Bus (31 januari)
Incidentje bij Vitesse na de wedstrijd tegen Ajax: Fred Rutten weigerde in de spelersbus te stappen omdat de transferperiode voorbijgegaan is zonder dat de club zich versterkt heeft, terwijl hij om drie nieuwe spelers had gevraagd. En ondertussen zijn Nicky Hofs en Giorgi Chanturia naar andere clubs vertrokken. ‘Dat is per saldo dus -5. Ik ben teleurgesteld in de eigenaar die van de daken schreeuwt dat we moeten meedoen om het kampioenschap. Dan moet je dat ook waarmaken en niet de supporters voor de gek houden. Want dat gebeurt nu en daar houd ik niet van. Ik pas daarvoor.’
Maar om dan meteen je eigen vervoer te gaan regelen, is wel een heel bijzondere uiting van je teleurstelling. Ik hoop dat Fred op voorhand wel zijn OV-kaart bij zich gestoken had en vanuit Emmen toch veilig en ook een beetje bijtijds thuisgekomen is, want hij zal het morgen zwaar genoeg krijgen. Om te beginnen mag hij zich vroeg melden op het kantoor van Jordania, vrees ik. Zo’n man vindt het niet leuk als de trainer teleurgesteld is in hem, en uit dat op zíjn beurt meestal met de mededeling dat de trainer helemaal niet meer in de bus hoeft plaats te nemen. Zou jammer zijn, want Fred bedoelt het goed. Die staat juist te trillen van ambitie.
Dan heeft Martin Jol het bij Fulham beter voor elkaar. Die heeft zijn drie nieuwe spelers binnen. Bedenkelijk is alleen dat een middenmoter in Engeland zich meent te versterken met spelers die na of zelfs ín Nederland op een zijspoor zijn beland: Emanuelson, Enoh en Manolev, als dát de ambitie op z’n Engels is, kun je misschien maar beter niemand kopen. Als je het zo bekijkt, zou Rutten juist blij moeten zijn dat Jordania eindelijk een beetje kieskeurig is en vertrouwen heeft in de kwaliteiten van zijn trainer. Of had, waarschijnlijk.
Besmet (30 januari)
Zo zien de supporters van de club van je jeugd je als een Ferrader, en zo mogen ze je dankbaar zijn dat hun club alsnog ruim zes ton aan je gaat verdienen dankzij een nieuwe transfer. Maar zo heeft een nieuwe club tien miljoen voor je over en wordt je komst groots aangekondigd, en zo ziet die club maar liever helemaal van de aankoop af. En zo krijgt ook die club van je jeugd toch niks, wat je met een beetje pech weer even tot die Ferrader maakt. Het kan snel gaan, is daarmee maar weer eens aangetoond.
Al met al natuurlijk sneu voor Leroy Fer. Maar ja, je wordt niet voor niets gekeurd voor een transfer en als daaruit blijkt dat de gesteldheid van je knie een risico vormt, is enige aarzeling bij een nieuwe club begrijpelijk. Komt daar dan als donderslag bij heldere hemel bij dat je vanwege een vergrijp uit het verleden nog een bezoekje aan de officier van justitie moet afleggen, dan vreest die nieuwe club ook nog met een crimineel van doen te hebben. En daar hebben ze er al genoeg van in het Engelse voetbal.
Het ergste is niet dat de transfer nu niet doorgaat. Het ergste is dat Fer hiermee voor zijn voetballeven getekend is. Besmet. Vanaf nu is hij de speler die niet naar Everton ging, omdat hij fysiek niet in orde was, omdat hij iets op zijn kerfstok had en, o ja, was hij ook niet die jongen die een paard kocht terwijl hij niet bedacht had dat hij alleen een balkon had om het beest op te stallen? Waarschijnlijk was hij nog liever gewoon Ferrader gebleven.
Lachen (29 januari)
Het leukste interview van het afgelopen weekend was dat met Jan Wouters na afloop van Utrecht-Willem II. De journalist stelde quasi-verontwaardigd vast dat het schandalig was dat Utrecht, met slechts twee punten achterstand op Vitesse en Feyenoord, als enige van de top zes niet als kampioenskandidaat werd genoemd. Hij noemde het nog net geen discriminatie. Wouters schoot in de lach, begon vervolgens aan een serieuze reactie vol relativering en realiteitszin, om al na anderhalve zin tot de conclusie te komen dat dat totaal overbodig was en dus maar te eindigen in hardnekkig gegrinnik.
Zo moet het ook gegaan zijn met Kenneth Vermeer toen hij vernam van de geruchten dat Barcelona belangstelling voor hem had. ‘We hebben er hartelijk om moeten lachen,’ zei zijn zaakwaarnemer Winnie Haatrecht. Gelukkig zijn er ook nog spelers en zaakwaarnemers die in zulke geruchten niet onmiddellijk de bevestiging zien van hun eigen volmaaktheid.
Er zou zoveel te lachen kunnen zijn in de voetbalsport. Vermeer die zich snikkend van de pret in Barcelona voorstelt aan zijn nieuwe collega’s en het publiek. En Wouters die ongelovig staat te grinniken als hij de kampioensschaal overhandigd krijgt.
Clásico (28 januari)
Dat er met Maarten Stekelenburg vóór vrijdag nog iets moet gebeuren, mag duidelijk zijn. Of hij kan wachten op het ontslag van zijn trainer dat aanstaande lijkt, is hoogst twijfelachtig, dus de verwachting is dat er nog snel een nieuwe club moet worden gevonden. Fulham wordt al een tijdje genoemd, maar nu is er ineens ook sprake van Real Madrid. Iker Casillas is de rest van het seizoen uitgeschakeld en moet een beetje fatsoenlijk vervangen worden. En dan is de gedachte aan Stekelenburg natuurlijk geen vreemde.
Een andere club met een naderend keepersprobleem is Barcelona, waar Victor Valdes het na dit seizoen voor gezien houdt. En wat noteert de krant El Mundo Deportivo? Barcelona heeft interesse in de Nederlandse keepers Michel Vorm en Kenneth Vermeer. Met Vermeer bovenaan het lijstje. De club zou vijf miljoen voor hem over hebben. Klinkt eigenlijk ook niet eens zo gek. Vermeer heeft goede reflexen en komt lekker snel zijn doel uit, wat van pas kan komen met een verdediging die ver naar voren speelt.
