Maandag 31 maart
Bedreiging
Merab Jordania mag niet meer in het stadion van Vitesse komen. Zijn rol is al maanden uitgespeeld omdat hij de club moest overdoen aan de Rus Chigirinsky, maar dat schijnt hij niet over zijn hart te kunnen verkrijgen. Jordania blijkt namelijk een echte clubman, die zijn bezit niet wil laten verkwanselen door een Russische lapzwans. Zo beschouwd is de club dus niet in het verderf gestort door de komst van de voormalige Georgische eigenaar, maar door zijn gedwongen vertrek.
De betrokkenheid van Jordania gaat zo ver dat dat hij zich ook druk maakt om de rol van de nieuwe directeur Joost de Wit. Wie? Precies, dat dacht Jordania ook en daarom viel hij woedend uit naar De Wit toen die hem de les kwam lezen. Hij zou diens vingers afsnijden, schijnt hij gezegd te hebben.
En nu mag hij dus niet meer in het stadion komen. Want De Wit heeft aangifte gedaan. 'Er zijn grenzen, ook ik heb een gezin,' aldus De Wit. Wat dat met die vingers te maken heeft, is onduidelijk, tenzij het om het vlees snijden op zondag gaat, maar dat is nou net de voetbaldag. In ieder geval is De Wit bang en vertrouwt hij Jordania voor geen cent.
Gek genoeg bekruipt mij toch zo langzamerhand de gedachte dat Vitesse Jordania met zijn centen best zou kunnen vertrouwen, maar dat men op de vingers van één hand kan uitrekenen dat er van types als De Wit niets dan ellende mag worden verwacht.
Jordania wil komend weekend gewoon naar Vitesse-Ajax komen, heeft hij gezegd. Als De Wit nou gewoon het vlees gaat snijden bij zijn gezin, is er niets aan de hand. Iedereen blij.
Zondag 30 maart
Pestkoppen
Dat voetballers pestkoppen zijn, is van alle tijden. Geef ze de vrije teugel en het is elke dag 1 april. Als de gelegenheid zich voordoet om een medespeler te kakken te zetten, zullen ze die niet onbenut laten. Geen beter vermaak dan leedvermaak. Als ze de kansen op het veld zo goed zouden aangrijpen als die in de kleedkamer, zou elke wedstrijd een monsterscore opleveren.
Ajax-Twente. Frank de Boer was boos geworden in de rust, want het was te slap, vooral achterin. Dat had Ricardo van Rhijn goed begrepen. Bovendien besefte die dat hij, om een allerlaatste poging te doen zich in de kijker te spelen bij Louis van Gaal, alles uit de kast moest halen. Dus niet alleen deed hij in de tweede helft zijn verdedigende werk voorbeeldig, hij spurtte ook diverse keren als een topatleet, met hooggeheven knieën, naar voren. Langs de zijlijn, maar ook diagonaal.
En niet zonder effect. Hij kon zo de assist geven voor het tweede doelpunt en maakte de ruimte voor het schot van Bojan bij het derde. Alle lof voor Van Rhijn. Alleen merkte hij daarna dat het te veel van het goede was geweest: hij werd een beetje misselijk en liep kokhalzend over het veld.
Dat was zijn medespelers niet ontgaan. Of, liever gezegd, ze deden alsof het ze wel ontging en betrokken hem voortdurend bij de opbouw. Het was alsof ze het elkaar toeriepen: alle ballen op Ricardo! Ze liepen nog net niet gierend van de pret over het veld. De stand was veilig, dus dat was het punt niet, maar waarschijnlijk wilde niemand de toorn van De Boer alsnog over zich afroepen.
Pestkoppen waren het. En ik denk dat Frank de Boer daar stiekem wel van genoot.
Zaterdag 29 maart
Meewaaien
Er is gedoe over de aanstelling van een nieuwe bondscoach. Niet over de volgende, die overigens pas aantreedt na de zomer, maar over de opvolger van de volgende, die op de rol staat voor medio 2016. Pierre van Hooijdonk verwoordde het treffend: 'De timing is opvallend.'
Maar los van de timing schijnt tachtig procent van de bevolking het niet te zien in Blind. De man heeft geen ervaring, heeft met zijn zoon als potentieel international ook een familiebelang en waait met alle winden mee, luidt de kritiek. Dat van die zoon is natuurlijk waar, hoe makkelijk de zoon zelf dat ook wegwuift. Maar dat het meewaaien met winden heel verstandig kan zijn als je nog weinig ervaring hebt, wordt door het volk niet ingezien.
Van Hooijdonk maakt, toch een beetje mopperend, nog een punt: 'De overstap van Van Gaal naar Hiddink is vrij rigoureus als je kijkt naar de persoonlijkheden. Die twee wijken in alle opzichten van elkaar af. Als trainer en als mens.'
En daar komt de aap uit de mouw. Dat is precies waarom ze Blind zowel met Van Gaal als met Hiddink laten meewaaien. Dan heeft hij zich optimaal georiënteerd en kunnen we vanaf de zomer van 2016 eindelijk weer een steady koers gaan varen, zoals onder Van Marwijk. Briljante vondst van de KNVB.
Vrijdag 28 maart
Opvolger
De kogel is eindelijk door de kerk: de KNVB heeft formeel bevestigd dat Guus Hiddink na het WK de nieuwe bondscoach wordt. Iedereen blij, maar het is nieuws met een ultralange baard. Over Ronald Koeman heeft al lang niemand het meer.
Wat interessanter is, is dat de KNVB ook formeel heeft aangegeven dat na het EK 2016 Danny Blind Hiddink gaat opvolgen. Dat streelt om te beginnen het ego van Hiddink, die zijn kans schoon ziet om zijn invloed ook na zijn vertrek nog jarenlang te laten gelden. 'Het is voor mij persoonlijk een prachtig gegeven dat ik mijn eigen opvolging kan klaarstomen. Op deze manier kan de voetbalvisie voor het Nederlands elftal op de lange termijn gewaarborgd worden.'
En Blind heeft voorlopig de mooiste baan van Nederland: lekker in de luwte, zonder kans op ontslag, nog twee jaar met zijn zoon mee naar de wedstrijden, in de wetenschap dat daarna de hoogste eer voor hem is weggelegd. De prestatiedwang die daar dan bijhoort, is van later zorg. Het enige risico voor de korte termijn is dat Hiddink eerder in ongenade valt, maar dat zal zo'n vaart niet lopen.
Alleen doet hij er wel verstandig aan om zich te realiseren dat het met kroonprinsen, in welke tak van sport, politiek of wetenschap dan ook, vaak niet zo goed afloopt. Teleurstelling ligt over twee jaar overal op de loer.
En mocht hij toch succesvol zijn, dan weten we nu al dat zijn huidige baas Louis van Gaal dat succes gaat claimen. Dat is dan weer jammer voor Hiddink.
Donderdag 27 maart
Nations
Een nieuwe league, een fijn nieuw plan van de UEFA. We hebben al de Champions League en de Europa League, en nu komt er vanaf september 2018 ook de Nations League: een landencompetitie met vier divisies, opgedeeld in groepen van vier landen, met een promotie- en degradatie-regeling naar aanleiding van een 'final-four-toernooi' in de jaren zonder EK of WK. En ook nog vier te verdienen tickets voor die EK's en WK's voor landen die zich daar niet voor hebben geplaatst via het kwalificatietoernooi, dat dus ook blijft bestaan. Als ik het goed begrepen heb tenminste.
De bonden van de grote landen hebben namelijk geklaagd over het grote aantal vriendschappelijke wedstrijden en wedstrijden tegen onbeduidende landen dat ze moeten spelen. De oplossing is dus: nog meer wedstrijden die wel belangrijk zijn en elk jaar een climax. Wat absoluut niet wil zeggen dat de vriendschappelijke wedstrijden overbodig worden, want voor al die belangrijke wedstrijden moet er toch geoefend worden. En ook de wedstrijden tegen de kleine landen blijven in de kwalificatietoernooien gewoon bestaan.
Er komen zelfs weeks of football, met van donderdag tot en met dinsdag op alle dagen interlands, verspreid over Europa, op verschillende tijdstippen. En die gaan dus allemaal ergens om. Zitten we zes dagen achter elkaar van 's morgens vroeg tot diep in de nacht aan de buis gekluisterd, voortdurend in spanning.
Het duurt niet lang meer of elke wedstrijd is een finale en al die finales worden dagelijks continu achter elkaar geprogrammeerd. En dan hebben we het alleen nog maar over interlands. Voor een beetje knappe finale tussen clubs is geen plaats meer. Laat staan voor een halve finale, zoals tussen AZ en Ajax, voor een tweederangs-, haast vriendschappelijk toernooi om de KNVB-beker.
Woensdag 26 maart
Bierdouche
Als er één irritante traditie is in Beieren, dan is het dat de spelers bij een kampioenschap de coach een bierdouche geven. Waar wij in Nederland de trainer en liefst ook nog de journalist van dienst met kleren en al na afloop het bad intrekken, achtervolgen de Bayern-spelers hun coach op het veld met grote pullen bier, die ze vervolgens boven zijn hoofd omkeren.
Ieder volk zijn eigenaardigheden, zou je zeggen, ware het niet dat de Nederlanders in Duitse dienst gewoontegetrouw voorop rennen. Was het Van Bommel die enkele jaren geleden de aanval op Van Gaal leidde, nu heeft Arjen Robben het hoogste woord.
Wat is het geval: Pep Guardiola wil niet. De man hecht aan stijl en heeft zich voorgenomen om aan deze ongein niet mee te doen. Weigert een reservepak mee te nemen en heeft al aangekondigd steeds bijtijds een veilig heenkomen te zoeken in de kleedkamer. Dat lukte in Berlijn bij de kampioenswedstrijd, maar Robben knipoogde al dat het nog in het vat zit. Hij is geduldig.
Niets zo erg als een Groningse voetballer die vindt dat hij recht heeft op zijn pleziertje. Beetje dom ook om, met die wetenschap, negen wedstrijden voor het einde van de competitie al kampioen te worden. Eén goede raad is wel te geven: Robben in geen geval wisselen in de resterende wedstrijden, want dan weet je zeker dat hij je achter de kleedkamerdeur staat op te wachten met enorme pul bier. En dat hij zichzelf daarna erg leuk vindt.
Dinsdag 25 maart
Bellen
PSV wil graag Toon Gerbrands van AZ strikken als nieuwe algemeen directeur. Daarover wordt tenminste in de media druk gespeculeerd en het wordt niet tegengesproken, dus dan mag je ervan uitgaan dat het waar is. Als het wel zou worden tegengesproken ook trouwens, maar daar is dus geen sprake van.
Dan is de volgende vraag: wil Gerbrands? Het antwoord is ongetwijfeld: nee. Gerbrands wil namelijk best naar een andere club, maar niet naar een club in Nederland. Hij ziet Engeland wel zitten, liet hij zich kort geleden al ontvallen.
Dus zou je denken dat Gerbrands dat meldt aan de verantwoordelijke bij PSV en de kous daarmee af is. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Gerbrands zegt helemaal niets, want: 'Dat zou speculeren zijn en daar houd ik niet van. Ik heb begrepen dat PSV erover heeft vergaderd en dat mijn naam genoemd zou zijn, maar ze hebben mij nog niet gebeld.'
Kortom, heel Nederland, inclusief de betrokkene, weet van de belangstelling van PSV, maar het doelwit wordt niet officieel benaderd. En dan maar hopen dat hij laat merken of het zin heeft om hem echt te vragen.
Maar Toon kijkt wel uit. Moeten ze toch nog bellen om zijn 'nee' te horen.
Maandag 24 maart
Zuur
De druiven waren zuur voor de spelers van Real Madrid na de 3-4 nederlaag in de Clasico tegen Barcelona. 'Dit was vooraf bekokstoofd,' aldus Sergio Ramos, die rood plus een penalty tegen kreeg na een inderdaad meer dan twijfelachtige overtreding op Neymar. 'Tegen sommige dingen kun je niet opboksen.'
Cristiano Ronaldo sprak zich nog duidelijker uit. 'We speelden tegen twaalf man. Het is altijd hetzelfde. Misschien wilden ze FC Barcelona zien terugkeren in de titelstrijd. Ik heb nog nooit gezien dat Real Madrid bevoordeeld werd door de scheidsrechters.'
Overigens kreeg Ronaldo zelf een penalty mee na een overtreding buiten het strafschopgebied, maar dat was voor hem even geen onderwerp van gesprek.
