Het gaat niet om wat ze zeggen (13 december 2010)
Het blijft bijzonder om trainers van eredivisieclubs op televisie als analyticus te horen praten over een Europese wedstrijd van een concurrent. Het is een lekkere bijverdienste natuurlijk en thuis op de bank zouden ze ook kijken, dus gelijk hebben ze. Maar scherpe teksten kunnen ze zich niet permitteren. Vooral Mario Been en Ron Jans vormen een paar apart als zij samen dienst hebben. Altijd op zoek naar het positieve en altijd zijn zij het gloeiend met elkaar eens. Als gezworen kameraden. Ze hebben nog net de armen niet om elkaars schouders geslagen.
Afgelopen woensdag zat Heerenveen-trainer Ron Jans naast Ronald Waterreus en Twan van Peperstraten gezellig te keuvelen over Ajax. Hij deed weer goed zijn best, zei aardige dingen en lachte er zoals altijd aanstekelijk bij, maar hield zich nadrukkelijk op de vlakte met betrekking tot zijn visie op de trainerswissel en de kwaliteiten van de komende en gaande man.
Zijn commentaar was vergelijkbaar met dat van spelers die aan het woord komen na het ontslag van hun trainer. Die kan het natuurlijk niet allemaal aangerekend worden, want zij zijn als spelers degenen die te vaak verloren hebben. Zij dragen minstens zoveel schuld en moeten de hand diep in eigen boezem steken. Maar ja, zij kunnen nou eenmaal niet allemaal de wacht aangezegd krijgen, dus is de trainer degene die het veld moet ruimen. Spijtig. Enorm spijtig. Dat ze na zijn vertrek ineens wel voor elkaar kunnen werken en de punten pakken, mag absoluut niet volledig op het conto van de nieuwe trainer worden geschreven. Dat is zeker ook de verdienste van de vertrokken man. Was een goeie vent trouwens. Maar ja, ze moeten verder.
Toby Alderweireld liet zich ongeveer op deze wijze uit over Martin Jol. ‘Het is vreemd als een trainer weggaat. Je hebt anderhalf jaar, iedere dag, met elkaar samengewerkt aan een doel. Met de nieuwe trainer moeten we weer vooruit kijken,’ stelde hij op de website van Ajax. En vervolgens: ‘Als je nu naar de training kijkt, zie je dat het des Ajax’ is. Zeker als je de jeugd hebt doorlopen, is het een veilig en prettig gevoel. Iedereen had tegen AC Milan het gevoel alsof het een nieuwe start was, de trainer gaf duidelijke instructies over wat we moesten doen. Dat is prettig.’
En daar komt de aap uit de mouw. Het kan haast niet anders of de woorden van Alderweireld betekenen dat hij bij Jol dat veilige en prettige gevoel niet had, dat de training onder Jol niet des Ajax’ was en, als klap op de vuurpijl, dat Jol allesbehalve duidelijke instructies gaf. Dat zegt Alderweireld weliswaar niet, maar door die kwaliteiten van Frank de Boer zo nadrukkelijk te benoemen wordt wel erg duidelijk dat Toby vindt dat Jol ze miste. Voor die constatering heb je geen Wikileaks-documenten nodig.
Zo las ik ook de opmerking van Christian Eriksen dat hij zich tegen Milan centraal op het middenveld beter thuisvoelde dan op de linkervleugel. En dat hij hoopte daar eens een tijdje te mogen blijven staan. Ook al zo’n sneer naar Jol zonder iets verkeerds te zeggen.
Het lijkt me een reden om een officieel afscheid van Jol, zoals directeur Rik van den Boog schijnt te willen organiseren, nog eens te heroverwegen. Niet alleen zou het geen gezicht zijn, een iets te dikke man in trainingspak temidden van allemaal mensen in clubkostuum, maar het zou ook wel eens een akelig stille bijeenkomst kunnen worden, met dus eigenlijk een kakofonie aan verwijten. Stilste man in de kamer: Danny Blind. Schijnt gewoon te praten met De Boer, Danny. Nou, dan weet je het wel.