Toch komt het me ondanks al hun kwaliteiten haast absurdistisch voor dat el clásico na de editie van morgen plotseling een duel tussen twee Ajax-keepers zou kunnen opleveren. Daar wordt die strijd niet meedogenlozer van, dunkt me. Alsof Ronaldo en Messi nog niet makkelijk genoeg aan hun doelpunten komen.
Verrassend (27 januari)
De meest verrassende uitspraak kwam dit weekend wat mij betreft van trainer Peter Bosz van Heracles na de wedstrijd tegen PSV: ‘Zo’n nederlaag had ik niet verwacht.’ Net twee van zijn beste aanvallers kwijt (‘we hebben nu maar één echte spits’), maar verwachtte nog steeds te kunnen stunten. Hij zou eens aan Marco van Basten moeten vragen wat het vertrek van een voorhoede met een elftal doet.
Bijna net zo verrassend was overigens de opmerking van die ene aanvaller, Everton, dat hij na dit seizoen transfervrij hoopt te vertrekken naar een Nederlandse club. De gemiddelde Nederlandse jeugdspeler die een wedstrijd of drie in het eerste elftal van pakweg Feyenoord heeft gespeeld, zegt dat hij komende zomer nog niet per se weg hoeft, wat wil zeggen dat hij bereid is nog heel even te blijven als het echt niet anders kan. Maar de Braziliaan Everton, al jaren in de Eredivisie actief, wil het liefste blijven.
Maar wat pas echt verrassend zou zijn, is dat, bij een vertrek van Bony bij Vitesse, Ricky van Wolfswinkel zijn opvolger zou worden, zoals bij Eredivisie Live werd gesuggereerd. Ricky is vandaag 24 geworden, begon ooit bij Vitesse, is via FC Utrecht bij Sporting Lissabon beland en is bezig zich daar aardig in the picture te spelen. Die zou nu terugkeren naar Vitesse?
Vitesse kan zich beter richten op Everton. En Heracles op een paar fatsoenlijke jonge aanvallers.
Blijdorp (26 januari)
Echte voetbalshirts hebben mooie, authentieke shirts. Iets met rood, wit, zwart, blauw. Geel wordt al bedenkelijk, maar kan nog. Groen is zeldzamer, maar mag ook. Oranje kan alleen in bijzondere gevallen, zoals bij het Nederlands elftal of, vooruit, Volendam. Maar kleuren als paars, lila of roze horen niet in het voetbal thuis. Te bedacht, nog los van eventuele andere associaties. De voetballer die er alles voor overheeft om in het lila te mogen spelen, moet nog geboren worden.
Shirts moeten ook logisch en simpel zijn. Ze zijn effen, gestreept, met een baan of met twee vlakken, gekker moet je het niet maken. Blokjes, zoals op het uit-shirt van Ajax ooit, zijn not done. Hetzelfde geldt voor de huidige shirts van FC Utrecht, met een diagonale scheiding tussen de vlakken, of die van PSV, met een verschillende voor- en achterkant. Vlees noch vis. Slaat nergens op.
En zo moet ook de reclame waarmee je op je borst loopt een beetje acceptabel zijn. Liefst een stevige afkorting van een multinational. Daar kan je mee voor de dag komen. Geen Mandemakers dus. En al helemaal niet iets dat een krachteloze of zelfs kinderachtige uitstraling heeft. Ik herinner me Feyenoord-shirts met het opschrift Gouden gids en Sparta-shirts met De Efteling. Dat bracht de clubs weinig goeds.
Feyenoord zal de rest van het seizoen gaan spelen met Diergaarde Blijdorp op de borst. Als Pellè dat geweten had, had hij in de winterstop een heel andere keuze gemaakt.
Bescherming (25 januari)
Dick Advocaat nam het op voor Mark van Bommel. ‘Hij is teruggekomen uit het buitenland, heeft veel geld laten liggen in Milaan. En dan kun je een keer slecht spelen. Maar hij wordt meteen opgehangen, dat gaat mij wat ver. Probleem is dat Van Bommel zo’n grote naam is, dat als je verliest er meteen gezegd wordt dat het door Van Bommel komt.’
Ronald Koeman weersprak de kritiek op Joris Mathijsen. ‘Mathijsen was voor de winterstop onze beste verdediger.’ De coaches hebben het er maar druk mee, met het beschermen van de routiniers die bescherming zouden moeten bieden aan de onervaren spelers in het elftal.
Maar erg overtuigend willen hun argumenten niet worden. Tekenend is dat de halve Nederlandse voetbaltop, waaronder in ieder geval PSV, achter een speler aan zit die met zijn 21 jaar al geroemd wordt om zijn leidinggevende kwaliteiten in de verdediging. Des te schrijnender is overigens dat die speler zich al op zijn vijftiende te goed voelde voor Feyenoord en inmiddels wel heel graag terug wil naar Nederland, maar door HSV achter de hand wordt gehouden vanwege blessures van anderen.
Kreukels (23 januari)
Hier moet ik toch even goed over nadenken: Bayern München heeft belangstelling voor Luis Suarez. Het heeft zelfs een bedrag van vijftig miljoen euro gereserveerd om hem nog deze maand naar de club te halen. De meest onkreukbare topclub van Europa, die zich voor volgend seizoen heeft verzekerd van de diensten van de meest onkreukbare toptrainer van de wereld, wil zich halsoverkop inlaten met de meest kreukelige en smoezelige topspits die er op de Europese velden rondloopt. Omdat die nieuwe trainer zo van hem gecharmeerd is.
Prik mij maar lek. De trainer die perfect paste bij de briljante, technisch volmaakte en vooral brandschone, sportieve Messi blijkt serieus een fan van een rommelaar; niet alleen een hotseknots-voetballer, maar ook voortdurend in opspraak vanwege schwalbes, beten in andermans nek, racistische uitlatingen of andere onsportieve fratsen. Een goeie rommelaar, daar gaat het niet om, maar niet iemand die past bij het imago van Guardiola. En dat terwijl Guardiola ook al te maken krijgt met Robben en Ribéry, evenmin spelers van onbesproken gedrag en dus al opvallende kreukeltjes in het Bayern-laken.
Dat wordt wat, in Zuid-Duitsland. Ik kan maar één reden bedenken voor deze onverwachte keuze van Guardiola: hij wil het aureool van heiligheid dat hem omgeeft rigoureus van zich af schudden. Of zou hij in zijn hart een straathoekwerker zijn?