Wat ook altijd hetzelfde is, is het gedrag van de Real-spelers als reactie op het vermeende onrecht en zelfs voordat er van enig onrecht sprake kan zijn. Niet alleen tegenstanders, maar ook de scheidsrechter wordt constant belaagd en geïntimideerd onder aanvoering van, hoe kan het anders, Pepe.
En daar kregen wij in Nederland als altijd commentaar bij van Sierd de Vos. Over Pepe: 'de eerste Portugese zwakbegaafde die, zonder eerst in het G-team te hebben gespeeld, wordt losgelaten op het veld van Real Madrid.'
Het mag allemaal niet. Maar helemaal onbegrijpelijk is het ook niet. En soms zelfs leuk.
Zondag 23 maart
Bal
Ik ken Ester Bal alleen uit het 'tragi-komische verslag' van Marcel van Roosmalen in Hard gras over een jaar meelopen met Vitesse in het seizoen 2005-2006. Er leek me weinig mis met haar. Ze laveerde stoïcijns tussen alle akkefietjes en incidenten door, vertegenwoordigde de club naar buiten toe en onderhield correct contact met alle mensen van de pers. Precies wat van haar verwacht mocht worden. Had bovendien een puike naam voor een persvoorlichtster van een voetbalclub. Nooit meer laten gaan, zou je zeggen.
Mis. Ester Bal is ontslagen. Ze zou het niet goed kunnen vinden met algemeen directeur Joost de Wit en technisch directeur Mo Allach. Tja, en dan is duidelijk wie het veld moet ruimen, zoals wel meer hondstrouwe clubmensen met een enorme staat van dienst hebben ondervonden. Ik noem een David Endt, die bij Ajax zonder pardon de laan werd uitgestuurd omdat hij heel goed was, maar het 'altijd beter kon'.
Bij Vitesse zijn verontwaardigde supporters een Facebook-actie gestart uit protest tegen het gedwongen vertrek van Bal, die wordt omschreven als cultheldin, Miss Vitesse en 'eerlijkste persvoorlichtster van de Eredivisie'. Ze zijn ook bezig met het maken van een spandoek voor de volgende thuiswedstrijd.
Dat heeft uiteraard geen enkele zin. Maar het is hartverwarmend. Laat het een prachtig saluut zijn, liefst met ook een Russische spreuk. Dat De Wit en Allach aan hun baas moeten vragen wat er eigenlijk staat.
Zaterdag 22 maart
Overschreeuwen
Er zijn mensen die genekt worden door het feit dat de camera genadeloos registreert dat ze te ver gaan, zoals Graziano Pellè, toen die uit zijn dak ging na afloop van een wedstrijd. Maar er zijn ook mensen die de macht van de camera maximaal weten te benutten. Ze weten dat ze niets verkeerds zeggen terwijl ze ondubbelzinnig hun punt maken. Zo sprak Marco van Basten via de camera rechtstreeks tot de hele wereld om vast te stellen dat de spelregelcommissie van de FIFA echt bezig is het voetbal kapot te maken. Duidelijker kon niet, maar ze kunnen hem niets maken.
Willen we meer of willen we minder straffen voor één overtreding in het strafschopgebied, vroeg Marco ons in wezen. En in alle huiskamers, kantines en bestuurscommissies, tot bij de KNVB aan toe, klonk een eensgezind 'minder, minder, minder...'
Maar zelfs mensen die weten wat ze doen, kunnen hun hand overspelen. Die gaan ook benoemen dat ze niets verkeerds zeggen, om het in te wrijven, en zijn zo nadrukkelijk bezig met effectbejag, dat ze daarmee zelfs hun vrienden tegen de haren in strijken. Dan loopt hun team leeg en zitten ze voor ze het weten in een lege kleedkamer.
Toch is Graziano Pellè het ergst. Die laat zich eerst foppen door de camera en gaat vervolgens zijn strafvakantie gebruiken om een lekker dure, spierwitte Ferrari aan te schaffen, waarmee hij ook nog eens zijn medespelers de ogen uit gaat steken. Dan ben je niet alleen jezelf aan het overschreeuwen, maar laad je bovendien de verdenking op je dat je destijds maar al te goed wist dat de camera je gedrag vastlegde.
Er is er maar één die hem dat kan verbeteren, vrees ik nog steeds. Alleen voetbalt die niet.
Vrijdag 21 maart
Devaluatie
FC Basel gaat de Europa League niet winnen. Voorlopig moet de club zelfs hopen dat het er niet zonder verder te spelen uitgeknikkerd wordt vanwege het gooien van voorwerpen op het veld door de supporters. Maar ook wanneer het gewoon in de kwartfinale mag uitkomen, ligt de eindzege buiten bereik. Om te beginnen wacht Valencia, en vervolgens zijn ook Benfica, Juventus, Lyon, Porto en Sevilla nog mogelijke obstakels.
Maar Basel is wel te groot gebleken voor Red Bull Salzburg: in Oostenrijk, met tien man, na een 1-0 achterstand. En Red Bull rolde Ajax op met 6-1 over twee wedstrijden, weten we het nog? Dat team was fysiek, conditioneel, technisch en tactisch oppermachtig. Zoals die druk konden zetten, negentig minuten lang, dat was nog niet eerder vertoond.
Daar lachten ze dus om in Basel. Of feitelijk in Salzburg, maar dan wel de mensen uit Basel, voor zover ze het tenminste niet te druk hadden met gooien. Ze voetbalden er rustig onderuit met z'n tienen. Kein Problem.
En dat terwijl FC Basel dus echt de Europa League, het toernooi van de tweede garnituur, niet zal winnen. Dat werpt met terugwerkende kracht een nog scherper licht op de afgang van Ajax. Het doet pijn aan je ogen.
Donderdag 20 maart
Ultimatum
Zou Clarence Seedorf nog wel eens denken aan lekker voetballen in Brazilië? Hij was de held van Botafogo, leider van de spelers en een halve trainer al: degene die binnen en buiten het veld de lijnen uitzette. Maar de stap naar een echte trainersfunctie bij Milan blijkt toch wel een erg grote.
Het laatste nieuws na de zoveelste nederlaag, in La Gazetta dello Sport, is dat Seedorf nog twee wedstrijden krijgt om het tij te keren, en anders weer terug mag naar de Copacabana. Dat is natuurlijk onzin, want Seedorf is close met de oude Berlusconi en diens dochter, die het formeel voor het zeggen heeft. Dus hij krijgt minstens twee jaar de tijd. Maar een prettig gevoel is het natuurlijk niet.
Komt bij dat er wel wordt gestookt, en niet door de minste: Paolo Maldini. 'Ik ben woedend en teleurgesteld, niet vanwege de resultaten, maar om hoe de club geleid is. Alles wat de afgelopen tien jaar is opgebouwd, wordt zomaar weggegooid. Er is geen beleid. Ze kijken alleen naar vandaag, niet naar morgen. Je moet spelers aantrekken die belangrijk zijn voor je elftal, niet alleen maar jongens halen omdat ze transfervrij zijn.'
En dus niet een trainer aanstellen die net komt kijken, alleen maar omdat hij als persoon in de smaak valt, hoor je hem denken als hij zijn oordeel geeft over Barbara Berlusconi: 'Ik geloof niet dat zij verstand heeft van voetbal.'
Met dit zware geschut staat die termijn van twee jaar misschien toch wel op de tocht. En dan kunnen we vast melden wie de volgende trainer wordt: Paolo Maldini.
Woensdag 19 maart
Dreigement
Je mag Louis van Gaal natuurlijk niet met Geert Wilders vergelijken. En omgekeerd al helemaal niet, want Geert Wilders ontploft bij elke vergelijking met wie dan ook die autoritaire of destructieve trekjes toegeschreven kan worden. Maar als het gaat om de lading die ze al hun opmerkingen meegeven, en zeker de profilering van hun wensen, is er toch sprake van enige overeenkomst.
Als Van Gaal voor de zoveelste keer meldt dat hij zijn trainersloopbaan alleen voortzet wanneer hij een aanbod krijgt van een Engelse topclub omdat hij die ambiance nog niet heeft meegemaakt en bovendien in een vierde land kampioen wil worden, klinkt dat als een dreigement. 'Of ik ga met pensioen en met mijn vrouw van het leven genieten in ons huis in Portugal.'
Daar moeten jullie toch ook niet aan denken, lijkt hij te bedoelen. Zijn ze bij die Engelse topclubs nou echt zo dom dat ze dat willen laten gebeuren?
Probleempje is dat Manchester United, de belangrijkste gegadigde, zich met coach Moyes net weer even opricht uit het moeras door Olympiakós uit te schakelen en door te stoten naar de kwartfinale van de Champions League. Zal je net zien dat dat de ommekeer betekent en de komst van Van Gaal daardoor belemmerd wordt.
Wat misschien uitkomst kan bieden is een topclub in Marokko. Daar is Van Gaal ook nog nooit kampioen geweest en bovendien stroomt dat binnenkort vol met de Marokkaans-Nederlandse voetballers die Wilders er hier allemaal gaat uitgooien. Dus er valt heel wat eer mee te behalen. En voor mevrouw Van Gaal: ook lekker dicht bij Portugal.
Als Van Gaal dat kan opbrengen, zal ik hem nooit meer met Wilders vergelijken. En omgekeerd al helemaal niet.
Dinsdag 18 maart
Signaal
Het scheidsrechterskorps ligt nogal onder vuur, omdat men te goed doet wat de regels voorschrijven. 'Vroeger bepaalden de grote scheidsrechters hun eigen regels. Ik zie liever dat ze hun eigen wedstrijd fluiten,' hoor je van een trainer als Dwight Lodeweges, ter ondersteuning van de woede-uitbarsting van Marco van Basten.
Tja, het probleem is natuurlijk dat ze, als ze de regels niet toepassen, meteen een tijdje geen wedstrijd meer toegewezen krijgen en internationaal al helemaal niet meer aan de bak komen. 'Scheidsrechters zijn bang voor de KNVB,' concludeert Lodeweges dan ook.
De koers van de KNVB biedt weinig duidelijkheid. Aan de ene kant tonen de scheidsrechtersbazen sympathie voor de wanhoopskreet van Van Basten, maar ook gaan ze tijdens de halve finales van de KNVB-beker vijfde en zesde officials aanstellen. Een groter team dus, zodat scheidsrechters nog minder hun eigen wedstrijd kunnen fluiten.
De enigen die nog standvastig zijn, zijn de oud-scheidsrechters. De allerlaatste eigenwedstrijdfluiter Mario van der Ende schampert al jaren over alles wat zijn opvolgers presteren. Zijn oudere oud-collega's zijn nog duidelijker: alsof het een soort epidemie is geven ze stuk voor stuk de geest. In tijd van anderhalve maand, Ben Hoppenbrouwer, Jef Dorpmans en Henk Weerink. Ze kunnen het niet meer aanzien. Je zou het als een signaal kunnen beschouwen.
Maandag 17 maart
Miskoop
Het zit er dik in dat Ajax binnenkort de slechtste kampioen van de eeuw is. Dat wil zeggen: als Ajax kampioen wordt. Want als het zo doorgaat als de laatste paar weken, krijgen we een nog slechtere. In dat geval gooit PSV hoge ogen, de club die halverwege al was afgeschreven. Het lijkt Ajax wel.
De ontwikkelingen noodzaakten Frank de Boer om bij de NOS zijn tactiek en zijn aankoopbeleid te verdedigen. Wat niet lukte. Hij was net een politicus, die moest zien recht te praten was krom is.
Wat de tactiek betreft betoogde hij dat het beter is om een tegenstander als NAC alle tijd te geven om de lange bal te spelen, omdat je op het middenveld een man extra nodig hebt om die bal op te vangen. Opjagen heeft alleen zin tegen clubs die bereid zijn de lange bal achterwege te laten. Dat je NAC ook kunt dwingen tot een verkeerde pass, vond hij niet relevant. Over het nut van zelf de bal vanuit de verdediging snel naar voren spelen begonnen zijn gesprekspartners maar niet meer.
Met betrekking tot het aankoopbeleid vond hij Mike van der Hoorn geen miskoop. Die was namelijk eigenlijk als een soort reserve voor Joël Veltman gekocht, die overigens destijds nog helemaal geen A-selectiespeler was. Dat Van der Hoorn een beetje duur was voor een reserve, was ook al geen steekhoudend argument.
Je mag op zulke momenten best een beetje medelijden hebben met zo'n trainer, die zijn woorden op een goudschaaltje moet wegen. Wat Frank de Boer siert, is dat hij hardnekkig voet bij stuk houdt. En wat blijft intrigeren is dat zijn ambitie na het vierde kampioenschap met Ajax is om het vijfde kampioenschap te behalen, wat hem betreft met spelers die bestempeld worden als miskoop. En waarschijnlijk met nog minder punten dan dit jaar.
