Giovanni van Bronckhorst: Mooi vuil werk
‘Luister, Robin, ik ben je voorgegaan, dus ik kan je met mijn ervaringen van dienst zijn. Ook ik zette de wereld op zijn kop als stilistische speler bij Feyenoord. Ook ik ontsteeg de grauwe middelmaat met stijlvolle dribbels en ragfijne passes. Ook ik werd in Rotterdam eigenlijk niet op waarde geschat en verkoos dus het avontuur.
Goed, ik ging eerst nog naar Glasgow Rangers. Maar misschien was dat juist wel de tussenstap die ik nodig had. Ik vond er de bevestiging van mijn kwaliteiten: ik bleef fier overeind in een team waar gebikkeld moest worden. En belangrijker nog: ik leerde me schikken in het belang van het elftal. Meebikkelend als dat verlangd werd vanuit de positie die me werd toegekend. Werklust en discipline combinerend met mijn natuurlijke techniek en inzicht.
Natuurlijk zou ook ik de positie achter de spits prefereren. Zou ik goed kunnen. Het spel verdelen, de combinatie vooruit zoeken en mezelf naar hartelust in scoringspositie manoeuvreren. Of ik zou als linkshalf of desnoods als linksbuiten willen spelen en vanuit die positie lekker gaan pielen. Maar ik heb geleerd elke plek te accepteren en juist een saaie plaats meerwaarde te bieden met mijn spel.
Zo werd ik een mooie voetballer voor het vuile werk links achterin. Zonder de plicht om voortdurend te vlammen, maar juist daardoor meer in staat om mijn stempel te drukken. Onopvallend. Maar niet minder belangrijk. Verrassender. Want verdedigen alleen is niet genoeg. Gedarteld moet er ook worden over de hele linkerflank. Zij het niet zo als Zenden doet. Die dartelt vooral achterin en gaat meer schaven naarmate hij verder naar voren komt. Nee, met een basis van sober positiespel schuif ik rustig aan op het middenveld. Daar uit zich mijn speelsheid in vlotte combinaties en elegante passeerbewegingen. Gedoseerd stoot ik door naar de aanval, voor een assist of een schot.
Bij Arsenal vond ik het volmaakte evenwicht, slechts verstoord door blessures. Dat kun jij ook, zelfs als je de Rangers overslaat. Als je jezelf maar toestaat te groeien in je rol. Míjn rol, die vacant is sinds mijn vertrek naar Barcelona. De rol van bescheidenheid en leergierigheid. Misschien wel de belangrijkste van allemaal.
Dus, Robin, accepteer je opdracht en voer die in stijl uit. Niet frivool of lichtzinnig. Niet met de pest in je lijf. Voel je er niet te goed voor. En je zult zien: zelfs hard werken wordt mooi. En wat nog belangrijker is: je meerwaarde komt tot zijn recht.’