Klappen (22 januari)
Zo sta je fier bovenaan en zo zit je als club in de hoek waar de klappen vallen, om de slechte woordgrap nog maar eens te maken. PSV dus. De spelers die op het veld staan, functioneren slecht of schakelen zichzelf uit. De spelers die níet op het veld staan, wil niemand hebben op de voorwaarden van PSV of die spelers zelf. En de spelers die men van andere velden wil plukken, mogen niet komen.
Ga maar na. Categorie 1a: Van Bommel praat alleen nog maar en niemand achterin lijkt te luisteren. Dat is beide niet handig tijdens het spel. Categorie 1b: Toivonen, Narsingh en…tja, het wordt steeds gekker. Categorie 2: Manolev, Nijland, Engelaar. De één is alleen te koop en niet te huur, de ander eist ergens anders een centrale positie en de derde zou kruipend weg willen, waarheen dan ook, maar is nergens nodig. En categorie 3, Maher, Bruma, moet nog even in de wachtkamer.
Het is triest of lachwekkend, afhankelijk van je perspectief. Maar wees gerust of pas op: herstel laat nooit lang op zich wachten. Van Bommel is nog lang niet uitgepraat, de transferperiode is nog niet voorbij en Pieters heeft alweer spijt betuigd. Maar bovenal: Dick Advocaat kent het klappen van de zweep. Er volgen nog interessante weken.
Trots (21 januari)
Wesley Sneijder heeft beloofd de fans van Galatasaray ‘heel trots en gelukkig’ te gaan maken. En tot het tegendeel bewezen is, gaan alle Turken er in ieder geval vanuit dat hij de waarheid spreekt. De ontvangst op het vliegveld was ongeëvenaard hectisch, de voorzitter noemde hem nu al de nieuwe Gheorghe Hagi en er ligt een shirt met het legendarische nummer 14 voor hem klaar, plus een uiterst riant salaris. Twijfel is de Turken vreemd.
Dat Sneijder Galatasaray veel te bieden heeft, staat buiten kijf. En hij zal ook zeker zijn best doen om zijn woorden waar te maken, al is het volslagen duidelijk dat hij liever ergens anders naartoe was gegaan en zijn eigen trots heeft moeten inslikken. Nu de zaak eenmaal beklonken is, lopen zijn teksten en tweets over van warme gevoelens voor de club.
Ongetwijfeld begint hij heel goed, want hij is uit op eerherstel. Maar onvermijdelijk komt er ook een wedstrijd dat hij niet scoort of de beslissende assist geeft. En wel twee ook. Turkse trots is ook snel gekrenkt. We moeten hem nageven, Wesley durft wél.
Doen (20 januari)
Ronald Koeman zei het vooraf al: er is een verschil tussen zeggen en doen. Je kunt waterdichte afspraken maken over bijvoorbeeld het oppakken van positiewisselingen, het meebewegen bij standaardsituaties en het inbouwen van zekerheid bij het uitverdedigen, maar dat wil nog niet zeggen dat die afspraken automatisch in de praktijk gebracht worden.
Wat dat betreft had Frank de Boer het beter getroffen. Hij wees vooraf op de noodzaak van het afsnijden van de aanvoer van ballen naar Graziano Pellè. En wie er in de voorhoede van Feyenoord ook aan de bal is gekomen, Pellè is het zelden geweest. De Boer was na afloop dan ook erg tevreden over het verdedigende werk van zijn ploeg. Daarvoor gaf hij ze een 8. In balbezit vond hij dat zijn spelers een onvoldoende verdiend hadden: een 4 zelfs. Misschien goed om daar de volgende keer weer wat meer over zeggen.
Wie achteraf ook kritisch was over zichzelf, was Viktor Fischer. Hij had ‘eigenlijk een hele matige wedstrijd’ gespeeld, zei hij. Maar ja, hij kon zoveel zeggen. Uiteindelijk ging het alleen om die twee keer dat hij iets goeds had gedaan.
Examen (19 januari)
Zelden zo’n nuchter, realistisch en vooral kalm commentaar van een speler gehoord na een ontluisterende 4-1 nederlaag als dat van Theo Janssen na AZ-Vitesse. Eerst was hij na het laatste fluitsignaal midden op het veld een minuutje stil blijven staan, met de armen over elkaar. Niet geëmotioneerd, niet verdwaasd, niet geërgerd, maar volledig in zichzelf gekeerd. Reflecterend. Theo dacht na. Liep de wedstrijd nog even langs. En toen kwam hij voor de camera om te verklaren dat Vitesse de tweede helft niet als team had gespeeld en – let op – dat een aantal spelers voor het examen was gezakt.
Daar kan Mark van Bommel een puntje aan zuigen. Mark heeft de gewoonte om zijn medespelers naar buiten toe in bescherming te nemen, wat ze ook doen, en elke vragensteller als de vijand te zien. Theo niet. Die gaf rustig en weloverwogen antwoord. Hij noemde geen namen, maar was duidelijk in zijn oordeel. Er was gefaald. Dat was geen reden tot woede, maar het moest wel worden vastgesteld.
Theo is gegroeid sinds zijn bozige reacties van vlak voor de winterstop naar het publiek. Vitesse niet. Dat is afgehaakt in de strijd om de titel als zich de komende wedstrijden tegen Ajax geen wonder voltrekt. En Theo weet het. Jammer. Maar hij draagt zijn lot groots.
Alleen wat dat examen betreft vergiste Theo zich. Dat is pas morgen, tijdens de klassieker.
Van slag (18 januari)
Laat die BeNeLiga voorlopig maar even zitten, want daarin zou voor een club als PEC Zwolle waarschijnlijk geen plaats zijn, en dat zouden we als een verlies moeten beschouwen. Dat de eerste de beste wedstrijd na de winterstop de koppositie in de Eredivisie weer vacant raakte, was voornamelijk aan PEC te danken. Beetje jammer dat Mark van Bommel het na afloop afdeed als het gevolg van de gemiste kansen van PSV. Dat had chiquer gekund.
Maar goed, Mark bleef in ieder geval rustig. Dat kon niet gezegd worden van Erik Pieters in zijn eerste wedstrijd na zijn blessure. Die ging na zijn rode kaart volledig door het lint. Daar kon Mark dan weer wel chic mee omgaan: ‘Hij heeft er lang uitgelegen. En dan bij je rentree rood krijgen. Ik snap het wel.’
Ja Mark, de gevoelens snappen we allemaal wel. Maar zijn gedrag doet vermoeden dat Pieters de afgelopen maanden zo intensief aan zijn herstel heeft gewerkt dat de hele discussie over fatsoen en respect aan hem voorbij is gegaan. En dat moeten we niet willen snappen.
