De gouden greep van Platini (17 januari 2011)
Ik heb nooit begrepen dat Jaap Stam in de nadagen van zijn carrière transformeerde tot boegbeeld van Ajax. Een stoere, onverschrokken held, natuurlijk, dat was hij. Maar qua spel en uiterlijk eerder iemand die zo met ontbloot bovenlijf op de tribune zou kunnen staan tussen die gasten door wie hij zo bewonderd werd, dan een model-Ajacied in de categorie elegante godenzoon. Hij bleef, ook op Prada-schoenen, toch een uit de klei getrokken, grimmige verdediger. Maar belangrijker nog: hij was in de kracht van zijn voetballeven tweeënhalf jaar lang hardcore-PSV’er voordat hij na zijn buitenlandse avonturen nog een ruim jaar zijn laatste energie voor Ajax aansprak. Dapper, maar niet triomfantelijk.
Stam kwam dan ook niet uit clubliefde naar Ajax. Waarschijnlijk vond hij Ajax best een mooie club, maar dan jarenlang in de betekenis die Ruud van Nistelrooij daar vorige week aan gaf: een prachtige club om drie keer tegen te scoren. Nee, Ajax trok gewoon sneller en ruimer de beurs dan PSV toen Stam bij AC Milan op een zijspoor dreigde te belanden. Net zoals André Ooijer eieren voor zijn geld koos toen Ajax hem afgelopen zomer de kluif voorlegde die PSV had weggehaald.
En zoals Van Nistelrooij ineens weer blosjes krijgt van de belangstelling van Real Madrid. Anderhalf jaar geleden nog net niet afgedankt zoals de andere Nederlanders van de club, maar wel zonder veel spijt uitgezwaaid. En met de nood aan de man nu weer begeerd, wat voor Van Nistelrooij na in totaal 26 competitiewedstrijden voldoende aanleiding schijnt te zijn om van HSV te eisen dat die club hem ogenblikkelijk laat gaan.
Het is de macht van het geld die zijn climax heeft bereikt in deze tijd: de clubliefde gaat waar de poen is. Terecht eisen de supporters geen clubliefde meer van de spelers, ze eisen dat de club die koopt. Simpelweg omdat het succes oplevert. Hoe meer er met poen gesmeten wordt en hoe hoger de schuld oploopt, hoe groter het succes. Nou ja, behalve bij Ajax dan, en bij Feyenoord. Maar ja, die konden dan ook in het recente verleden haast alléén maar spelers kopen die voor buitenlandse clubs echt te oud waren geworden.
Gelukkig wil Michel Platini als baas van de UEFA nu iets gaan doen aan de schuldenlast van de Europese clubs, die inmiddels bij elkaar meer dan een miljard euro bedraagt en voor de absolute topclubs in Engeland en Spanje per club zelfs honderden miljoenen, zonder enige indicatie dat die schuld ooit kleiner zou kunnen worden. Ze geven namelijk meer dan honderd procent van de inkomsten uit aan spelerssalarissen. Zo incasseert Wayne Rooney bij Manchester United dagelijks veertigduizend euro, terwijl Cristiano Ronaldo het bij Real Madrid doet voor vijfendertigduizend per dag. En dan lopen er bij die clubs, net als bij Barcelona, Valencia, Chelsea, Arsenal, Liverpool en Manchester City en in Italië en Duitsland nog wel een paar ruim betaalde spelers rond. Tja, zo is het niet zo heel moeilijk om elk jaar met een paar landen onderling de hoofdprijzen te verdelen, heeft Platini ontdekt.
Met ingang van het seizoen 2012-2013 wil hij de clubs verbieden om de schuld hoger te laten oplopen dan dertig miljoen euro, zo’n beetje het niveau van Ajax en Feyenoord, op straffe van boetes, punten in mindering of zelfs speelverboden. Het aardige is: het gaat die clubs natuurlijk niet lukken om in een jaar tijd de financiën zo te saneren. Dus wat zal het gevolg zijn? Buitenlandse topclubs die ruzie krijgen met hun sterspelers omdat ze hun verplichtingen niet meer kunnen nakomen, sancties van de UEFA voor die clubs omdat ze niet op tijd van die spelers afkomen en de Spaanse en Engelse equivalenten van FC Twente als landskampioenen.
