Een beetje een droomspits (31 januari 2011)
Ondanks het droombedrag dat Liverpool uiteindelijk overhad voor Luis Suárez, hebben de bestuurders van Ajax geen vreugdedansje gemaakt, als we algemeen directeur Rik van den Boog mogen geloven. Gemengde gevoelens. Logisch ook: je vangt een aardig bedrag, maar kampioen word je nu zeker niet meer en wat ordinair volksvermaak is er als alternatief ook niet meer bij. Ik kan me zomaar voorstellen dat dat dansje wel is uitgevoerd in de bestuurskamer van SC Heerenveen. Alle vraagprijzen voor vervangers van Suárez konden met een factor drie omhoog, realiseerden ze zich daar ongetwijfeld onmiddellijk, zeker toen Van den Boog dat zelf veronderstelde. Maak er maar een factor vijf van, zullen ze gegniffeld hebben.
Goed gevoel moet dat voor Heerenveen-voorzitter Veenstra zijn om voor een speler die nog maar een half jaar geleden 3,2 miljoen heeft gekost, het dubbele te kunnen vragen, in de wetenschap dat de koper het zich niet kan permitteren om langer dan twee dagen te onderhandelen. Een bankzitter bovendien, die los van wat doelpunten niet heeft gebracht wat er van hem was verwacht, maar zelf al wekenlang verongelijkt naar de trainer wijst die hem te weinig zou opstellen. Dat had hij zich niet voorgesteld van zijn overgang naar Heerenveen. Dost houdt de belangstelling van Ajax wel warm, hebben ze bij Heerenveen vergenoegd vastgesteld. Het schijnt dat hij als kind al droomde van die club.
Het is wat met al die ontevreden spelers, die het hoofd op hol worden gebracht door de belangstelling van grote clubs uit binnen- en buitenland. Eerst weten ze niet hoe innig ze hun liefde moeten betuigen aan de club waar ze zitten, maar er hoeft maar een knipoog te komen van een club met iets meer geld of ze zijn ogenblikkelijk niet meer gemotiveerd om uit te komen voor hun club.
Het begon deze winter met Ruud van Nistelrooij. Keurige jongen toch, zou je denken, beetje overdreven gemanierd zelfs af en toe. Ooit uit zijn slof geschoten tegen zijn coaches Ferguson en Van Basten, maar daar was alle begrip voor op te brengen. Bovendien bleek hij niet te beroerd om excuses aan te bieden, al was het jaren later. Intens gelukkig met HSV was hij. Dankbaar dat deze prachtige club vol historie hem de gelegenheid bood te laten zien dat hij nog mee kon komen. Tot Real Madrid, de grootste boevenclub van Europa, aangaf hem nog wel een halfjaartje onderdak te willen bieden. En weg was de motivatie van Ruud om zelfs nog maar met zijn HSV-collega’s in één hotel te verblijven. Het huis te klein dus toen HSV hem niet bleek te laten gaan. HSV zal het weten: Ruud gaat mooi zijn contract niet verlengen komende zomer. Lekker puh!
Van hetzelfde laken een pak was het met Suárez, die Ajax maandenlang als zijn grote liefde bestempelde. Heel veel had hij daar nog te leren. Maar toen Liverpool serieuze belangstelling toonde, tapte hij ineens uit een ander vaatje: hij was niet meer zo gemotiveerd om nog voor Ajax te spelen en hij was na die zeven wedstrijden schorsing ook wel klaar met Nederland. En Liverpool was trouwens een beetje een droomclub.
Dat vond men bij Ajax stiekem ook toen Liverpool met 26,5 miljoen euro over de brug kwam. En bij Heerenveen dus net zo goed. Alleen Feyenoord zag een droom vervliegen. Dat had de hoop opgevat de teleurgestelde Dost bij Heerenveen te kunnen losweken met wat kleingeld uit de transfer van Karim El Ahmadi. Of het idee moet geweest zijn met de belangstelling voor Dost de prijs voor Ajax omhoog te jagen, maar dat lijkt me stug. Zo’n droomclub is Feyenoord momenteel niet.