Gelukkig was hij zijn eigen slachtoffer. Daar leert zo’n speler toch het snelste van.
Fatsoen (17 januari)
Sinds de ophef over de doodsbedreigingen en scheldpartijen per twitter, facebook en mail aan het adres van PvdA-voorzitter Hans Spekman is er vanuit de politiek een offensief geopend tegen onfatsoenlijk gedrag. Beetje oude wijn overigens. ‘Zo gaan we niet met elkaar om in dit land,’ zei Balkenende al, nog niet eens zo lang geleden, zonder veel succes. Maar nu hebben ook Rutte, Plasterk en andere politici zich uitgesproken over de grenzen van het fatsoen en de noodzaak om kinderen weer op te gaan voeden, dus wie weet. Goed initiatief.
Dat vindt de UEFA blijkbaar ook. Die is er als de kippen bij om ‘ongepast’ en ‘uitlokkend’ gedrag van voetbalsupporters te veroordelen en hun club daarvoor te beboeten. Tachtig duizend euro moet Ajax betalen voor een spandoek met de tekst ‘Against Modern Football!’ tijdens de Champions League-wedstrijd tegen Manchester City. Ja, hoe haal je het ook in je hoofd om te protesteren tegen de enorme kapitaalsinjectie uit Qatar. Schande!
En wat dachten trouwens die zogenaamde Ultra’s van Almere City wel toen ze ‘hun’ algemeen directeur op Marktplaats zetten? Het moet niet gekker worden, zeg. Gelukkig hebben de bazen van Marktplaats maatregelen getroffen: personen mogen niet op de site worden gezet.
Wie zegt nog dat de politiek tot niets leidt?
Punt (16 januari)
Marcel Brands van PSV rust niet voordat hij Adam Maher van AZ heeft ingelijfd. En dat treft, want Maher wil absoluut direct naar PSV, meldde hij in De Telegraaf. ‘Ik wil naar PSV. Punt. Als er nog iets bovenop het eerste PSV-bod van vijf miljoen euro komt, vind ik dat AZ me moet laten gaan.’
Dat vindt Gertjan Verbeek niet. Op dat bod van vijf miljoen, dat hij overigens glashard ontkende, zei hij eerder dat de kans exact één procent was dat AZ hem zou laten gaan. Dan zal er toch wat meer dan ‘iets’ bovenop die vijf miljoen moeten komen voor de ontbrekende 99 procent, dunkt me. Mijn rekenkundige gevoel zou zeggen: 495 miljoen.
Ik denk dat het iets minder zal worden en dat Adam een mooi half jaar krijgt bij PSV. Rekenen is niet de grootste kwaliteit van trainers en als een speler echt wil, gaat hij meestal toch weg.
Interessanter is het om te weten te komen waaróm Maher zo graag naar PSV wil. Na de gebruikelijke prietpraat van prijzen winnen en ideale tussenstap naar de Europese top, vertelt hij dat Ajax heeft geen belangstelling heeft getoond. ‘Ajax is ook een topclub en in Amsterdam bij me om de hoek. Maar ik heb nog niets gehoord. Dus zeg ik nu: PSV.’
Bedoelt hij daarmee: ze hebben bij Ajax hun kans gehad en hebben nu vette pech? Of zegt hij eigenlijk: in godsnaam dan maar PSV?
Terug (15 januari)
Aansprekende voorbeelden van topvoetballers die aan het eind van hun carrière terugkeerden bij hun oude club, zijn Johan Cruijff, Frank Rijkaard, Giovanni van Bronckhorst en Phillip Cocu. Zij konden de jonge gastjes om zich heen tot grote hoogten stuwen, in Rijkaards geval zelfs met de Champions League-bokaal als resultaat. Gemeenschappelijk kenmerk van deze vedetten: rust brengen van achteruit en iedereen op zijn plaats zetten.
Altijd welkom, de ervaring die ze meebrengen. En altijd nobel, de intentie die zij hebben om ‘hun’ club iets terug te geven. Altijd blij zijn dus als een topper vanuit het buitenland de bereidheid uitspreekt om ooit terug te keren. Rafael van der Vaart, ik zie hem zeker ooit weer van waarde zijn voor Ajax.
Maar Huntelaar? ‘Ajax is altijd mijn droomclub geweest,’ zegt hij. ‘Misschien keer ik aan het eind van mijn loopbaan wel terug bij die club.’
Zeker in de spits een beetje de doorstroming van nieuwe talenten komen blokkeren. Of vanaf de middenlijn heel hard naar achteren lopen schreeuwen dat ze hem eens een bal op maat moeten aanspelen. Ik denk dat ze zich daar tegen die tijd bij Ajax maar eens goed op moeten beraden. Ja, in de trainersstaf kan hij terugkeren. Daar barst het van de oud-spelers. Maar als actief speler zal hij zich eerst nog flink moeten ontwikkelen voor de vedetterol vanuit verdediging of middenveld.
Spion (14 januari)
Ajax-scout Roy Wesseling is op de tribune gesignaleerd bij het oefenduel van Feyenoord tegen Club Brugge. Dat is normaal gesproken niet gek met de klassieker in aantocht, ware het niet dat dat oefenduel plaatsvond tijdens het trainingskamp van Feyenoord in het Spaanse Marbella terwijl Ajax zelf in Brazilië zat. Dan zijn de rapen gaar. Dan is er sprake van je reinste spionage en vraagt iedereen zich af wat hij daar nog meer gezien heeft. Heeft hij stiekem trainingen bezocht? Heeft hij zitten luisteren aan de kleedkamerdeur toen Ronald Koeman tactische tips gaf aan zijn spelers?
We kennen cameraploegen die alles doen om een glimp van besloten trainingen op te vangen. We weten dat er fotografen zijn die zich verbergen in de bosjes om onverwacht gênante plaatjes te schieten. Zou Ajax zich nou van dergelijke lage praktijken bedienen?
Ik hoop het. Net zoals ik hoop op opperste verontwaardiging bij Feyenoord. De oorlog kan mij niet koud genoeg zijn. Al is het maar omdat het aangeeft dat de wedstrijd waarmee de tweede seizoenshelft begint de leukste van het jaar is, al is hij slechts tussen de nummers drie en vier.