Zondag 16 maart
Assistentie
Meermalen gehoord dit weekend: verontschuldigingen van scheidsrechters die een penalty gaven die onterecht of op z'n minst zeer discutabel was. Omdat de overtreding buiten het strafschopgebied was. Of omdat de aanvaller niet werd geraakt, zelfs niet met de hand van de glijdende verdediger.
Het meest frappante was dat die verontschuldigingen gepaard gingen met de mededeling dat de scheidsrechters de beslissing om te penalty te geven niet zelf hadden genomen, maar dat zij waren afgegaan op de waarneming van hun assistent: de grensrechter of de vierde official. Die had er beter voorgestaan, was de veronderstelling.
Dat was misschien zo, maar ze hadden het dus mooi verkeerd waargenomen. Er is dus niet alleen sprake van een trend dat scheidsrechters er rond voor uitkomen dat ze zich laten voorzeggen door hun assistenten, maar ook dat die assistenten er op beslissende momenten weinig van bakken. Van de regen in de drup dus, dat gedoe met een scheidsrechtersteam. Maak dan maar liever weer zelf de fout als verantwoordelijke, anders weten we nog niet welke scheidsrechter goed is en welke slecht.
Wie wel wat assistentie kunnen gebruiken, zijn de keepers. Die kunnen geen bal meer fatsoenlijk wegschieten voordat de aanstormende aanvaller dat voorgoed verhindert en het lege doel heeft gevonden. Zo is er niet eens hulp van scheidsrechtersassistenten nodig.
Zaterdag 15 maart
Klankbord
Guus Hiddink heeft zoals bekend bij PSV geen officiële functie. Hij komt af en toe langs, voert onder het genot van een kopje koffie een gesprekje met deze en gene en zorgt dat er gewonnen wordt, daar komt het op neer. Wel heeft hij aangegeven dat hij per 3 mei stopt met de functie die hij niet heeft. Hij zal best nog wel eens langskomen, en zal dan ongetwijfeld kopjes koffie drinken en gesprekjes voeren, maar zal dan niet meer zorgen dat er gewonnen wordt, wil dat waarschijnlijk zeggen.
Tot zover niets bijzonders, behalve misschien de verklaring van Phillip Cocu van het succes van de gesprekjes met Hiddink: 'Hiddink heeft niet mijn doen en laten veranderd. Hij heeft wel mijn blik verruimd.' Je zou toch denken dat gesprekjes alleen effect hebben als ze het doen en laten veranderen, maar blijkbaar doet in Eindhoven een verruimde blik al wonderen.
Maar intrigerend is de wens van Cocu om na 3 mei een opvolger voor Hiddink aan te stellen. 'We houden de opvolging van Guus Hiddink open. Er kan een ander komen in dezelfde constructie.' Hij zoekt dus naar iemand die hij kan aanstellen in een functie die er niet is en die bovendien zijn doen en laten niet hoeft te veranderen.
Cocu heeft inderdaad inmiddels een heel ruime blik. Of hij houdt er gewoon niet van om in zijn eentje koffie te drinken.
Vrijdag 14 maart
Schikking
Altijd gedacht dat ‘schikking’ inhield dat je genoegen neemt met een relatief milde straf, als een soort halve schuldbekentenis, zodat niet de moeite genomen hoeft te worden om je schuld volledig aan te tonen. In der minne, heet het toch? ‘Lullen we nergens meer over.’
Mooi niet. ADO-keeper Gino Coutinho kwam met gestrekt been in op Romeo Castelen, toen die een doelpunt maakt. Castelen raakte geblesseerd, maar Coutinho werd niet bestraft. Dat was reden voor de aanklager van de KNVB om een onderzoek te doen, met als resultaat een schikkingsvoorstel van vier wedstrijden schorsing, waarvan één voorwaardelijk.
Dat vond Coutinho toch te gortig, dus hij ging niet akkoord. Hij snapte best dat hij wat wild ingekomen was, maar wilde ‘niet gezien worden als iemand die een ander expres wil blesseren’. Moest de tuchtcommissie zich dus echt over de zaak gaan buigen en werd Coutinho ineens vrijgesproken. De scheidsrechter had het incident namelijk ‘voldoende beoordeeld’, wat dat ook moge zijn: correct beoordeeld of alleen maar volledig waargenomen doch helaas niet naar behoren bestraft.
Hartstikke leuk voor Coutinho natuurlijk en het zij hem zeer gegund. Maar duidelijk is wel dat de schikkingsvoorstellen voortaan beter overgeslagen kunnen worden.
Donderdag 13 maart
Straf
De Duitse oud-international Uli Hoeness moet voor drieënhalf jaar de gevangenis in vanwege belastingontduiking. Dat is sneu voor Uli, maar het recht moet zijn loop hebben. Uli heeft de fout gemaakt om te verzwijgen dat hij geld op een geheime Zwitserse bankrekening had gezet. En toen hij het uit angst voor ontdekking toch maar opbiechtte, sprak hij over drieënhalf miljoen euro in plaats van over de werkelijke ruim 27 miljoen.
Tja. De vraag is of je iets anders mag verwachten van een voetballer, die is grootgebracht met de stelregel dat overtredingen die je voor de scheidsrechter verborgen kunt houden, toegestaan zijn en dat je bij ontdekking altijd je eigen aandeel in de rottigheid zo klein mogelijk moet maken. Zo'n man weet niet beter. Heeft tijdens en na zijn actieve carrière heel wat scheidsrechters meegemaakt, maar is daar altijd mee weggekomen.
Hoeness werd namelijk ook na zijn voetbaltijd een succesvol man. Maakte Bayern groot met zijn commerciële en financiële inzicht. Wordt dan ook aanbeden door de Bayern-aanhang. Die zal ook vast zorgen dat hij voldoende steun blijft krijgen om zijn straf een beetje aangenaam door te komen, zoals hem altijd is gelukt: hij kreeg wel eens een penalty tegen, maar aan het eind van de wedstrijd stond hij toch met de beker.
Maar misschien kunnen wij er in Nederland wel van leren. Johan Cruijff beweert wel steeds dat je je voetbalclub moet laten leiden door allemaal oud-topvoetballers, maar als je pech hebt zijn ze als bestuurder nog steeds bezig met hun eigen smerige spelletje.
Woensdag 12 maart
Sleet
De sleet zit erop bij Barcelona, weten de kenners zeker. Xavi is al 34, Iniesta passt niet altijd meer zuiver, Messi loopt kotsend over het veld en Neymar kan alsnog niet in diens schaduw staan. Het extra's dat Pep Guardiola Barcelona jarenlang gaf, geeft hij nu aan Bayern München. Maar waarom is een wedstrijd van Barcelona dan nog altijd fascinerender dan een van Bayern? Of ligt dat aan mij?
Bayern voetbalt heel goed en heeft sterspelers, die ook nog eens bereid zijn heel hard te werken. Maar hun pressing is haast agressief. En in de houding van Ribéry, Robben en de echte Duitsers zit altijd iets verongelijkts: ze voelen zich per definitie tekort gedaan. Daarom knallen ze na het scoren van hun goals ook graag met de borstkassen tegen elkaar om te tonen dat zij de gerechtigheid zelf wel afdwingen: zie je wel?
Barcelona jaagt tegenstanders ook af, met vooral hele kleine mannetjes. Hun samenspel is lang niet altijd effectief. Maar áls ze dan een doelpunt maken, is het een briljante teamgoal van individualisten. En als die dan vervolgens ten onrechte wordt afgekeurd, is dat jammer en niet meer dan dat. Maar na de geldige goal een halve wedstrijd later wordt er oprecht gejuicht, zonder rancune.
Goed, het ligt aan mij. Maar op de een of andere manier denk ik dat ik niet de enige ben die de kwetsbaarheid die het spel van Barcelona ook zo kenmerkt, veel aantrekkelijker en sympathieker vindt dan de meedogenloze kwaliteit van Bayern.
Dinsdag 11 maart
Systeem
De blessure van Kevin Strootman houdt de gemoederen bezig. Ook Ronald Koeman sombert dat hij niet direct iemand ziet die Strootman kan vervangen in Oranje. Wel heeft hij, als een soort Hiddink, een tip voor Louis van Gaal: op het WK met twee spitsen gaan spelen. 'Nu moet je voor een ander systeem kiezen, ook omdat we gezien hebben dat we tegen de echte grote landen tekort komen.'
Hij legt het wel even uit. 'In Nederland hechten we erg aan 4-3-3. Dat is een leuk systeem en kan dominant zijn, maar ik denk dat het wel eens tijd is dat we wat minder dominant zijn en meer rendement uit een wedstrijd halen. Een keer wat anders doen dan men van ons gewend is, kan de tegenstander in de problemen brengen. Bovendien zou het best bij de spelers van dit Nederlands elftal passen om met twee spitsen te spelen.'
Het is alsof hij zichzelf toespreekt als trainer van Feyenoord, qua rendement en de wenselijke onverwachte zet. Misschien wil hij er zelf naar luisteren, maar hij beseft dat er weinig kans is dat Van Gaal dat doet. 'Hij is het traject al gestart met een bepaalde wijze van voetballen, ik denk dat hij daaraan vasthoudt.'
Nee, veel invloed heeft Koeman niet. Maar hij is dan ook geen Hiddink. En wat zijn kijk op het systeem betreft: misschien is dat wel de reden dat de KNVB toch liever aan Hiddink dacht.
En trouwens, laten we eerst maar eens afwachten hoeveel spitsen we over hebben als het WK begint, want bij elke schwalbe van Arjen Robben moeten we inmiddels vrezen dat hij niet meer opstaat.
Maandag 10 maart
Duigen
We maakten al niet veel kans om hoge ogen te gooien op het WK, maar kunnen het helemaal schudden, nu in de linkerknie van Kevin Strootman ongeveer alles kapot gegaan is wat er kapot kan gaan. De enige van de drie door Louis van Gaal maanden geleden al tot vaste waarde bestempelde spelers die niet van nature al zo breekbaar was als glas. Het gaat er nog van komen dat Van Gaal de hemel dankt als Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart bereid zijn om met de andere kneusjes de strijd met Spanje en Chili aan te gaan.
Wat geen zin heeft natuurlijk. Het is in de eerste plaats dramatisch voor Kevin zelf, die zijn droom in duigen zag vallen, haastte Van Gaal zich te zeggen. Maar de domper voor Louis is er niet minder om. Die was het bondscoachschap toch al spuugzat en zal nu alle tactische zeilen bij moeten zetten om een complete afgang te voorkomen.
Waar vind je zo gauw een linkspoot die kan sleuren en de rotzak kan uithangen, maar ook kan combineren en beslissend kan passen? Theo Janssen is ook al geblesseerd afgehaakt en Daley Blind kan niet gemist worden als linksback. Zou Willem van Hanegem misschien nog een keer zin hebben?
Zondag 9 maart
Slap
Het kan ook zijn dat het me ontgaan is, maar ik kreeg de indruk dat er aan het eind van Ajax-Cambuur geen speler werd uitverkozen tot Ajacied van de wedstrijd. Nou, dan moet het heel erg zijn, want normaal gesproken laat men geen gelegenheid onbenut om de eigen suprematie op z'n minst te suggereren. En aanvoerder Siem de Jong sprak na afloop van 'een heel slappe wedstrijd'.
Siem de Jong spreekt zoals hij voetbalt: monotoon en fantasieloos. Als hij in het televisiespotje van aanvoerders het woord 'passie' uitspreekt, maakt hij de indruk dat hij zo meteen nog wel even gaat opzoeken wat dat eigenlijk betekent. En als hij zich na de wedstrijd tegen Cambuur geërgerd toont over het spel van zijn team, kun je hem als medespeler rustig gelijk geven en overgaan tot de orde van de dag. Heel anders dan bij Pellè, zal ik maar zeggen.
Grappig dat hij wel even noemt dat twee medespelers een keer alleen voor de Cambuur-keeper kwamen, maar vergeet hoe vaak hij zelf rustig stond toe te kijken hoe de bal een meter bij hem vandaan tussen keeper en verdediger stil viel. Geen notie dat hij actie zou kunnen ondernemen.
Ondertussen slapen ze bij Ajax met een blik op de ranglijst rustig verder. 'Niks aan de hand,' meldde Niklas Moisander bijvoorbeeld. Nee, dat is het trieste. Het wordt waarschijnlijk nog niet eens afgestraft ook. En om toch wat vertier te hebben, zijn de enige Ajacieden die strijdlust tonen, de supporters die buiten het stadion fans uit Leeuwarden tegenkomen.