Bij Ajax zal die gekke Suárez trouwens definitief de status van droomspits verwerven, zodra Dost eenmaal naast Mounir El Hamdaoui op de bank is beland. Wordt nog leuk: twee spitsen die geen belangstelling van een droomclub nodig hebben om gedemotiveerd te raken. Een wisselbeurt is genoeg. Voor Liverpool is het te hopen dat er niet te snel een échte droomclub naar de diensten van Suárez komt hengelen. En ik ben al tevreden dat het na vandaag weer een halfjaartje afgelopen is met alle huiloogjes en pruillipjes als gevolg van gedwarsboomde droomtransfers.
Goed gevoel moet dat voor Heerenveen-voorzitter Veenstra zijn om voor een speler die nog maar een half jaar geleden 3,2 miljoen heeft gekost, het dubbele te kunnen vragen, in de wetenschap dat de koper het zich niet kan permitteren om langer dan twee dagen te onderhandelen. Een bankzitter bovendien, die los van wat doelpunten niet heeft gebracht wat er van hem was verwacht, maar zelf al wekenlang verongelijkt naar de trainer wijst die hem te weinig zou opstellen. Dat had hij zich niet voorgesteld van zijn overgang naar Heerenveen. Dost houdt de belangstelling van Ajax wel warm, hebben ze bij Heerenveen vergenoegd vastgesteld. Het schijnt dat hij als kind al droomde van die club.
Het is wat met al die ontevreden spelers, die het hoofd op hol worden gebracht door de belangstelling van grote clubs uit binnen- en buitenland. Eerst weten ze niet hoe innig ze hun liefde moeten betuigen aan de club waar ze zitten, maar er hoeft maar een knipoog te komen van een club met iets meer geld of ze zijn ogenblikkelijk niet meer gemotiveerd om uit te komen voor hun club.
Het begon deze winter met Ruud van Nistelrooij. Keurige jongen toch, zou je denken, beetje overdreven gemanierd zelfs af en toe. Ooit uit zijn slof geschoten tegen zijn coaches Ferguson en Van Basten, maar daar was alle begrip voor op te brengen. Bovendien bleek hij niet te beroerd om excuses aan te bieden, al was het jaren later. Intens gelukkig met HSV was hij. Dankbaar dat deze prachtige club vol historie hem de gelegenheid bood te laten zien dat hij nog mee kon komen. Tot Real Madrid, de grootste boevenclub van Europa, aangaf hem nog wel een halfjaartje onderdak te willen bieden. En weg was de motivatie van Ruud om zelfs nog maar met zijn HSV-collega’s in één hotel te verblijven. Het huis te klein dus toen HSV hem niet bleek te laten gaan. HSV zal het weten: Ruud gaat mooi zijn contract niet verlengen komende zomer. Lekker puh!
Van hetzelfde laken een pak was het met Suárez, die Ajax maandenlang als zijn grote liefde bestempelde. Heel veel had hij daar nog te leren. Maar toen Liverpool serieuze belangstelling toonde, tapte hij ineens uit een ander vaatje: hij was niet meer zo gemotiveerd om nog voor Ajax te spelen en hij was na die zeven wedstrijden schorsing ook wel klaar met Nederland. En Liverpool was trouwens een beetje een droomclub.
Dat vond men bij Ajax stiekem ook toen Liverpool met 26,5 miljoen euro over de brug kwam. En bij Heerenveen dus net zo goed. Alleen Feyenoord zag een droom vervliegen. Dat had de hoop opgevat de teleurgestelde Dost bij Heerenveen te kunnen losweken met wat kleingeld uit de transfer van Karim El Ahmadi. Of het idee moet geweest zijn met de belangstelling voor Dost de prijs voor Ajax omhoog te jagen, maar dat lijkt me stug. Zo’n droomclub is Feyenoord momenteel niet.
Bij Ajax zal die gekke Suárez trouwens definitief de status van droomspits verwerven, zodra Dost eenmaal naast Mounir El Hamdaoui op de bank is beland. Wordt nog leuk: twee spitsen die geen belangstelling van een droomclub nodig hebben om gedemotiveerd te raken. Een wisselbeurt is genoeg. Voor Liverpool is het te hopen dat er niet te snel een échte droomclub naar de diensten van Suárez komt hengelen. En ik ben al tevreden dat het na vandaag weer een halfjaartje afgelopen is met alle huiloogjes en pruillipjes als gevolg van gedwarsboomde droomtransfers.