Relax (13 januari)
Wesley Sneijder neemt de tijd voor zijn beslissing waar hij de rest van het seizoen te zien zal zijn. ‘Er zijn nog steeds twee weken te gaan voordat de transferperiode sluit, dus ik heb tijd genoeg. Ik ben relaxed en denk na over mijn opties.’
Logisch. Er is bij Inter, met de suggestie dat hij in weerwil van zijn contract best een jaar langer zou kunnen spelen voor hetzelfde geld, te veel met hem gesold. En ondertussen is hij vanuit Turkije al vijandig bejegend vanwege een sexy filmrol van Yolanthe in 2006. Daar heb je snel genoeg van. Bovendien wil Wesley gewoon in Engeland voetballen. Dus hij wacht af tot die mogelijkheid zich in de komende twee weken aandient. Wat zonder twijfel het geval zal zijn, nu om te beginnen Liverpool belangstelling heeft getoond.
Maar sympathieker vind ik dan toch de twijfel van Ryan Giggs over een verlenging van zijn aflopende contract bij Manchester United. Giggs is 39 en wil even afwachten of aan het eind van het seizoen zijn fysieke gesteldheid nog toereikend is. ‘Ik zal tegen die tijd gaan praten met de trainer. Ik ben daar heel rustig onder. Ik geniet momenteel van het voetbal. Van de trainer hoef ik tijdens de training minder werk te verzetten dan andere jongens. Hij houdt rekening met het stadium van mijn loopbaan. Maar vergis je niet: ik moet fysiek echt top zijn, anders kun je niet meekomen in wedstrijden.’
Nou Ryan, ik zie geen enkel probleem. Sterker nog, ik kijk nu al uit naar het bericht over een jaar of tien dat de 49-jarige Ryan Giggs rustig overweegt of hij zijn contract nog één jaartje zal verlengen. Wat Stanley Matthews kon, kan jij ook.
Planning (12 januari)
Ik dacht dat voetbalstadions er waren om voetbalclubs hun wedstrijden te laten spelen en dat de planning daarvan voor het begin van het seizoen bekend was. Ook dacht ik dat een aantal clubs er rekening mee zou houden dat de kwartfinale van het bekertoernooi wel eens bereikt zou kunnen worden, met vijftig procent kans op een thuiswedstrijd. En dat dan tussen die mogelijke wedstrijddagen in eventueel andere mega-activiteiten in stadions gepand werden.
Niet dus. Vitesse moet voor de bekerwedstrijd tegen Ajax uitwijken naar een ander stadion, want in de Gelredome vindt een dance-evenement plaats. En nu is trainer Fred Rutten boos op de KNVB. ‘De KNVB kent de speeldata, de planning van evenementen in de Gelredome en weet dat het stadion niet van onszelf is. Het bevreemdt me dat de KNVB de wedstrijd dan toch op een dag plant, waarop de Gelredome bezet is. Zoals de KNVB hiermee omgaat, dat vind ik belachelijk.’
Ik begrijp het chagrijn van Rutten heel goed, zeker nu Vitesse en Ajax niet gewenst blijken te zijn in alternatieve stadions in de buurt. Maar doet hij niet aan een kleine omkering van zaken als hij verwacht dat de KNVB zelfs het bekerprogramma volledig afstemt op alle schnabbelactiviteiten in voetbalstadions? Hij zou beter eens een hartig woordje kunnen spreken met de stadiondirectie. De Gelredome is misschien niet van Vitesse, het bestaat wel dankzij het voetbal van Vitesse.
Onnavolgbaar (11 januari)
Hoe het lichaam van Sigthorsson werkt, is voer voor fysiologen. Is hij eindelijk weer eens fit en traint hij zelfs al enkele dagen vol mee met de groep, weet Frank de Boer ineens te vertellen dat hij de hervatting van de competitie tegen Feyenoord over ruim een week niet gaat halen. ‘Zijn lichamelijke rem en gaspedaal waren tegelijkertijd ingedrukt, zeg maar. Dat werkt hetzelfde als bij een auto, dan gaat het roken. Dat moet je niet hebben.’
Dat lijkt me ook. Sterker nog, je komt geen meter vooruit, lijkt me. Nee, dan haal je geen enkele wedstrijd, laat staan die tegen Feyenoord. En dat terwijl Sigthorsson tijdens zijn blessure als een waanzinnige getraind schijnt te hebben in het krachthonk en inmiddels zo sterk is als een paard. Toen ging hij keihard. Je zou toch zeggen dat ze bij Ajax ruim de tijd hebben gehad om hem uit te leggen hoe het zit met zijn lichamelijke rem en gaspedaal, maar ik vrees het ergste.
Of ligt Frank de Boer in de knoop met zijn eigen rem en gaspedaal? ‘Ajax staat drie punten achter en wordt dus kampioen. Maar zo denken is een bedreiging. Laten we vooral zelf niet geloven dat het zo makkelijk is. Ik ben er wel van overtuigd dat we kampioen kunnen worden.’
Het gebeurt, maar dat mag je niet denken, wat ik dus toch doe. Zoiets. Het is Cruijff-waardig. Als Frank dat ook zo vertelt in zijn teambesprekingen, kan ik me voorstellen dat Sigthorsson daar toch een beetje verward van raakt.
Hint (10 januari)
Hadden we bijna Messi in Nederland gehad. Op de site goal.com vertelt Rob Westerhof hoe hij als voorzitter van PSV in het voorjaar van 2005 werd benaderd door de voorzitter van Barcelona, Joan Laporta, met het voorstel een veelbelovende Argentijnse voetballer een seizoen bij zijn club te stallen. Lionel Messi, 17 jaar, had geen Spaans paspoort en mocht niet voor Barcelona spelen omdat dat al drie spelers van buiten de EU in de selectie had.
Hij overlegde met verschillende scouts, die allemaal zeiden: ‘Doen!’ En terecht, want die zomer speelde Messi op het WK voetbal onder 20, dat toevallig in Nederland werd gespeeld, de sterren van de hemel. Hij bezorgde Argentinië persoonlijk de wereldtitel, met onder meer beide doelpunten in de finale tegen Nigeria. Dat bracht ook Sjaak Swart op het idee om via Messi’s vader te peilen of hij misschien voor Ajax zou willen spelen. Het had nog een mooi getouwtrek kunnen worden: een soort voortijdige Bazoer-strijd.
Uiteindelijk kwam er niets van terecht. Barcelona-trainers Rijkaard en Ten Cate wilden Messi liever ‘in de buurt hebben’ en hem geen ‘andere invloeden laten opdoen’. Bovendien kreeg hij in september 2005 alsnog een paspoort, waarmee hij dus speelgerechtigd was voor Barcelona. Jammer voor PSV en Ajax.