Zaterdag 8 maart
Kotsen
Voetballers zijn niet fris. Dat zweet maar en wat volop in de mode is, is het spugen. Persoonlijk kreeg ik voornamelijk een droge bek van het voetballen, maar de moderne speler kampt tijdens de wedstrijd met een overmatige speekselproductie, die te pas en te onpas een weg naar buiten zoekt. Dat betekent dat er flink gerocheld wordt.
Maar er zijn grenzen. Voetballers zijn namelijk ook nogal op uiterlijk vertoon, dus het spugen moet wel gecontroleerd gebeuren. Je houdt het wel bij schoon spul. Van de fluim snot van Rijkaard zijn ze niet gediend. En dus al helemaal niet van viezeriken die over hun nek gaan.
Blijkt ineens dat dat voor Lionel Messi wekelijkse business is. Voorover gebogen, zo door het vuistje heen, moet de maaginhoud even naar buiten. Vinden ze bij Barcelona ook niet normaal, want ze hebben hem al langs alle specialisten gestuurd. Maar er schijnt niets aan te doen te zijn. 'Er is echter geen reden om ons zorgen te maken,' zegt trainer Gerardo Martino. 'Het hindert hem niet in zijn werk en het is iets wat hij al vrij lang heeft.'
Nee, het hindert hem niet in zijn werk. Maar smerig blijft het. En voor je het weet, staan alle spelers en vervolgens alle kleine jongetjes ook kotsend op het veld. Want de voorbeeldfunctie van topspelers kan niet onderschat worden, begreep ik van Humberto Tan en alle anderen die vreselijk ontdaan waren van de misdragingen van Graziano Pellè.
Vrijdag 7 maart
Versterkingen
Bayern München, de alleswinnaar van vorig seizoen, staat ook nu weer een straatlengte voor op de andere clubs in Duitsland. De vraag is niet óf ze hun competitiewedstrijden winnen, maar of ze hun winst met meer of minder dan drie goals verschil behalen. En ook in de Champions League moet het raar lopen, wil Bayern de eerstvolgende tegenstanders niet kleineren.
Kortom, Bayern is momenteel de beste club ter wereld en niets wijst erop dat daar spoedig verandering in zal komen: als ook de verdiensten nog goed zijn, lopen spelers niet graag weg uit een winnend team. En dan spreekt ook de trainer nog tot de verbeelding. Pep Guardiola, de tiki-taki-coach. Wie zou er niet met hem willen werken? De spelers zijn gek met hem en ook Nederlandse trainers komen als vliegen op de stroop af voor een stage.
Gelukkig is Pep zelf ook tevreden bij Bayern. Hij heeft bestuur en spelers gerustgesteld met de mededeling dat zijn wensenlijst slechts enkele spelers telt. 'De basis van het team zal hetzelfde blijven. Er zullen slechts enkele aanvullingen komen.'
Pardon? Je bent coach van de beste spelers van de wereld die samen ook nog eens het beste team vormen, natuurlijk mede door jouw inbreng, en je meldt sussend dat je hooguit een paar versterkingen nodig hebt? Stuk of drie, vier zeker, voor de zwakke plekken? Kom op nou, zeg. Wat een zwaktebod. Wat is dat voor een trainer?
Weet je wát knap is? Met Bas Dost in de spits moeten spelen en dan gewoon af en toe een wedstrijd winnen.
Donderdag 6 maart
Doodskus
Er waren ooit onder bondscoach Dick Advocaat play-offwedstrijden tegen Schotland, waarin Wesley Sneijder als neo-international liet zien wat hij waard was. Fel, kittig en vooral direct diepte zoekend met zijn passing. Het leek hem geen moeite te kosten. Dat was wat. Dat waren we niet gewend. Hij was van meerwaarde voor Oranje.
Dat bleek ook de ruim tien jaren daarna. Op de WK's en EK's onder bondscoaches Van Basten en Van Marwijk was Sneijder hoofdverantwoordelijk voor het spel en de resultaten van het Nederlands elftal. Hij zette druk, gaf beslissende passes en maakte cruciale doelpunten. Hij was de gifkikker die het team nodig had.
Het afgelopen half jaar leek Louis van Gaal Sneijder te willen prikkelen met het afpakken van de aanvoerdersband en de opmerkingen over zijn fitheid. Sneijder zou als vanzelfsprekend op het WK het voortouw nemen. Maar na de wedstrijd tegen Frankrijk bleek hoe de vlag er werkelijk voorstaat: Van Gaal gaf Sneijder de doodskus. 'Hij was net als het hele team goed in de eerste 25 minuten, maar daarna ging hij mee in de daling van het niveau. Hij kan zichzelf niet in stelling brengen, maar moet daarin worden gebracht. Hij heeft zijn stinkende best gedaan.'
Vooral die laatste zin is veelzeggend: kleine Wesley heeft zich het schompes gewerkt, en dat waardeert Van Gaal. Maar ja, hij is niet iemand die het verschil maakt. Ineens is de speler die Oranje al die jaren op sleeptouw heeft genomen, heel erg oud. Zijn einde nadert met rasse schreden.
Woensdag 5 maart
Namen
Nou ja, de shirts waren in ieder geval mooi, zullen we maar zeggen. Ook goed: geen namen erop. Je speelt voor het land, niet voor jezelf, zo is dat. Kan niemand na een goal ook in de verleiding komen om met de duimen naar de rug te wijzen.
Jammer dat er net nu door Oranje niet gescoord werd, terwijl Frankrijk na 25 minuten Nederlands balbezit rond de middenlijn juist besloot de bal maar eens af te pakken en een doelpunt te maken. Waarna Nederland prompt 'de kluts kwijt was', volgens Van Gaal. Niemand die nog lekker de vrije man kon vinden.
Geen man overboord natuurlijk, want de echte voorbereiding op het WK moet nog beginnen en Nederland had met vier debutanten weinig spelers van naam op het veld staan. Dat was niet de reden voor de blanco ruggen, maar wel een prettige bijkomstigheid.
Debutant Davy Klaassen besefte zelf dat hij zijn naam op dit niveau nog moet vestigen. Over zijn oproep zei hij: 'Wellicht is dit wat te snel, maar ik vind het niet erg. Ik ben ontzettend blij hier te zijn.'
Tja, maar het gaat dus om het land en niet om jou. Trouwens, bewijs later maar eens dat je erbij was, met dat naamloze shirt.
Dinsdag 4 maart
Afscheid
Dat Acda en De Munnik hun samenwerking gaan beëindigen en dat Mark Tuitert stopt met schaatsen kunnen we vanuit het voetbalperspectief voor kennisgeving aannemen. En zelfs het bericht dat Puyol het bij Barcelona voor gezien houdt, raakt ons niet echt. Die kon toch al niet echt meer mee.
Anders ligt dat voor de beslissing van Theo Janssen om er de brui aan te geven. Theo is door zijn nieuwe blessure tot de conclusie gekomen dat zijn toekomst 'niet meer op het voetbalveld ligt'.
Niet onverwacht, maar toch jammer.
Theo was de enige speler die moeiteloos mee had gekund met de Nederlandse voetbaltop van veertig jaar geleden, zowel wat betreft technische kwaliteiten als qua mentaliteit: achteloos bal na bal over een meter of vijftig op een stropdas leggen, maar als het moet ook genadeloos de noppen in een enkel zetten en in de rust lekker een peuk. Kreeg er een collega kapsies? Dan kwam Theo op de training even langs. En geen trainer of journalist hoefde Theo iets te vertellen.
Nee, zoals Theo worden ze niet meer gemaakt. Gelukkig vertelde hij meteen dat zijn toekomst wel naast het voetbalveld ligt: als scout en specialistentrainer bij Vitesse. Het is alleen wel te hopen dat er goed nagedacht is over het specialisme waar hij zich op moet richten.
Maandag 3 maart
Waaghals
Fred Rutten wordt de nieuwe trainer van Feyenoord. Eindelijk iemand die wel wil, zou een kwaadspreker zeggen na de afzeggingen van Louis van Gaal en Co Adriaanse. Nou ja, eerst van Co, wilde die toch even laten blijken.
Maar dat zou te kort door de bocht zijn, laat Rutten duidelijk merken. 'Het is geen schande om derde keus te zijn, ik ben vooral hartstikke trots. Elke keer dat je als tegenpartij in De Kuip arriveerde, bekroop je het bijzondere gevoel niet alleen van de selectie te moeten winnen, maar ook van De Kuip met haar unieke sfeer en van het hondstrouwe legioen.'
Rutten staat te trappelen en gaat uit van de steun van het legioen en niet van de dreiging ervan, zoals Adriaanse deed. Dat siert hem, al moet je hem enige waaghalzerij niet ontzeggen. Mocht hij de prestaties van Ronald Koeman niet op z'n minst evenaren, wat er dik in zit na het logische vertrek van Pellè, hoeft hij nou ook weer niet te rekenen op veel begrip en vriendelijkheid. Al heeft hij wel één voordeel: hij is in ieder geval geen Ajax-supporter.
De echte waaghals lijkt toch TD Martin van Geel: een trainer aanstellen die PSV niet aankon en het ook bij Vitesse niet redde, ondanks de kwaliteiten die iedereen hem toedicht, getuigt van moed.
Zondag 2 maart
Provocerend
Natuurlijk, er zat wat frustratie. Hele week gedoe over een paar trappen tegen dug-out, reclamewand en camerastandaard, terwijl niemand een haar gekrenkt was. Hele wedstrijd een overwicht tegen 020. Prachtige goal gemaakt en ingetogen gejuicht. Vinnige duels uitgevochten en dan toch nog verloren. Weg kampioenschap.
En waar begint die Jan Joost van Gangelen na afloop over? Over een elleboogstootje in het gezicht van Veltman. Kut, is die dus toch in beeld geweest. Schorsing, kan niet missen. Kan Veltman wel zeggen dat hij niet op ballet zit, maar het leed is al geschied, met dank aan Jan Joost en zijn vriendjes.
Is Van Gangelen dan klaar? Nee, hij vraagt zich ook nog af waar de over-mijn-lijk-mentaliteit was bij Feyenoord. Ajax-supporter, duidelijk als wat. Zie je aan zijn gezicht ook, trouwens. Dat mag je dan zeggen toch?
Nee, dan Ricardo Kishna. Wat die zich verbeeldt, vroeg Daryl Janmaat zich af. 'Hij loopt erbij alsof hij Cristiano Ronaldo is. Na de rust liep hij ook zo enorm langzaam het veld op. Dan denk ik: doe gewoon en loop een beetje door. Kishna zal vast een goede voetballer zijn, maar hij gedraagt zich een beetje provocerend.'
Dat hebben we trouwens van Cristiano Ronaldo ook heel lang gevonden.
Zaterdag 1 maart
Keel
Daryl Janmaat heeft van de week in ieder geval goed opgelet. Hij wil Ajax morgen direct 'bij de keel grijpen. Als we allemaal scherp zijn, dan maken we een kans.'
En Ajax maar beweren dat de wedstrijden tegen Salzburg incidenten waren. Bij monde van Davy Klaassen: 'Dit was allemaal zó anders dan de Nederlandse competitie. Zij renden gewoon met z'n allen naar voren. Speel je tegen een Nederlandse club, dan blijft er altijd wel een speler hangen. Zelfs Barcelona en AC Milan gaven niet deze druk op ons.'
Helemaal nog niet door dat vanaf nu alle tegenstanders massaal als gekken naar voren gaan rennen, wetende dat als één club zich daar niet onderuit kan voetballen, dat Ajax is. En niemand die zal blijven hangen. Komt bij dat het publiek zich in De Kuip niet onbetuigd zal laten. Dat zou het liefst met z'n vijftigduizenden met de spelers mee rennen.
Het enige waar Ajax op mag hopen, is dat er spelers als Klaassen zijn die al vanaf de F-jes in Rotterdam tegen Feyenoord voetballen. Die zijn in ieder geval de woede van het publiek gewend. 'Zeker weten. Dat ging heel ver. Het maakt ze niet uit of je een speler bent van de F1 of van het eerste, ze schelden je gewoon uit. Ze halen er van alles bij. Ja, ook tegen ons als kleine ventjes. Ik vind dat moeilijk te begrijpen. Het zit blijkbaar diep.'
Ja, het zit diep. Het is nou eenmaal Feyenoord-Ajax. En het is toch tekenend dat Davy Klaassen dat moeilijk te begrijpen vindt. Dat is vragen om een nieuw incident à la Salzburg.
