de bondscoach, vraag het willekeurig welke mede-international, en je krijgt het bezworen: Nigel is een goeie jongen. Een lieve jongen zelfs, volgens aanvoerder Mark van Bommel. Er is niks mis met Nigel. Ja, in het veld is hij wel eens een beetje wild. Fanatiek. Misschien zou hij soms net iets anders het duel kunnen aangaan. Maar ja, hij is een winnaar. Hij wil elk duel winnen en zoekt daarom de grens op. Maar hij gaat altijd voor de bal. Dat er af en toe een been van een tegenstander knapt als hij inkomt, is pure pech.
De Zweden denken daar anders over. De tegenstanders van Oranje van morgenavond hebben zich in de Zweedse krant Aftonbladet krachtig uitgelaten over het spel van De Jong en zijn partner in crime, Van Bommel. ‘Wilde honden’, noemde Stenman van FC Groningen ze. ‘Geen fair-playspelers’, vond Haglund van Heerenveen. Het meest positieve dat Wernbloom van AZ nog over Van Bommel te melden had was dat hij ‘erg goed is in het sarren van de tegenstander’. Ze zijn allemaal ontzettend blij dat in ieder geval De Jong niet meedoet morgen. Omdat hij ook enorm goed kan voetballen, zeggen ze. Omdat ze graag hun benen heel houden, denken ze er bijna hardop bij.
Het bontst maakte Ola Toivonen van PSV het. ‘Oranje speelde als een stel varkens tijdens het afgelopen WK.’ De Jong en Van Bommel vooral dus, bedoelde hij. Later stelde hij dat zijn uitspraak verkeerd was vertaald. Hij had slechts gezegd dat Nederland op het middenveld bikkelhard voetbal had gespeeld. Ja, met een term die je in het Engels met ‘varkensachtig’ kunt vertalen, maar dat had hij natuurlijk niet bedoeld.
Dat zal ook wel niet, maar ondertussen is de toon wel gezet. De onschuldige, van liefde voor het edele voetbalspel overlopende Zweedjes moeten het opnemen tegen de Hollandse beulen. Alsof Wilders op het middenveld staat, op zoek naar Zweedse misbaksels die de Islam aanhangen of die zijn toorn op een andere manier hebben gewekt en daarom het veld afgemept moeten worden. Wee Zlatan! Voor alle zekerheid zijn de afscheidsbrieven voor vrouw en kinderen vast geschreven. Scheidsrechter, houd alstublieft de horde sarrende varkens in toom en bescherm ons tegen hun criminele charges! We willen zo graag heelhuids naar onze geliefden terugkeren.
Nou het zal wel aan mij liggen, maar het is me nog nooit opgevallen dat Zweedse voetballers van die fijngevoelige wezentjes zijn. Varkens mag je ze niet noemen, maar ‘fysiek en hard spel’, wat ze de Nederlanders verwijten, is een understatement voor het voetbal dat ze laten zien. Toivonen wel eens zien spelen? Die is niet zo vies van een elleboogje of een stapje over de bal heen. Wernbloom, Stenman en Haglund? Alleen de gedachte aan een wedstrijd tegen zulke spelers bezorgt me al associaties van een barre fietstocht met een niets ontziende, gemene storm tegen. Ibrahimovic dan? Dat is zo’n beetje de overtreffende trap van crimineel gedrag in voetbaltenue. Vraag Van der Vaart nog maar eens naar zijn herinneringen aan een vorige interland tegen zijn toenmalige clubgenoot.
Nee, laat die Zweden maar schuiven. Eerst flink zielig doen en dan dinsdag als beesten tekeer gaan, let maar op. Als een kudde buffels zullen ze door onze linies heen willen denderen. Onze jongens zullen zich schrap moeten zetten om niet omver te worden geblazen.
Gelukkig heeft Bert van Marwijk het licht gezien, zo bleek afgelopen vrijdag. Door de omstandigheden gedwongen, maar daarom niet minder hoopgevend. Het is zo simpel: haal die ordinaire schopper eruit en zet er een voetballer voor in de plaats, en de bal circuleert meteen veel sneller. Ineens worden er weer verrassende passjes vooruit gegeven en wordt er fris gecombineerd. En van grof geweld geen sprake. Nou nog een paar goede buitenspelers en een spits die ook zijn grote kansen benut, en we rollen die Zweden op. Dat wil zeggen, als Van der Vaart niet Ibrahimovic even opzoekt.