Om toch een idee te krijgen wie het gevecht om Messi gewonnen zou hebben: Sjaak Swart kreeg wel zijn shirt. Via via, maar toch. Zegt niets, maar voelt als een hint.
Promotie (9 januari)
Dat AGOVV failliet is verklaard en mogelijk gaat verdwijnen, is om allerlei redenen spijtig maar natuurlijk ook gewoon logisch als het Apeldoornse publiek simpelweg geen interesse heeft in een betaald voetbalclub in de Jupiler League. Dat was eerder ook al het geval in Roosendaal en Haarlem en dreigt bij tijd en wijle in tal van andere plaatsen. Je zou kunnen concluderen dat de Jupiler League niet meer een heel erg groot bestaansrecht heeft.
Dat doet Henk Kesler niet. Die begrijpt er niets van dat geen enkele club uit de twee Topklassen wil promoveren naar de Jupiler League. Hij wil clubs die promotie weigeren in de toekomst gaan straffen. Er lijkt me geen betere manier om te bewerkstelligen dat clubs tegen het eind van de competitie gaan strijden om de tweede plaats.
Maar misschien is er een alternatief. Het voormalige Glasgow Rangers dat na een faillissement met heel andere oorzaken is teruggezet naar het laagste profniveau in Schotland, heeft aangegeven graag te willen gaan spelen in een mogelijk te vormen BeNeLiga. Als we dat nou eens toestaan op één voorwaarde: de route daarnaartoe verloopt via de Jupiler League, met een verplicht verblijf daar van een jaar of drie. Volle tribunes gegarandeerd en ook nog eens voor elke club een leuk reisje naar Glasgow. Moet je eens zien hoe graag de Topklassers ineens willen promoveren. En misschien is het leven van AGOVV dan ook nog te rekken.
Sneu (8 januari)
Sneu voor Maarten Stekelenburg dat hij bij AS Roma op de bank terechtgekomen is. Speelde helemaal niet onaardig, maar raakte geblesseerd en dan blijkt die reservekeeper het ook goed te doen. Dus mag Steek achteraan aansluiten en weer op zijn beurt wachten, wat hij zich niet kan permitteren met het oog op zijn positie in het Nederlands elftal in de aanloop naar het WK 2014.
Begrijpelijk dus dat zijn zaakwaarnemer Rob Jansen duidelijkheid eist van Roma en stelt dat Stekelenburg weggaat als hij niet snel aan spelen toekomt. Maar toch is het vooral ook sneu als een zaakwaarnemer een dergelijke stap onderneemt. Alsof papa bij het bestuur komt klagen over de oneerlijke behandeling van zijn zoontje die toch heus de allerbeste is.
Moet hij maar gauw mee stoppen, lijkt me. Fulham schijnt interesse te hebben in Stekelenburg. Is natuurlijk veel beter: de Engelandroute à la Van der Sar, die tenslotte in Italië ook eerst op dood spoor was beland.
Wereldelftal (7 januari 2013)
Prachtig wereldelftal van het jaar 2012: vijf spelers van Barcelona, vijf van Real Madrid en één van Atletico Madrid. Er is nog maar één land waar je als echte topper kunt spelen, zoveel is duidelijk. Speel je ergens anders, dan doe je niet mee. Kun je de finale om de Champions League spelen, zoals Chelsea en Bayern München, en onderweg die Spaanse clubs uitschakelen, maar een uitverkiezing voor het wereldelftal is er niet bij.
Merendeel Spanjaarden zelfs in dat wereldelftal: zes stuks. Onder wie nog dus niet de ultieme allerbesten, Lionel Messi en Cristiano Ronaldo, die uiteraard wel een plekje hebben bemachtigd. Logisch, met Spanje als heersend Wereld- en Europees kampioen.
En toch vraag je je af of dat betekent dat er nergens anders iemand rondloopt die een plaatsje in dat elftal heeft verdiend, desnoods als rechts- of linksback. Heb ik het dus niet over het chagrijn van Wesley Sneijder, die op Robin van Persie schijnt te hebben gestemd als wereldvoetballer van het jaar. Maar kan dan zelfs niemand op tegen de reservekeeper van Real Madrid?
Racisme (6 januari 2013)
Milan-middenvelder Kevin-Prince Boateng was in het oefenduel met Pro Patria van het veld gelopen na langdurige racistische uitingen van het publiek. Zijn hele ploeg ging met hem mee, dus de wedstrijd moest worden gestaakt. Waarna uiteraard iedereen daar direct een mening over had. Gullit betuigde steun, Seedorf had zijn bedenkingen over het nut.
En nu heeft, na eerder al UEFA-voorzitter Michel Platini, ook FIFA-voorzitter Sepp Blatter een kanttekening geplaatst. ‘Ik denk niet dat zomaar van het veld stappen de oplossing is.’ Blatter is bang dat teams ook weg gaan lopen als ze dreigen te verliezen.
Tja. Misschien heeft Seedorf best een punt. Maar wat zou het toch fijn zijn als voorzitters van grote voetbalbonden eens zouden beginnen met het serieus nemen van serieuze problemen in plaats van dappere initiatieven van hun eigen sporters meteen maar af te serveren, uit angst voor misbruik door de slachtoffers zelf.
Topdeal (5 januari 2013)
Briljante zet van Martin van Geel om Graziano Pellè langer aan Feyenoord te binden. En niet zomaar een beetje langer: viereneenhalf jaar maar liefst. Tot de zomer van 2017. Dat getuigt nog eens van langetermijnvisie. Vasthouden die scorende spits.
Goede uitstraling bovendien, die Pellè. Stuk evenwichtiger dan Guidetti vorig jaar. Die was ook heel goed natuurlijk, maar extreem energiek en onstuimig; beetje te veel Gascoigne, ook vanwege zijn leeftijd misschien. Dat afbreukrisico heeft Pellè niet. Met hem weet je wat je hebt: een sympathieke, goed gekapte, flamboyante Italiaan met aantrekkingskracht op de vrouwtjes, die ook nog bereid is om hard te werken. En dus scoort. Tot op heden.
Van Geel snapt best dat de magie van Pellè’s doelgerichtheid op het veld doorbroken zou kunnen worden, al was het maar omdat tegenstanders zich beter op hem gaan instellen. En dat hij dan vóór 2017 niet meer af komt van iemand die tegen die tijd 32 wordt. Maar hij weet ook: het oog wil ook wat en zo’n voltreffer krijgt hij nooit meer.