En als klap op de vuurpijl wint dankzij Platini in 2014 weer een Nederlandse club de Champions League. Jongens als Sneijder, Robben, Van der Vaart, Van Persie, Kuijt, Huntelaar, Heitinga en zelfs De Jong zijn namelijk slim genoeg om op slag te getuigen van enorme clubliefde voor de Nederlandse club die bereid is om de schuldenlast het dichtst bij de dertig miljoen euro te brengen. Met Jaap Stam als onverschrokken hulptrainer. Alleen Van Nistelrooij heeft pech, die is in dat geweld echt te oud.
Stam kwam dan ook niet uit clubliefde naar Ajax. Waarschijnlijk vond hij Ajax best een mooie club, maar dan jarenlang in de betekenis die Ruud van Nistelrooij daar vorige week aan gaf: een prachtige club om drie keer tegen te scoren. Nee, Ajax trok gewoon sneller en ruimer de beurs dan PSV toen Stam bij AC Milan op een zijspoor dreigde te belanden. Net zoals André Ooijer eieren voor zijn geld koos toen Ajax hem afgelopen zomer de kluif voorlegde die PSV had weggehaald.
En zoals Van Nistelrooij ineens weer blosjes krijgt van de belangstelling van Real Madrid. Anderhalf jaar geleden nog net niet afgedankt zoals de andere Nederlanders van de club, maar wel zonder veel spijt uitgezwaaid. En met de nood aan de man nu weer begeerd, wat voor Van Nistelrooij na in totaal 26 competitiewedstrijden voldoende aanleiding schijnt te zijn om van HSV te eisen dat die club hem ogenblikkelijk laat gaan.
Het is de macht van het geld die zijn climax heeft bereikt in deze tijd: de clubliefde gaat waar de poen is. Terecht eisen de supporters geen clubliefde meer van de spelers, ze eisen dat de club die koopt. Simpelweg omdat het succes oplevert. Hoe meer er met poen gesmeten wordt en hoe hoger de schuld oploopt, hoe groter het succes. Nou ja, behalve bij Ajax dan, en bij Feyenoord. Maar ja, die konden dan ook in het recente verleden haast alléén maar spelers kopen die voor buitenlandse clubs echt te oud waren geworden.
Gelukkig wil Michel Platini als baas van de UEFA nu iets gaan doen aan de schuldenlast van de Europese clubs, die inmiddels bij elkaar meer dan een miljard euro bedraagt en voor de absolute topclubs in Engeland en Spanje per club zelfs honderden miljoenen, zonder enige indicatie dat die schuld ooit kleiner zou kunnen worden. Ze geven namelijk meer dan honderd procent van de inkomsten uit aan spelerssalarissen. Zo incasseert Wayne Rooney bij Manchester United dagelijks veertigduizend euro, terwijl Cristiano Ronaldo het bij Real Madrid doet voor vijfendertigduizend per dag. En dan lopen er bij die clubs, net als bij Barcelona, Valencia, Chelsea, Arsenal, Liverpool en Manchester City en in Italië en Duitsland nog wel een paar ruim betaalde spelers rond. Tja, zo is het niet zo heel moeilijk om elk jaar met een paar landen onderling de hoofdprijzen te verdelen, heeft Platini ontdekt.
Met ingang van het seizoen 2012-2013 wil hij de clubs verbieden om de schuld hoger te laten oplopen dan dertig miljoen euro, zo’n beetje het niveau van Ajax en Feyenoord, op straffe van boetes, punten in mindering of zelfs speelverboden. Het aardige is: het gaat die clubs natuurlijk niet lukken om in een jaar tijd de financiën zo te saneren. Dus wat zal het gevolg zijn? Buitenlandse topclubs die ruzie krijgen met hun sterspelers omdat ze hun verplichtingen niet meer kunnen nakomen, sancties van de UEFA voor die clubs omdat ze niet op tijd van die spelers afkomen en de Spaanse en Engelse equivalenten van FC Twente als landskampioenen.
En als klap op de vuurpijl wint dankzij Platini in 2014 weer een Nederlandse club de Champions League. Jongens als Sneijder, Robben, Van der Vaart, Van Persie, Kuijt, Huntelaar, Heitinga en zelfs De Jong zijn namelijk slim genoeg om op slag te getuigen van enorme clubliefde voor de Nederlandse club die bereid is om de schuldenlast het dichtst bij de dertig miljoen euro te brengen. Met Jaap Stam als onverschrokken hulptrainer. Alleen Van Nistelrooij heeft pech, die is in dat geweld echt te oud.