Bedreiging
Merab Jordania mag niet meer in het stadion van Vitesse komen. Zijn rol is al maanden uitgespeeld omdat hij de club moest overdoen aan de Rus Chigirinsky, maar dat schijnt hij niet over zijn hart te kunnen verkrijgen. Jordania blijkt namelijk een echte clubman, die zijn bezit niet wil laten verkwanselen door een Russische lapzwans. Zo beschouwd is de club dus niet in het verderf gestort door de komst van de voormalige Georgische eigenaar, maar door zijn gedwongen vertrek.
De betrokkenheid van Jordania gaat zo ver dat dat hij zich ook druk maakt om de rol van de nieuwe directeur Joost de Wit. Wie? Precies, dat dacht Jordania ook en daarom viel hij woedend uit naar De Wit toen die hem de les kwam lezen. Hij zou diens vingers afsnijden, schijnt hij gezegd te hebben.
En nu mag hij dus niet meer in het stadion komen. Want De Wit heeft aangifte gedaan. 'Er zijn grenzen, ook ik heb een gezin,' aldus De Wit. Wat dat met die vingers te maken heeft, is onduidelijk, tenzij het om het vlees snijden op zondag gaat, maar dat is nou net de voetbaldag. In ieder geval is De Wit bang en vertrouwt hij Jordania voor geen cent.
Gek genoeg bekruipt mij toch zo langzamerhand de gedachte dat Vitesse Jordania met zijn centen best zou kunnen vertrouwen, maar dat men op de vingers van één hand kan uitrekenen dat er van types als De Wit niets dan ellende mag worden verwacht.
Jordania wil komend weekend gewoon naar Vitesse-Ajax komen, heeft hij gezegd. Als De Wit nou gewoon het vlees gaat snijden bij zijn gezin, is er niets aan de hand. Iedereen blij.
Zondag 30 maart
Pestkoppen
Dat voetballers pestkoppen zijn, is van alle tijden. Geef ze de vrije teugel en het is elke dag 1 april. Als de gelegenheid zich voordoet om een medespeler te kakken te zetten, zullen ze die niet onbenut laten. Geen beter vermaak dan leedvermaak. Als ze de kansen op het veld zo goed zouden aangrijpen als die in de kleedkamer, zou elke wedstrijd een monsterscore opleveren.
Ajax-Twente. Frank de Boer was boos geworden in de rust, want het was te slap, vooral achterin. Dat had Ricardo van Rhijn goed begrepen. Bovendien besefte die dat hij, om een allerlaatste poging te doen zich in de kijker te spelen bij Louis van Gaal, alles uit de kast moest halen. Dus niet alleen deed hij in de tweede helft zijn verdedigende werk voorbeeldig, hij spurtte ook diverse keren als een topatleet, met hooggeheven knieën, naar voren. Langs de zijlijn, maar ook diagonaal.
En niet zonder effect. Hij kon zo de assist geven voor het tweede doelpunt en maakte de ruimte voor het schot van Bojan bij het derde. Alle lof voor Van Rhijn. Alleen merkte hij daarna dat het te veel van het goede was geweest: hij werd een beetje misselijk en liep kokhalzend over het veld.
Dat was zijn medespelers niet ontgaan. Of, liever gezegd, ze deden alsof het ze wel ontging en betrokken hem voortdurend bij de opbouw. Het was alsof ze het elkaar toeriepen: alle ballen op Ricardo! Ze liepen nog net niet gierend van de pret over het veld. De stand was veilig, dus dat was het punt niet, maar waarschijnlijk wilde niemand de toorn van De Boer alsnog over zich afroepen.
Pestkoppen waren het. En ik denk dat Frank de Boer daar stiekem wel van genoot.
Zaterdag 29 maart
Meewaaien
Er is gedoe over de aanstelling van een nieuwe bondscoach. Niet over de volgende, die overigens pas aantreedt na de zomer, maar over de opvolger van de volgende, die op de rol staat voor medio 2016. Pierre van Hooijdonk verwoordde het treffend: 'De timing is opvallend.'
Maar los van de timing schijnt tachtig procent van de bevolking het niet te zien in Blind. De man heeft geen ervaring, heeft met zijn zoon als potentieel international ook een familiebelang en waait met alle winden mee, luidt de kritiek. Dat van die zoon is natuurlijk waar, hoe makkelijk de zoon zelf dat ook wegwuift. Maar dat het meewaaien met winden heel verstandig kan zijn als je nog weinig ervaring hebt, wordt door het volk niet ingezien.
Van Hooijdonk maakt, toch een beetje mopperend, nog een punt: 'De overstap van Van Gaal naar Hiddink is vrij rigoureus als je kijkt naar de persoonlijkheden. Die twee wijken in alle opzichten van elkaar af. Als trainer en als mens.'
En daar komt de aap uit de mouw. Dat is precies waarom ze Blind zowel met Van Gaal als met Hiddink laten meewaaien. Dan heeft hij zich optimaal georiënteerd en kunnen we vanaf de zomer van 2016 eindelijk weer een steady koers gaan varen, zoals onder Van Marwijk. Briljante vondst van de KNVB.
Vrijdag 28 maart
Opvolger
De kogel is eindelijk door de kerk: de KNVB heeft formeel bevestigd dat Guus Hiddink na het WK de nieuwe bondscoach wordt. Iedereen blij, maar het is nieuws met een ultralange baard. Over Ronald Koeman heeft al lang niemand het meer.
Wat interessanter is, is dat de KNVB ook formeel heeft aangegeven dat na het EK 2016 Danny Blind Hiddink gaat opvolgen. Dat streelt om te beginnen het ego van Hiddink, die zijn kans schoon ziet om zijn invloed ook na zijn vertrek nog jarenlang te laten gelden. 'Het is voor mij persoonlijk een prachtig gegeven dat ik mijn eigen opvolging kan klaarstomen. Op deze manier kan de voetbalvisie voor het Nederlands elftal op de lange termijn gewaarborgd worden.'
En Blind heeft voorlopig de mooiste baan van Nederland: lekker in de luwte, zonder kans op ontslag, nog twee jaar met zijn zoon mee naar de wedstrijden, in de wetenschap dat daarna de hoogste eer voor hem is weggelegd. De prestatiedwang die daar dan bijhoort, is van later zorg. Het enige risico voor de korte termijn is dat Hiddink eerder in ongenade valt, maar dat zal zo'n vaart niet lopen.
Alleen doet hij er wel verstandig aan om zich te realiseren dat het met kroonprinsen, in welke tak van sport, politiek of wetenschap dan ook, vaak niet zo goed afloopt. Teleurstelling ligt over twee jaar overal op de loer.
En mocht hij toch succesvol zijn, dan weten we nu al dat zijn huidige baas Louis van Gaal dat succes gaat claimen. Dat is dan weer jammer voor Hiddink.
Donderdag 27 maart
Nations
Een nieuwe league, een fijn nieuw plan van de UEFA. We hebben al de Champions League en de Europa League, en nu komt er vanaf september 2018 ook de Nations League: een landencompetitie met vier divisies, opgedeeld in groepen van vier landen, met een promotie- en degradatie-regeling naar aanleiding van een 'final-four-toernooi' in de jaren zonder EK of WK. En ook nog vier te verdienen tickets voor die EK's en WK's voor landen die zich daar niet voor hebben geplaatst via het kwalificatietoernooi, dat dus ook blijft bestaan. Als ik het goed begrepen heb tenminste.
De bonden van de grote landen hebben namelijk geklaagd over het grote aantal vriendschappelijke wedstrijden en wedstrijden tegen onbeduidende landen dat ze moeten spelen. De oplossing is dus: nog meer wedstrijden die wel belangrijk zijn en elk jaar een climax. Wat absoluut niet wil zeggen dat de vriendschappelijke wedstrijden overbodig worden, want voor al die belangrijke wedstrijden moet er toch geoefend worden. En ook de wedstrijden tegen de kleine landen blijven in de kwalificatietoernooien gewoon bestaan.
Er komen zelfs weeks of football, met van donderdag tot en met dinsdag op alle dagen interlands, verspreid over Europa, op verschillende tijdstippen. En die gaan dus allemaal ergens om. Zitten we zes dagen achter elkaar van 's morgens vroeg tot diep in de nacht aan de buis gekluisterd, voortdurend in spanning.
Het duurt niet lang meer of elke wedstrijd is een finale en al die finales worden dagelijks continu achter elkaar geprogrammeerd. En dan hebben we het alleen nog maar over interlands. Voor een beetje knappe finale tussen clubs is geen plaats meer. Laat staan voor een halve finale, zoals tussen AZ en Ajax, voor een tweederangs-, haast vriendschappelijk toernooi om de KNVB-beker.
Woensdag 26 maart
Bierdouche
Als er één irritante traditie is in Beieren, dan is het dat de spelers bij een kampioenschap de coach een bierdouche geven. Waar wij in Nederland de trainer en liefst ook nog de journalist van dienst met kleren en al na afloop het bad intrekken, achtervolgen de Bayern-spelers hun coach op het veld met grote pullen bier, die ze vervolgens boven zijn hoofd omkeren.
Ieder volk zijn eigenaardigheden, zou je zeggen, ware het niet dat de Nederlanders in Duitse dienst gewoontegetrouw voorop rennen. Was het Van Bommel die enkele jaren geleden de aanval op Van Gaal leidde, nu heeft Arjen Robben het hoogste woord.
Wat is het geval: Pep Guardiola wil niet. De man hecht aan stijl en heeft zich voorgenomen om aan deze ongein niet mee te doen. Weigert een reservepak mee te nemen en heeft al aangekondigd steeds bijtijds een veilig heenkomen te zoeken in de kleedkamer. Dat lukte in Berlijn bij de kampioenswedstrijd, maar Robben knipoogde al dat het nog in het vat zit. Hij is geduldig.
Niets zo erg als een Groningse voetballer die vindt dat hij recht heeft op zijn pleziertje. Beetje dom ook om, met die wetenschap, negen wedstrijden voor het einde van de competitie al kampioen te worden. Eén goede raad is wel te geven: Robben in geen geval wisselen in de resterende wedstrijden, want dan weet je zeker dat hij je achter de kleedkamerdeur staat op te wachten met enorme pul bier. En dat hij zichzelf daarna erg leuk vindt.
Dinsdag 25 maart
Bellen
PSV wil graag Toon Gerbrands van AZ strikken als nieuwe algemeen directeur. Daarover wordt tenminste in de media druk gespeculeerd en het wordt niet tegengesproken, dus dan mag je ervan uitgaan dat het waar is. Als het wel zou worden tegengesproken ook trouwens, maar daar is dus geen sprake van.
Dan is de volgende vraag: wil Gerbrands? Het antwoord is ongetwijfeld: nee. Gerbrands wil namelijk best naar een andere club, maar niet naar een club in Nederland. Hij ziet Engeland wel zitten, liet hij zich kort geleden al ontvallen.
Dus zou je denken dat Gerbrands dat meldt aan de verantwoordelijke bij PSV en de kous daarmee af is. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Gerbrands zegt helemaal niets, want: 'Dat zou speculeren zijn en daar houd ik niet van. Ik heb begrepen dat PSV erover heeft vergaderd en dat mijn naam genoemd zou zijn, maar ze hebben mij nog niet gebeld.'
Kortom, heel Nederland, inclusief de betrokkene, weet van de belangstelling van PSV, maar het doelwit wordt niet officieel benaderd. En dan maar hopen dat hij laat merken of het zin heeft om hem echt te vragen.
Maar Toon kijkt wel uit. Moeten ze toch nog bellen om zijn 'nee' te horen.
Maandag 24 maart
Zuur
De druiven waren zuur voor de spelers van Real Madrid na de 3-4 nederlaag in de Clasico tegen Barcelona. 'Dit was vooraf bekokstoofd,' aldus Sergio Ramos, die rood plus een penalty tegen kreeg na een inderdaad meer dan twijfelachtige overtreding op Neymar. 'Tegen sommige dingen kun je niet opboksen.'
Cristiano Ronaldo sprak zich nog duidelijker uit. 'We speelden tegen twaalf man. Het is altijd hetzelfde. Misschien wilden ze FC Barcelona zien terugkeren in de titelstrijd. Ik heb nog nooit gezien dat Real Madrid bevoordeeld werd door de scheidsrechters.'
Overigens kreeg Ronaldo zelf een penalty mee na een overtreding buiten het strafschopgebied, maar dat was voor hem even geen onderwerp van gesprek.