Verlengstuk (4 januari 2013)
Andy van der Meyde volgt een trainerscursus, maar denkt dat hij voorlopig beter tot zijn recht komt als assistent-coach dan als hoofdcoach, vertelde hij in een interview met ochtendkrant Spits. ‘Het lijkt me leuk om met de spelers te dollen en ze op hun gemak te stellen. Dat ligt me beter dan boven een groep staan, denk ik. Dus eerst zou ik in het betaald voetbal aan de slag willen als verlengstuk van de hoofdtrainer.’
Je kunt veel van Van der Meyde vinden, maar enige zelfkennis kun je hem niet ontzeggen. Ik vraag me alleen af welke hoofdtrainer er op zo’n verlengstuk zit te wachten. Na de tijd van Wim Suurbier bij Heerenveen heeft het genre dollen waarin Van der Meyde’s grootste kwaliteiten liggen zijn beste tijd wel gehad. Dat stelt weinig spelers meer op het gemak.
Hoewel, hij zou misschien eens bij HSV kunnen aankloppen. Of anders bij Manchester City.
Worsteling (3 januari 2013)
Ik kan me voorstellen dat je als trainer af en toe gek wordt van Mario Balotelli. Die weet altijd wel een manier te vinden om de aandacht op zich te vestigen, en meestal niet op een wijze die een trainer zich zou wensen. Brokken maken met dure auto’s, mooie vrouwen, dartpijltjes en vuurwerk lijkt zijn grootste kwaliteit, en op het voetbalveld neemt hij het niet zo nauw met hoofden en ledematen van tegenstanders.
Maar dat weet je. Tussendoor voetbalt hij wel aardig, dus de meeste strapatsen zie je door de vingers en zo nodig geef je hem eens een boete van 260.000 euro. Maar één ding doe je niet: met hem vechten. De man heeft nogal gespierde armen en een leeg hoofd.
De waanzin moet dus in Roberto Mancini gevaren zijn, toen hij na een wat wilde tackle op een teamgenoot tijdens de training op Balotelli afrende om hem op de grond te gooien. Balotelli was not amused. Ik hoop voor Mancini dat hij het bij een boete laat.
Klap (2 januari 2013)
Laat ik me beperken tot de feiten, zoals opgetekend in het AD. ‘Sylvie en Rafael van der Vaart laten via een persverklaring weten dat zij “het betreuren dat zij tot de conclusie zijn gekomen dat zij de afgelopen periode uit elkaar zijn gegroeid, waardoor het voortzetten van de relatie op dit moment niet meer tot de mogelijkheden behoort. (…) Uit waardering naar elkaar en in het belang van hun zoon, Damian, zullen Rafael en Sylvie zich daarom – in weerwil van hun gebruikelijke openheid – onthouden van commentaar in de media.”’
Feit is ook dat zij op oudejaarsnacht nog foto’s en teksten vol vrolijkheid rondgetwitterd hebben. Triester dan de constatering dat hun conclusie met betrekking tot een hele periode dan blijkbaar ergens in die nacht letterlijk met een klap tot stand is gekomen, is het feit dat zij – in weerwil van hun behoefte aan mediastilte – zullen ondervinden dat bij een glamourhuwelijk alleen een glamourscheiding past.
Domper (1 januari 2013)
Zo’n beetje het eerste voetbalnieuws van 2013, publiek gemaakt door de hoofdrolspeler zelf: Luciano Narsingh is geblesseerd en moet daardoor de rest van dit voetbalseizoen missen. Voorste kruisband afgescheurd.
Mijn eerste vraag was hoe hij dat voor elkaar had gekregen met vuurwerk afsteken. Dat bleek niet het geval. De blessure was al opgelopen in het laatste competitieduel voor de winterstop tegen NAC, op 22 december. Een kwartier voor tijd was hij uitgevallen. Maar hij was eerst op vakantie gegaan voordat hij het had laten onderzoeken. Onduidelijk is of hij heel erg aan vakantie toe was of niet doorhad hoe geblesseerd hij was.
Ik vermoed het laatste, wat overigens ook niet voor hem pleit. Ik geef het je te doen: een ernstige knieblessure niet opmerken. Ik dacht dat alleen Arjen Robben in staat was tot iets als het ontkennen van een enorm gat in een spier.
Wat we voorlopig moeten missen is Luciano’s ontwapenende lach en wapperende wijsvingertje waarmee hij na een goal op de collega van de assist afliep. Jammer.
Incidentje bij Vitesse na de wedstrijd tegen Ajax: Fred Rutten weigerde in de spelersbus te stappen omdat de transferperiode voorbijgegaan is zonder dat de club zich versterkt heeft, terwijl hij om drie nieuwe spelers had gevraagd. En ondertussen zijn Nicky Hofs en Giorgi Chanturia naar andere clubs vertrokken. ‘Dat is per saldo dus -5. Ik ben teleurgesteld in de eigenaar die van de daken schreeuwt dat we moeten meedoen om het kampioenschap. Dan moet je dat ook waarmaken en niet de supporters voor de gek houden. Want dat gebeurt nu en daar houd ik niet van. Ik pas daarvoor.’
Maar om dan meteen je eigen vervoer te gaan regelen, is wel een heel bijzondere uiting van je teleurstelling. Ik hoop dat Fred op voorhand wel zijn OV-kaart bij zich gestoken had en vanuit Emmen toch veilig en ook een beetje bijtijds thuisgekomen is, want hij zal het morgen zwaar genoeg krijgen. Om te beginnen mag hij zich vroeg melden op het kantoor van Jordania, vrees ik. Zo’n man vindt het niet leuk als de trainer teleurgesteld is in hem, en uit dat op zíjn beurt meestal met de mededeling dat de trainer helemaal niet meer in de bus hoeft plaats te nemen. Zou jammer zijn, want Fred bedoelt het goed. Die staat juist te trillen van ambitie.
Dan heeft Martin Jol het bij Fulham beter voor elkaar. Die heeft zijn drie nieuwe spelers binnen. Bedenkelijk is alleen dat een middenmoter in Engeland zich meent te versterken met spelers die na of zelfs ín Nederland op een zijspoor zijn beland: Emanuelson, Enoh en Manolev, als dát de ambitie op z’n Engels is, kun je misschien maar beter niemand kopen. Als je het zo bekijkt, zou Rutten juist blij moeten zijn dat Jordania eindelijk een beetje kieskeurig is en vertrouwen heeft in de kwaliteiten van zijn trainer. Of had, waarschijnlijk.