Zo moeten we ook luisteren naar zo’n trainer op televisie. Ik meen me te herinneren dat Ron Jans zich woensdag lovend uitsprak over het opkomen van Gregory van der Wiel. Van der Wiel zou er goed aan doen vooral te bedenken wat Jans níet noemde: de zwaktes in zijn verdedigende spel. Want het duurt nog een flink aantal maanden, maar er komt een moment dat ook hij het weer moet opnemen tegen Oussama Assaidi. En Rosales van FC Twente hoorde ook dat hij afgelopen dinsdag tegen Gareth Bale van Tottenham heel aardig had gespeeld…
Afgelopen woensdag zat Heerenveen-trainer Ron Jans naast Ronald Waterreus en Twan van Peperstraten gezellig te keuvelen over Ajax. Hij deed weer goed zijn best, zei aardige dingen en lachte er zoals altijd aanstekelijk bij, maar hield zich nadrukkelijk op de vlakte met betrekking tot zijn visie op de trainerswissel en de kwaliteiten van de komende en gaande man.
Zijn commentaar was vergelijkbaar met dat van spelers die aan het woord komen na het ontslag van hun trainer. Die kan het natuurlijk niet allemaal aangerekend worden, want zij zijn als spelers degenen die te vaak verloren hebben. Zij dragen minstens zoveel schuld en moeten de hand diep in eigen boezem steken. Maar ja, zij kunnen nou eenmaal niet allemaal de wacht aangezegd krijgen, dus is de trainer degene die het veld moet ruimen. Spijtig. Enorm spijtig. Dat ze na zijn vertrek ineens wel voor elkaar kunnen werken en de punten pakken, mag absoluut niet volledig op het conto van de nieuwe trainer worden geschreven. Dat is zeker ook de verdienste van de vertrokken man. Was een goeie vent trouwens. Maar ja, ze moeten verder.
Toby Alderweireld liet zich ongeveer op deze wijze uit over Martin Jol. ‘Het is vreemd als een trainer weggaat. Je hebt anderhalf jaar, iedere dag, met elkaar samengewerkt aan een doel. Met de nieuwe trainer moeten we weer vooruit kijken,’ stelde hij op de website van Ajax. En vervolgens: ‘Als je nu naar de training kijkt, zie je dat het des Ajax’ is. Zeker als je de jeugd hebt doorlopen, is het een veilig en prettig gevoel. Iedereen had tegen AC Milan het gevoel alsof het een nieuwe start was, de trainer gaf duidelijke instructies over wat we moesten doen. Dat is prettig.’
En daar komt de aap uit de mouw. Het kan haast niet anders of de woorden van Alderweireld betekenen dat hij bij Jol dat veilige en prettige gevoel niet had, dat de training onder Jol niet des Ajax’ was en, als klap op de vuurpijl, dat Jol allesbehalve duidelijke instructies gaf. Dat zegt Alderweireld weliswaar niet, maar door die kwaliteiten van Frank de Boer zo nadrukkelijk te benoemen wordt wel erg duidelijk dat Toby vindt dat Jol ze miste. Voor die constatering heb je geen Wikileaks-documenten nodig.
Zo las ik ook de opmerking van Christian Eriksen dat hij zich tegen Milan centraal op het middenveld beter thuisvoelde dan op de linkervleugel. En dat hij hoopte daar eens een tijdje te mogen blijven staan. Ook al zo’n sneer naar Jol zonder iets verkeerds te zeggen.
Het lijkt me een reden om een officieel afscheid van Jol, zoals directeur Rik van den Boog schijnt te willen organiseren, nog eens te heroverwegen. Niet alleen zou het geen gezicht zijn, een iets te dikke man in trainingspak temidden van allemaal mensen in clubkostuum, maar het zou ook wel eens een akelig stille bijeenkomst kunnen worden, met dus eigenlijk een kakofonie aan verwijten. Stilste man in de kamer: Danny Blind. Schijnt gewoon te praten met De Boer, Danny. Nou, dan weet je het wel.
Zo moeten we ook luisteren naar zo’n trainer op televisie. Ik meen me te herinneren dat Ron Jans zich woensdag lovend uitsprak over het opkomen van Gregory van der Wiel. Van der Wiel zou er goed aan doen vooral te bedenken wat Jans níet noemde: de zwaktes in zijn verdedigende spel. Want het duurt nog een flink aantal maanden, maar er komt een moment dat ook hij het weer moet opnemen tegen Oussama Assaidi. En Rosales van FC Twente hoorde ook dat hij afgelopen dinsdag tegen Gareth Bale van Tottenham heel aardig had gespeeld…