De Zweden denken daar anders over. De tegenstanders van Oranje van morgenavond hebben zich in de Zweedse krant Aftonbladet krachtig uitgelaten over het spel van De Jong en zijn partner in crime, Van Bommel. ‘Wilde honden’, noemde Stenman van FC Groningen ze. ‘Geen fair-playspelers’, vond Haglund van Heerenveen. Het meest positieve dat Wernbloom van AZ nog over Van Bommel te melden had was dat hij ‘erg goed is in het sarren van de tegenstander’. Ze zijn allemaal ontzettend blij dat in ieder geval De Jong niet meedoet morgen. Omdat hij ook enorm goed kan voetballen, zeggen ze. Omdat ze graag hun benen heel houden, denken ze er bijna hardop bij.
Het bontst maakte Ola Toivonen van PSV het. ‘Oranje speelde als een stel varkens tijdens het afgelopen WK.’ De Jong en Van Bommel vooral dus, bedoelde hij. Later stelde hij dat zijn uitspraak verkeerd was vertaald. Hij had slechts gezegd dat Nederland op het middenveld bikkelhard voetbal had gespeeld. Ja, met een term die je in het Engels met ‘varkensachtig’ kunt vertalen, maar dat had hij natuurlijk niet bedoeld.
Dat zal ook wel niet, maar ondertussen is de toon wel gezet. De onschuldige, van liefde voor het edele voetbalspel overlopende Zweedjes moeten het opnemen tegen de Hollandse beulen. Alsof Wilders op het middenveld staat, op zoek naar Zweedse misbaksels die de Islam aanhangen of die zijn toorn op een andere manier hebben gewekt en daarom het veld afgemept moeten worden. Wee Zlatan! Voor alle zekerheid zijn de afscheidsbrieven voor vrouw en kinderen vast geschreven. Scheidsrechter, houd alstublieft de horde sarrende varkens in toom en bescherm ons tegen hun criminele charges! We willen zo graag heelhuids naar onze geliefden terugkeren.
Nou het zal wel aan mij liggen, maar het is me nog nooit opgevallen dat Zweedse voetballers van die fijngevoelige wezentjes zijn. Varkens mag je ze niet noemen, maar ‘fysiek en hard spel’, wat ze de Nederlanders verwijten, is een understatement voor het voetbal dat ze laten zien. Toivonen wel eens zien spelen? Die is niet zo vies van een elleboogje of een stapje over de bal heen. Wernbloom, Stenman en Haglund? Alleen de gedachte aan een wedstrijd tegen zulke spelers bezorgt me al associaties van een barre fietstocht met een niets ontziende, gemene storm tegen. Ibrahimovic dan? Dat is zo’n beetje de overtreffende trap van crimineel gedrag in voetbaltenue. Vraag Van der Vaart nog maar eens naar zijn herinneringen aan een vorige interland tegen zijn toenmalige clubgenoot.
Nee, laat die Zweden maar schuiven. Eerst flink zielig doen en dan dinsdag als beesten tekeer gaan, let maar op. Als een kudde buffels zullen ze door onze linies heen willen denderen. Onze jongens zullen zich schrap moeten zetten om niet omver te worden geblazen.
Gelukkig heeft Bert van Marwijk het licht gezien, zo bleek afgelopen vrijdag. Door de omstandigheden gedwongen, maar daarom niet minder hoopgevend. Het is zo simpel: haal die ordinaire schopper eruit en zet er een voetballer voor in de plaats, en de bal circuleert meteen veel sneller. Ineens worden er weer verrassende passjes vooruit gegeven en wordt er fris gecombineerd. En van grof geweld geen sprake. Nou nog een paar goede buitenspelers en een spits die ook zijn grote kansen benut, en we rollen die Zweden op. Dat wil zeggen, als Van der Vaart niet Ibrahimovic even opzoekt.