Wat ook altijd hetzelfde is, is het gedrag van de Real-spelers als reactie op het vermeende onrecht en zelfs voordat er van enig onrecht sprake kan zijn. Niet alleen tegenstanders, maar ook de scheidsrechter wordt constant belaagd en geïntimideerd onder aanvoering van, hoe kan het anders, Pepe.
En daar kregen wij in Nederland als altijd commentaar bij van Sierd de Vos. Over Pepe: 'de eerste Portugese zwakbegaafde die, zonder eerst in het G-team te hebben gespeeld, wordt losgelaten op het veld van Real Madrid.'
Het mag allemaal niet. Maar helemaal onbegrijpelijk is het ook niet. En soms zelfs leuk.
Zondag 23 maart
Bal
Ik ken Ester Bal alleen uit het 'tragi-komische verslag' van Marcel van Roosmalen in Hard gras over een jaar meelopen met Vitesse in het seizoen 2005-2006. Er leek me weinig mis met haar. Ze laveerde stoïcijns tussen alle akkefietjes en incidenten door, vertegenwoordigde de club naar buiten toe en onderhield correct contact met alle mensen van de pers. Precies wat van haar verwacht mocht worden. Had bovendien een puike naam voor een persvoorlichtster van een voetbalclub. Nooit meer laten gaan, zou je zeggen.
Mis. Ester Bal is ontslagen. Ze zou het niet goed kunnen vinden met algemeen directeur Joost de Wit en technisch directeur Mo Allach. Tja, en dan is duidelijk wie het veld moet ruimen, zoals wel meer hondstrouwe clubmensen met een enorme staat van dienst hebben ondervonden. Ik noem een David Endt, die bij Ajax zonder pardon de laan werd uitgestuurd omdat hij heel goed was, maar het 'altijd beter kon'.
Bij Vitesse zijn verontwaardigde supporters een Facebook-actie gestart uit protest tegen het gedwongen vertrek van Bal, die wordt omschreven als cultheldin, Miss Vitesse en 'eerlijkste persvoorlichtster van de Eredivisie'. Ze zijn ook bezig met het maken van een spandoek voor de volgende thuiswedstrijd.
Dat heeft uiteraard geen enkele zin. Maar het is hartverwarmend. Laat het een prachtig saluut zijn, liefst met ook een Russische spreuk. Dat De Wit en Allach aan hun baas moeten vragen wat er eigenlijk staat.
Zaterdag 22 maart
Overschreeuwen
Er zijn mensen die genekt worden door het feit dat de camera genadeloos registreert dat ze te ver gaan, zoals Graziano Pellè, toen die uit zijn dak ging na afloop van een wedstrijd. Maar er zijn ook mensen die de macht van de camera maximaal weten te benutten. Ze weten dat ze niets verkeerds zeggen terwijl ze ondubbelzinnig hun punt maken. Zo sprak Marco van Basten via de camera rechtstreeks tot de hele wereld om vast te stellen dat de spelregelcommissie van de FIFA echt bezig is het voetbal kapot te maken. Duidelijker kon niet, maar ze kunnen hem niets maken.
Willen we meer of willen we minder straffen voor één overtreding in het strafschopgebied, vroeg Marco ons in wezen. En in alle huiskamers, kantines en bestuurscommissies, tot bij de KNVB aan toe, klonk een eensgezind 'minder, minder, minder...'
Maar zelfs mensen die weten wat ze doen, kunnen hun hand overspelen. Die gaan ook benoemen dat ze niets verkeerds zeggen, om het in te wrijven, en zijn zo nadrukkelijk bezig met effectbejag, dat ze daarmee zelfs hun vrienden tegen de haren in strijken. Dan loopt hun team leeg en zitten ze voor ze het weten in een lege kleedkamer.
Toch is Graziano Pellè het ergst. Die laat zich eerst foppen door de camera en gaat vervolgens zijn strafvakantie gebruiken om een lekker dure, spierwitte Ferrari aan te schaffen, waarmee hij ook nog eens zijn medespelers de ogen uit gaat steken. Dan ben je niet alleen jezelf aan het overschreeuwen, maar laad je bovendien de verdenking op je dat je destijds maar al te goed wist dat de camera je gedrag vastlegde.
Er is er maar één die hem dat kan verbeteren, vrees ik nog steeds. Alleen voetbalt die niet.
Vrijdag 21 maart
Devaluatie
FC Basel gaat de Europa League niet winnen. Voorlopig moet de club zelfs hopen dat het er niet zonder verder te spelen uitgeknikkerd wordt vanwege het gooien van voorwerpen op het veld door de supporters. Maar ook wanneer het gewoon in de kwartfinale mag uitkomen, ligt de eindzege buiten bereik. Om te beginnen wacht Valencia, en vervolgens zijn ook Benfica, Juventus, Lyon, Porto en Sevilla nog mogelijke obstakels.
Maar Basel is wel te groot gebleken voor Red Bull Salzburg: in Oostenrijk, met tien man, na een 1-0 achterstand. En Red Bull rolde Ajax op met 6-1 over twee wedstrijden, weten we het nog? Dat team was fysiek, conditioneel, technisch en tactisch oppermachtig. Zoals die druk konden zetten, negentig minuten lang, dat was nog niet eerder vertoond.
Daar lachten ze dus om in Basel. Of feitelijk in Salzburg, maar dan wel de mensen uit Basel, voor zover ze het tenminste niet te druk hadden met gooien. Ze voetbalden er rustig onderuit met z'n tienen. Kein Problem.
En dat terwijl FC Basel dus echt de Europa League, het toernooi van de tweede garnituur, niet zal winnen. Dat werpt met terugwerkende kracht een nog scherper licht op de afgang van Ajax. Het doet pijn aan je ogen.
Donderdag 20 maart
Ultimatum
Zou Clarence Seedorf nog wel eens denken aan lekker voetballen in Brazilië? Hij was de held van Botafogo, leider van de spelers en een halve trainer al: degene die binnen en buiten het veld de lijnen uitzette. Maar de stap naar een echte trainersfunctie bij Milan blijkt toch wel een erg grote.
Het laatste nieuws na de zoveelste nederlaag, in La Gazetta dello Sport, is dat Seedorf nog twee wedstrijden krijgt om het tij te keren, en anders weer terug mag naar de Copacabana. Dat is natuurlijk onzin, want Seedorf is close met de oude Berlusconi en diens dochter, die het formeel voor het zeggen heeft. Dus hij krijgt minstens twee jaar de tijd. Maar een prettig gevoel is het natuurlijk niet.
Komt bij dat er wel wordt gestookt, en niet door de minste: Paolo Maldini. 'Ik ben woedend en teleurgesteld, niet vanwege de resultaten, maar om hoe de club geleid is. Alles wat de afgelopen tien jaar is opgebouwd, wordt zomaar weggegooid. Er is geen beleid. Ze kijken alleen naar vandaag, niet naar morgen. Je moet spelers aantrekken die belangrijk zijn voor je elftal, niet alleen maar jongens halen omdat ze transfervrij zijn.'
En dus niet een trainer aanstellen die net komt kijken, alleen maar omdat hij als persoon in de smaak valt, hoor je hem denken als hij zijn oordeel geeft over Barbara Berlusconi: 'Ik geloof niet dat zij verstand heeft van voetbal.'
Met dit zware geschut staat die termijn van twee jaar misschien toch wel op de tocht. En dan kunnen we vast melden wie de volgende trainer wordt: Paolo Maldini.
Woensdag 19 maart
Dreigement
Je mag Louis van Gaal natuurlijk niet met Geert Wilders vergelijken. En omgekeerd al helemaal niet, want Geert Wilders ontploft bij elke vergelijking met wie dan ook die autoritaire of destructieve trekjes toegeschreven kan worden. Maar als het gaat om de lading die ze al hun opmerkingen meegeven, en zeker de profilering van hun wensen, is er toch sprake van enige overeenkomst.
Als Van Gaal voor de zoveelste keer meldt dat hij zijn trainersloopbaan alleen voortzet wanneer hij een aanbod krijgt van een Engelse topclub omdat hij die ambiance nog niet heeft meegemaakt en bovendien in een vierde land kampioen wil worden, klinkt dat als een dreigement. 'Of ik ga met pensioen en met mijn vrouw van het leven genieten in ons huis in Portugal.'
Daar moeten jullie toch ook niet aan denken, lijkt hij te bedoelen. Zijn ze bij die Engelse topclubs nou echt zo dom dat ze dat willen laten gebeuren?
Probleempje is dat Manchester United, de belangrijkste gegadigde, zich met coach Moyes net weer even opricht uit het moeras door Olympiakós uit te schakelen en door te stoten naar de kwartfinale van de Champions League. Zal je net zien dat dat de ommekeer betekent en de komst van Van Gaal daardoor belemmerd wordt.
Wat misschien uitkomst kan bieden is een topclub in Marokko. Daar is Van Gaal ook nog nooit kampioen geweest en bovendien stroomt dat binnenkort vol met de Marokkaans-Nederlandse voetballers die Wilders er hier allemaal gaat uitgooien. Dus er valt heel wat eer mee te behalen. En voor mevrouw Van Gaal: ook lekker dicht bij Portugal.
Als Van Gaal dat kan opbrengen, zal ik hem nooit meer met Wilders vergelijken. En omgekeerd al helemaal niet.
Dinsdag 18 maart
Signaal
Het scheidsrechterskorps ligt nogal onder vuur, omdat men te goed doet wat de regels voorschrijven. 'Vroeger bepaalden de grote scheidsrechters hun eigen regels. Ik zie liever dat ze hun eigen wedstrijd fluiten,' hoor je van een trainer als Dwight Lodeweges, ter ondersteuning van de woede-uitbarsting van Marco van Basten.
Tja, het probleem is natuurlijk dat ze, als ze de regels niet toepassen, meteen een tijdje geen wedstrijd meer toegewezen krijgen en internationaal al helemaal niet meer aan de bak komen. 'Scheidsrechters zijn bang voor de KNVB,' concludeert Lodeweges dan ook.
De koers van de KNVB biedt weinig duidelijkheid. Aan de ene kant tonen de scheidsrechtersbazen sympathie voor de wanhoopskreet van Van Basten, maar ook gaan ze tijdens de halve finales van de KNVB-beker vijfde en zesde officials aanstellen. Een groter team dus, zodat scheidsrechters nog minder hun eigen wedstrijd kunnen fluiten.
De enigen die nog standvastig zijn, zijn de oud-scheidsrechters. De allerlaatste eigenwedstrijdfluiter Mario van der Ende schampert al jaren over alles wat zijn opvolgers presteren. Zijn oudere oud-collega's zijn nog duidelijker: alsof het een soort epidemie is geven ze stuk voor stuk de geest. In tijd van anderhalve maand, Ben Hoppenbrouwer, Jef Dorpmans en Henk Weerink. Ze kunnen het niet meer aanzien. Je zou het als een signaal kunnen beschouwen.
Maandag 17 maart
Miskoop
Het zit er dik in dat Ajax binnenkort de slechtste kampioen van de eeuw is. Dat wil zeggen: als Ajax kampioen wordt. Want als het zo doorgaat als de laatste paar weken, krijgen we een nog slechtere. In dat geval gooit PSV hoge ogen, de club die halverwege al was afgeschreven. Het lijkt Ajax wel.
De ontwikkelingen noodzaakten Frank de Boer om bij de NOS zijn tactiek en zijn aankoopbeleid te verdedigen. Wat niet lukte. Hij was net een politicus, die moest zien recht te praten was krom is.
Wat de tactiek betreft betoogde hij dat het beter is om een tegenstander als NAC alle tijd te geven om de lange bal te spelen, omdat je op het middenveld een man extra nodig hebt om die bal op te vangen. Opjagen heeft alleen zin tegen clubs die bereid zijn de lange bal achterwege te laten. Dat je NAC ook kunt dwingen tot een verkeerde pass, vond hij niet relevant. Over het nut van zelf de bal vanuit de verdediging snel naar voren spelen begonnen zijn gesprekspartners maar niet meer.
Met betrekking tot het aankoopbeleid vond hij Mike van der Hoorn geen miskoop. Die was namelijk eigenlijk als een soort reserve voor Joël Veltman gekocht, die overigens destijds nog helemaal geen A-selectiespeler was. Dat Van der Hoorn een beetje duur was voor een reserve, was ook al geen steekhoudend argument.
Je mag op zulke momenten best een beetje medelijden hebben met zo'n trainer, die zijn woorden op een goudschaaltje moet wegen. Wat Frank de Boer siert, is dat hij hardnekkig voet bij stuk houdt. En wat blijft intrigeren is dat zijn ambitie na het vierde kampioenschap met Ajax is om het vijfde kampioenschap te behalen, wat hem betreft met spelers die bestempeld worden als miskoop. En waarschijnlijk met nog minder punten dan dit jaar.
Zondag 16 maart
Assistentie
Meermalen gehoord dit weekend: verontschuldigingen van scheidsrechters die een penalty gaven die onterecht of op z'n minst zeer discutabel was. Omdat de overtreding buiten het strafschopgebied was. Of omdat de aanvaller niet werd geraakt, zelfs niet met de hand van de glijdende verdediger.
Het meest frappante was dat die verontschuldigingen gepaard gingen met de mededeling dat de scheidsrechters de beslissing om te penalty te geven niet zelf hadden genomen, maar dat zij waren afgegaan op de waarneming van hun assistent: de grensrechter of de vierde official. Die had er beter voorgestaan, was de veronderstelling.
Dat was misschien zo, maar ze hadden het dus mooi verkeerd waargenomen. Er is dus niet alleen sprake van een trend dat scheidsrechters er rond voor uitkomen dat ze zich laten voorzeggen door hun assistenten, maar ook dat die assistenten er op beslissende momenten weinig van bakken. Van de regen in de drup dus, dat gedoe met een scheidsrechtersteam. Maak dan maar liever weer zelf de fout als verantwoordelijke, anders weten we nog niet welke scheidsrechter goed is en welke slecht.
Wie wel wat assistentie kunnen gebruiken, zijn de keepers. Die kunnen geen bal meer fatsoenlijk wegschieten voordat de aanstormende aanvaller dat voorgoed verhindert en het lege doel heeft gevonden. Zo is er niet eens hulp van scheidsrechtersassistenten nodig.
Zaterdag 15 maart
Klankbord
Guus Hiddink heeft zoals bekend bij PSV geen officiële functie. Hij komt af en toe langs, voert onder het genot van een kopje koffie een gesprekje met deze en gene en zorgt dat er gewonnen wordt, daar komt het op neer. Wel heeft hij aangegeven dat hij per 3 mei stopt met de functie die hij niet heeft. Hij zal best nog wel eens langskomen, en zal dan ongetwijfeld kopjes koffie drinken en gesprekjes voeren, maar zal dan niet meer zorgen dat er gewonnen wordt, wil dat waarschijnlijk zeggen.
Tot zover niets bijzonders, behalve misschien de verklaring van Phillip Cocu van het succes van de gesprekjes met Hiddink: 'Hiddink heeft niet mijn doen en laten veranderd. Hij heeft wel mijn blik verruimd.' Je zou toch denken dat gesprekjes alleen effect hebben als ze het doen en laten veranderen, maar blijkbaar doet in Eindhoven een verruimde blik al wonderen.
Maar intrigerend is de wens van Cocu om na 3 mei een opvolger voor Hiddink aan te stellen. 'We houden de opvolging van Guus Hiddink open. Er kan een ander komen in dezelfde constructie.' Hij zoekt dus naar iemand die hij kan aanstellen in een functie die er niet is en die bovendien zijn doen en laten niet hoeft te veranderen.
Cocu heeft inderdaad inmiddels een heel ruime blik. Of hij houdt er gewoon niet van om in zijn eentje koffie te drinken.
Vrijdag 14 maart
Schikking
Altijd gedacht dat ‘schikking’ inhield dat je genoegen neemt met een relatief milde straf, als een soort halve schuldbekentenis, zodat niet de moeite genomen hoeft te worden om je schuld volledig aan te tonen. In der minne, heet het toch? ‘Lullen we nergens meer over.’
Mooi niet. ADO-keeper Gino Coutinho kwam met gestrekt been in op Romeo Castelen, toen die een doelpunt maakt. Castelen raakte geblesseerd, maar Coutinho werd niet bestraft. Dat was reden voor de aanklager van de KNVB om een onderzoek te doen, met als resultaat een schikkingsvoorstel van vier wedstrijden schorsing, waarvan één voorwaardelijk.
Dat vond Coutinho toch te gortig, dus hij ging niet akkoord. Hij snapte best dat hij wat wild ingekomen was, maar wilde ‘niet gezien worden als iemand die een ander expres wil blesseren’. Moest de tuchtcommissie zich dus echt over de zaak gaan buigen en werd Coutinho ineens vrijgesproken. De scheidsrechter had het incident namelijk ‘voldoende beoordeeld’, wat dat ook moge zijn: correct beoordeeld of alleen maar volledig waargenomen doch helaas niet naar behoren bestraft.
Hartstikke leuk voor Coutinho natuurlijk en het zij hem zeer gegund. Maar duidelijk is wel dat de schikkingsvoorstellen voortaan beter overgeslagen kunnen worden.
Donderdag 13 maart
Straf
De Duitse oud-international Uli Hoeness moet voor drieënhalf jaar de gevangenis in vanwege belastingontduiking. Dat is sneu voor Uli, maar het recht moet zijn loop hebben. Uli heeft de fout gemaakt om te verzwijgen dat hij geld op een geheime Zwitserse bankrekening had gezet. En toen hij het uit angst voor ontdekking toch maar opbiechtte, sprak hij over drieënhalf miljoen euro in plaats van over de werkelijke ruim 27 miljoen.
Tja. De vraag is of je iets anders mag verwachten van een voetballer, die is grootgebracht met de stelregel dat overtredingen die je voor de scheidsrechter verborgen kunt houden, toegestaan zijn en dat je bij ontdekking altijd je eigen aandeel in de rottigheid zo klein mogelijk moet maken. Zo'n man weet niet beter. Heeft tijdens en na zijn actieve carrière heel wat scheidsrechters meegemaakt, maar is daar altijd mee weggekomen.
Hoeness werd namelijk ook na zijn voetbaltijd een succesvol man. Maakte Bayern groot met zijn commerciële en financiële inzicht. Wordt dan ook aanbeden door de Bayern-aanhang. Die zal ook vast zorgen dat hij voldoende steun blijft krijgen om zijn straf een beetje aangenaam door te komen, zoals hem altijd is gelukt: hij kreeg wel eens een penalty tegen, maar aan het eind van de wedstrijd stond hij toch met de beker.
Maar misschien kunnen wij er in Nederland wel van leren. Johan Cruijff beweert wel steeds dat je je voetbalclub moet laten leiden door allemaal oud-topvoetballers, maar als je pech hebt zijn ze als bestuurder nog steeds bezig met hun eigen smerige spelletje.
Woensdag 12 maart
Sleet
De sleet zit erop bij Barcelona, weten de kenners zeker. Xavi is al 34, Iniesta passt niet altijd meer zuiver, Messi loopt kotsend over het veld en Neymar kan alsnog niet in diens schaduw staan. Het extra's dat Pep Guardiola Barcelona jarenlang gaf, geeft hij nu aan Bayern München. Maar waarom is een wedstrijd van Barcelona dan nog altijd fascinerender dan een van Bayern? Of ligt dat aan mij?
Bayern voetbalt heel goed en heeft sterspelers, die ook nog eens bereid zijn heel hard te werken. Maar hun pressing is haast agressief. En in de houding van Ribéry, Robben en de echte Duitsers zit altijd iets verongelijkts: ze voelen zich per definitie tekort gedaan. Daarom knallen ze na het scoren van hun goals ook graag met de borstkassen tegen elkaar om te tonen dat zij de gerechtigheid zelf wel afdwingen: zie je wel?
Barcelona jaagt tegenstanders ook af, met vooral hele kleine mannetjes. Hun samenspel is lang niet altijd effectief. Maar áls ze dan een doelpunt maken, is het een briljante teamgoal van individualisten. En als die dan vervolgens ten onrechte wordt afgekeurd, is dat jammer en niet meer dan dat. Maar na de geldige goal een halve wedstrijd later wordt er oprecht gejuicht, zonder rancune.
Goed, het ligt aan mij. Maar op de een of andere manier denk ik dat ik niet de enige ben die de kwetsbaarheid die het spel van Barcelona ook zo kenmerkt, veel aantrekkelijker en sympathieker vindt dan de meedogenloze kwaliteit van Bayern.
Dinsdag 11 maart
Systeem
De blessure van Kevin Strootman houdt de gemoederen bezig. Ook Ronald Koeman sombert dat hij niet direct iemand ziet die Strootman kan vervangen in Oranje. Wel heeft hij, als een soort Hiddink, een tip voor Louis van Gaal: op het WK met twee spitsen gaan spelen. 'Nu moet je voor een ander systeem kiezen, ook omdat we gezien hebben dat we tegen de echte grote landen tekort komen.'
Hij legt het wel even uit. 'In Nederland hechten we erg aan 4-3-3. Dat is een leuk systeem en kan dominant zijn, maar ik denk dat het wel eens tijd is dat we wat minder dominant zijn en meer rendement uit een wedstrijd halen. Een keer wat anders doen dan men van ons gewend is, kan de tegenstander in de problemen brengen. Bovendien zou het best bij de spelers van dit Nederlands elftal passen om met twee spitsen te spelen.'
Het is alsof hij zichzelf toespreekt als trainer van Feyenoord, qua rendement en de wenselijke onverwachte zet. Misschien wil hij er zelf naar luisteren, maar hij beseft dat er weinig kans is dat Van Gaal dat doet. 'Hij is het traject al gestart met een bepaalde wijze van voetballen, ik denk dat hij daaraan vasthoudt.'
Nee, veel invloed heeft Koeman niet. Maar hij is dan ook geen Hiddink. En wat zijn kijk op het systeem betreft: misschien is dat wel de reden dat de KNVB toch liever aan Hiddink dacht.
En trouwens, laten we eerst maar eens afwachten hoeveel spitsen we over hebben als het WK begint, want bij elke schwalbe van Arjen Robben moeten we inmiddels vrezen dat hij niet meer opstaat.
Maandag 10 maart
Duigen
We maakten al niet veel kans om hoge ogen te gooien op het WK, maar kunnen het helemaal schudden, nu in de linkerknie van Kevin Strootman ongeveer alles kapot gegaan is wat er kapot kan gaan. De enige van de drie door Louis van Gaal maanden geleden al tot vaste waarde bestempelde spelers die niet van nature al zo breekbaar was als glas. Het gaat er nog van komen dat Van Gaal de hemel dankt als Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart bereid zijn om met de andere kneusjes de strijd met Spanje en Chili aan te gaan.
Wat geen zin heeft natuurlijk. Het is in de eerste plaats dramatisch voor Kevin zelf, die zijn droom in duigen zag vallen, haastte Van Gaal zich te zeggen. Maar de domper voor Louis is er niet minder om. Die was het bondscoachschap toch al spuugzat en zal nu alle tactische zeilen bij moeten zetten om een complete afgang te voorkomen.
Waar vind je zo gauw een linkspoot die kan sleuren en de rotzak kan uithangen, maar ook kan combineren en beslissend kan passen? Theo Janssen is ook al geblesseerd afgehaakt en Daley Blind kan niet gemist worden als linksback. Zou Willem van Hanegem misschien nog een keer zin hebben?
Zondag 9 maart
Slap
Het kan ook zijn dat het me ontgaan is, maar ik kreeg de indruk dat er aan het eind van Ajax-Cambuur geen speler werd uitverkozen tot Ajacied van de wedstrijd. Nou, dan moet het heel erg zijn, want normaal gesproken laat men geen gelegenheid onbenut om de eigen suprematie op z'n minst te suggereren. En aanvoerder Siem de Jong sprak na afloop van 'een heel slappe wedstrijd'.
Siem de Jong spreekt zoals hij voetbalt: monotoon en fantasieloos. Als hij in het televisiespotje van aanvoerders het woord 'passie' uitspreekt, maakt hij de indruk dat hij zo meteen nog wel even gaat opzoeken wat dat eigenlijk betekent. En als hij zich na de wedstrijd tegen Cambuur geërgerd toont over het spel van zijn team, kun je hem als medespeler rustig gelijk geven en overgaan tot de orde van de dag. Heel anders dan bij Pellè, zal ik maar zeggen.
Grappig dat hij wel even noemt dat twee medespelers een keer alleen voor de Cambuur-keeper kwamen, maar vergeet hoe vaak hij zelf rustig stond toe te kijken hoe de bal een meter bij hem vandaan tussen keeper en verdediger stil viel. Geen notie dat hij actie zou kunnen ondernemen.
Ondertussen slapen ze bij Ajax met een blik op de ranglijst rustig verder. 'Niks aan de hand,' meldde Niklas Moisander bijvoorbeeld. Nee, dat is het trieste. Het wordt waarschijnlijk nog niet eens afgestraft ook. En om toch wat vertier te hebben, zijn de enige Ajacieden die strijdlust tonen, de supporters die buiten het stadion fans uit Leeuwarden tegenkomen.
Zaterdag 8 maart
Kotsen
Voetballers zijn niet fris. Dat zweet maar en wat volop in de mode is, is het spugen. Persoonlijk kreeg ik voornamelijk een droge bek van het voetballen, maar de moderne speler kampt tijdens de wedstrijd met een overmatige speekselproductie, die te pas en te onpas een weg naar buiten zoekt. Dat betekent dat er flink gerocheld wordt.
Maar er zijn grenzen. Voetballers zijn namelijk ook nogal op uiterlijk vertoon, dus het spugen moet wel gecontroleerd gebeuren. Je houdt het wel bij schoon spul. Van de fluim snot van Rijkaard zijn ze niet gediend. En dus al helemaal niet van viezeriken die over hun nek gaan.
Blijkt ineens dat dat voor Lionel Messi wekelijkse business is. Voorover gebogen, zo door het vuistje heen, moet de maaginhoud even naar buiten. Vinden ze bij Barcelona ook niet normaal, want ze hebben hem al langs alle specialisten gestuurd. Maar er schijnt niets aan te doen te zijn. 'Er is echter geen reden om ons zorgen te maken,' zegt trainer Gerardo Martino. 'Het hindert hem niet in zijn werk en het is iets wat hij al vrij lang heeft.'
Nee, het hindert hem niet in zijn werk. Maar smerig blijft het. En voor je het weet, staan alle spelers en vervolgens alle kleine jongetjes ook kotsend op het veld. Want de voorbeeldfunctie van topspelers kan niet onderschat worden, begreep ik van Humberto Tan en alle anderen die vreselijk ontdaan waren van de misdragingen van Graziano Pellè.
Vrijdag 7 maart
Versterkingen
Bayern München, de alleswinnaar van vorig seizoen, staat ook nu weer een straatlengte voor op de andere clubs in Duitsland. De vraag is niet óf ze hun competitiewedstrijden winnen, maar of ze hun winst met meer of minder dan drie goals verschil behalen. En ook in de Champions League moet het raar lopen, wil Bayern de eerstvolgende tegenstanders niet kleineren.
Kortom, Bayern is momenteel de beste club ter wereld en niets wijst erop dat daar spoedig verandering in zal komen: als ook de verdiensten nog goed zijn, lopen spelers niet graag weg uit een winnend team. En dan spreekt ook de trainer nog tot de verbeelding. Pep Guardiola, de tiki-taki-coach. Wie zou er niet met hem willen werken? De spelers zijn gek met hem en ook Nederlandse trainers komen als vliegen op de stroop af voor een stage.
Gelukkig is Pep zelf ook tevreden bij Bayern. Hij heeft bestuur en spelers gerustgesteld met de mededeling dat zijn wensenlijst slechts enkele spelers telt. 'De basis van het team zal hetzelfde blijven. Er zullen slechts enkele aanvullingen komen.'
Pardon? Je bent coach van de beste spelers van de wereld die samen ook nog eens het beste team vormen, natuurlijk mede door jouw inbreng, en je meldt sussend dat je hooguit een paar versterkingen nodig hebt? Stuk of drie, vier zeker, voor de zwakke plekken? Kom op nou, zeg. Wat een zwaktebod. Wat is dat voor een trainer?
Weet je wát knap is? Met Bas Dost in de spits moeten spelen en dan gewoon af en toe een wedstrijd winnen.
Donderdag 6 maart
Doodskus
Er waren ooit onder bondscoach Dick Advocaat play-offwedstrijden tegen Schotland, waarin Wesley Sneijder als neo-international liet zien wat hij waard was. Fel, kittig en vooral direct diepte zoekend met zijn passing. Het leek hem geen moeite te kosten. Dat was wat. Dat waren we niet gewend. Hij was van meerwaarde voor Oranje.
Dat bleek ook de ruim tien jaren daarna. Op de WK's en EK's onder bondscoaches Van Basten en Van Marwijk was Sneijder hoofdverantwoordelijk voor het spel en de resultaten van het Nederlands elftal. Hij zette druk, gaf beslissende passes en maakte cruciale doelpunten. Hij was de gifkikker die het team nodig had.
Het afgelopen half jaar leek Louis van Gaal Sneijder te willen prikkelen met het afpakken van de aanvoerdersband en de opmerkingen over zijn fitheid. Sneijder zou als vanzelfsprekend op het WK het voortouw nemen. Maar na de wedstrijd tegen Frankrijk bleek hoe de vlag er werkelijk voorstaat: Van Gaal gaf Sneijder de doodskus. 'Hij was net als het hele team goed in de eerste 25 minuten, maar daarna ging hij mee in de daling van het niveau. Hij kan zichzelf niet in stelling brengen, maar moet daarin worden gebracht. Hij heeft zijn stinkende best gedaan.'
Vooral die laatste zin is veelzeggend: kleine Wesley heeft zich het schompes gewerkt, en dat waardeert Van Gaal. Maar ja, hij is niet iemand die het verschil maakt. Ineens is de speler die Oranje al die jaren op sleeptouw heeft genomen, heel erg oud. Zijn einde nadert met rasse schreden.
Woensdag 5 maart
Namen
Nou ja, de shirts waren in ieder geval mooi, zullen we maar zeggen. Ook goed: geen namen erop. Je speelt voor het land, niet voor jezelf, zo is dat. Kan niemand na een goal ook in de verleiding komen om met de duimen naar de rug te wijzen.
Jammer dat er net nu door Oranje niet gescoord werd, terwijl Frankrijk na 25 minuten Nederlands balbezit rond de middenlijn juist besloot de bal maar eens af te pakken en een doelpunt te maken. Waarna Nederland prompt 'de kluts kwijt was', volgens Van Gaal. Niemand die nog lekker de vrije man kon vinden.
Geen man overboord natuurlijk, want de echte voorbereiding op het WK moet nog beginnen en Nederland had met vier debutanten weinig spelers van naam op het veld staan. Dat was niet de reden voor de blanco ruggen, maar wel een prettige bijkomstigheid.
Debutant Davy Klaassen besefte zelf dat hij zijn naam op dit niveau nog moet vestigen. Over zijn oproep zei hij: 'Wellicht is dit wat te snel, maar ik vind het niet erg. Ik ben ontzettend blij hier te zijn.'
Tja, maar het gaat dus om het land en niet om jou. Trouwens, bewijs later maar eens dat je erbij was, met dat naamloze shirt.
Dinsdag 4 maart
Afscheid
Dat Acda en De Munnik hun samenwerking gaan beëindigen en dat Mark Tuitert stopt met schaatsen kunnen we vanuit het voetbalperspectief voor kennisgeving aannemen. En zelfs het bericht dat Puyol het bij Barcelona voor gezien houdt, raakt ons niet echt. Die kon toch al niet echt meer mee.
Anders ligt dat voor de beslissing van Theo Janssen om er de brui aan te geven. Theo is door zijn nieuwe blessure tot de conclusie gekomen dat zijn toekomst 'niet meer op het voetbalveld ligt'.
Niet onverwacht, maar toch jammer.
Theo was de enige speler die moeiteloos mee had gekund met de Nederlandse voetbaltop van veertig jaar geleden, zowel wat betreft technische kwaliteiten als qua mentaliteit: achteloos bal na bal over een meter of vijftig op een stropdas leggen, maar als het moet ook genadeloos de noppen in een enkel zetten en in de rust lekker een peuk. Kreeg er een collega kapsies? Dan kwam Theo op de training even langs. En geen trainer of journalist hoefde Theo iets te vertellen.
Nee, zoals Theo worden ze niet meer gemaakt. Gelukkig vertelde hij meteen dat zijn toekomst wel naast het voetbalveld ligt: als scout en specialistentrainer bij Vitesse. Het is alleen wel te hopen dat er goed nagedacht is over het specialisme waar hij zich op moet richten.
Maandag 3 maart
Waaghals
Fred Rutten wordt de nieuwe trainer van Feyenoord. Eindelijk iemand die wel wil, zou een kwaadspreker zeggen na de afzeggingen van Louis van Gaal en Co Adriaanse. Nou ja, eerst van Co, wilde die toch even laten blijken.
Maar dat zou te kort door de bocht zijn, laat Rutten duidelijk merken. 'Het is geen schande om derde keus te zijn, ik ben vooral hartstikke trots. Elke keer dat je als tegenpartij in De Kuip arriveerde, bekroop je het bijzondere gevoel niet alleen van de selectie te moeten winnen, maar ook van De Kuip met haar unieke sfeer en van het hondstrouwe legioen.'
Rutten staat te trappelen en gaat uit van de steun van het legioen en niet van de dreiging ervan, zoals Adriaanse deed. Dat siert hem, al moet je hem enige waaghalzerij niet ontzeggen. Mocht hij de prestaties van Ronald Koeman niet op z'n minst evenaren, wat er dik in zit na het logische vertrek van Pellè, hoeft hij nou ook weer niet te rekenen op veel begrip en vriendelijkheid. Al heeft hij wel één voordeel: hij is in ieder geval geen Ajax-supporter.
De echte waaghals lijkt toch TD Martin van Geel: een trainer aanstellen die PSV niet aankon en het ook bij Vitesse niet redde, ondanks de kwaliteiten die iedereen hem toedicht, getuigt van moed.
Zondag 2 maart
Provocerend
Natuurlijk, er zat wat frustratie. Hele week gedoe over een paar trappen tegen dug-out, reclamewand en camerastandaard, terwijl niemand een haar gekrenkt was. Hele wedstrijd een overwicht tegen 020. Prachtige goal gemaakt en ingetogen gejuicht. Vinnige duels uitgevochten en dan toch nog verloren. Weg kampioenschap.
En waar begint die Jan Joost van Gangelen na afloop over? Over een elleboogstootje in het gezicht van Veltman. Kut, is die dus toch in beeld geweest. Schorsing, kan niet missen. Kan Veltman wel zeggen dat hij niet op ballet zit, maar het leed is al geschied, met dank aan Jan Joost en zijn vriendjes.
Is Van Gangelen dan klaar? Nee, hij vraagt zich ook nog af waar de over-mijn-lijk-mentaliteit was bij Feyenoord. Ajax-supporter, duidelijk als wat. Zie je aan zijn gezicht ook, trouwens. Dat mag je dan zeggen toch?
Nee, dan Ricardo Kishna. Wat die zich verbeeldt, vroeg Daryl Janmaat zich af. 'Hij loopt erbij alsof hij Cristiano Ronaldo is. Na de rust liep hij ook zo enorm langzaam het veld op. Dan denk ik: doe gewoon en loop een beetje door. Kishna zal vast een goede voetballer zijn, maar hij gedraagt zich een beetje provocerend.'
Dat hebben we trouwens van Cristiano Ronaldo ook heel lang gevonden.
Zaterdag 1 maart
Keel
Daryl Janmaat heeft van de week in ieder geval goed opgelet. Hij wil Ajax morgen direct 'bij de keel grijpen. Als we allemaal scherp zijn, dan maken we een kans.'
En Ajax maar beweren dat de wedstrijden tegen Salzburg incidenten waren. Bij monde van Davy Klaassen: 'Dit was allemaal zó anders dan de Nederlandse competitie. Zij renden gewoon met z'n allen naar voren. Speel je tegen een Nederlandse club, dan blijft er altijd wel een speler hangen. Zelfs Barcelona en AC Milan gaven niet deze druk op ons.'
Helemaal nog niet door dat vanaf nu alle tegenstanders massaal als gekken naar voren gaan rennen, wetende dat als één club zich daar niet onderuit kan voetballen, dat Ajax is. En niemand die zal blijven hangen. Komt bij dat het publiek zich in De Kuip niet onbetuigd zal laten. Dat zou het liefst met z'n vijftigduizenden met de spelers mee rennen.
Het enige waar Ajax op mag hopen, is dat er spelers als Klaassen zijn die al vanaf de F-jes in Rotterdam tegen Feyenoord voetballen. Die zijn in ieder geval de woede van het publiek gewend. 'Zeker weten. Dat ging heel ver. Het maakt ze niet uit of je een speler bent van de F1 of van het eerste, ze schelden je gewoon uit. Ze halen er van alles bij. Ja, ook tegen ons als kleine ventjes. Ik vind dat moeilijk te begrijpen. Het zit blijkbaar diep.'
Ja, het zit diep. Het is nou eenmaal Feyenoord-Ajax. En het is toch tekenend dat Davy Klaassen dat moeilijk te begrijpen vindt. Dat is vragen om een nieuw incident à la Salzburg.