Besmet (30 januari)
Zo zien de supporters van de club van je jeugd je als een Ferrader, en zo mogen ze je dankbaar zijn dat hun club alsnog ruim zes ton aan je gaat verdienen dankzij een nieuwe transfer. Maar zo heeft een nieuwe club tien miljoen voor je over en wordt je komst groots aangekondigd, en zo ziet die club maar liever helemaal van de aankoop af. En zo krijgt ook die club van je jeugd toch niks, wat je met een beetje pech weer even tot die Ferrader maakt. Het kan snel gaan, is daarmee maar weer eens aangetoond.
Al met al natuurlijk sneu voor Leroy Fer. Maar ja, je wordt niet voor niets gekeurd voor een transfer en als daaruit blijkt dat de gesteldheid van je knie een risico vormt, is enige aarzeling bij een nieuwe club begrijpelijk. Komt daar dan als donderslag bij heldere hemel bij dat je vanwege een vergrijp uit het verleden nog een bezoekje aan de officier van justitie moet afleggen, dan vreest die nieuwe club ook nog met een crimineel van doen te hebben. En daar hebben ze er al genoeg van in het Engelse voetbal.
Het ergste is niet dat de transfer nu niet doorgaat. Het ergste is dat Fer hiermee voor zijn voetballeven getekend is. Besmet. Vanaf nu is hij de speler die niet naar Everton ging, omdat hij fysiek niet in orde was, omdat hij iets op zijn kerfstok had en, o ja, was hij ook niet die jongen die een paard kocht terwijl hij niet bedacht had dat hij alleen een balkon had om het beest op te stallen? Waarschijnlijk was hij nog liever gewoon Ferrader gebleven.
Lachen (29 januari)
Het leukste interview van het afgelopen weekend was dat met Jan Wouters na afloop van Utrecht-Willem II. De journalist stelde quasi-verontwaardigd vast dat het schandalig was dat Utrecht, met slechts twee punten achterstand op Vitesse en Feyenoord, als enige van de top zes niet als kampioenskandidaat werd genoemd. Hij noemde het nog net geen discriminatie. Wouters schoot in de lach, begon vervolgens aan een serieuze reactie vol relativering en realiteitszin, om al na anderhalve zin tot de conclusie te komen dat dat totaal overbodig was en dus maar te eindigen in hardnekkig gegrinnik.
Zo moet het ook gegaan zijn met Kenneth Vermeer toen hij vernam van de geruchten dat Barcelona belangstelling voor hem had. ‘We hebben er hartelijk om moeten lachen,’ zei zijn zaakwaarnemer Winnie Haatrecht. Gelukkig zijn er ook nog spelers en zaakwaarnemers die in zulke geruchten niet onmiddellijk de bevestiging zien van hun eigen volmaaktheid.
Er zou zoveel te lachen kunnen zijn in de voetbalsport. Vermeer die zich snikkend van de pret in Barcelona voorstelt aan zijn nieuwe collega’s en het publiek. En Wouters die ongelovig staat te grinniken als hij de kampioensschaal overhandigd krijgt.
Clásico (28 januari)
Dat er met Maarten Stekelenburg vóór vrijdag nog iets moet gebeuren, mag duidelijk zijn. Of hij kan wachten op het ontslag van zijn trainer dat aanstaande lijkt, is hoogst twijfelachtig, dus de verwachting is dat er nog snel een nieuwe club moet worden gevonden. Fulham wordt al een tijdje genoemd, maar nu is er ineens ook sprake van Real Madrid. Iker Casillas is de rest van het seizoen uitgeschakeld en moet een beetje fatsoenlijk vervangen worden. En dan is de gedachte aan Stekelenburg natuurlijk geen vreemde.
Een andere club met een naderend keepersprobleem is Barcelona, waar Victor Valdes het na dit seizoen voor gezien houdt. En wat noteert de krant El Mundo Deportivo? Barcelona heeft interesse in de Nederlandse keepers Michel Vorm en Kenneth Vermeer. Met Vermeer bovenaan het lijstje. De club zou vijf miljoen voor hem over hebben. Klinkt eigenlijk ook niet eens zo gek. Vermeer heeft goede reflexen en komt lekker snel zijn doel uit, wat van pas kan komen met een verdediging die ver naar voren speelt.
Toch komt het me ondanks al hun kwaliteiten haast absurdistisch voor dat el clásico na de editie van morgen plotseling een duel tussen twee Ajax-keepers zou kunnen opleveren. Daar wordt die strijd niet meedogenlozer van, dunkt me. Alsof Ronaldo en Messi nog niet makkelijk genoeg aan hun doelpunten komen.
Verrassend (27 januari)
De meest verrassende uitspraak kwam dit weekend wat mij betreft van trainer Peter Bosz van Heracles na de wedstrijd tegen PSV: ‘Zo’n nederlaag had ik niet verwacht.’ Net twee van zijn beste aanvallers kwijt (‘we hebben nu maar één echte spits’), maar verwachtte nog steeds te kunnen stunten. Hij zou eens aan Marco van Basten moeten vragen wat het vertrek van een voorhoede met een elftal doet.
Bijna net zo verrassend was overigens de opmerking van die ene aanvaller, Everton, dat hij na dit seizoen transfervrij hoopt te vertrekken naar een Nederlandse club. De gemiddelde Nederlandse jeugdspeler die een wedstrijd of drie in het eerste elftal van pakweg Feyenoord heeft gespeeld, zegt dat hij komende zomer nog niet per se weg hoeft, wat wil zeggen dat hij bereid is nog heel even te blijven als het echt niet anders kan. Maar de Braziliaan Everton, al jaren in de Eredivisie actief, wil het liefste blijven.
Maar wat pas echt verrassend zou zijn, is dat, bij een vertrek van Bony bij Vitesse, Ricky van Wolfswinkel zijn opvolger zou worden, zoals bij Eredivisie Live werd gesuggereerd. Ricky is vandaag 24 geworden, begon ooit bij Vitesse, is via FC Utrecht bij Sporting Lissabon beland en is bezig zich daar aardig in the picture te spelen. Die zou nu terugkeren naar Vitesse?
Vitesse kan zich beter richten op Everton. En Heracles op een paar fatsoenlijke jonge aanvallers.
Blijdorp (26 januari)
Echte voetbalshirts hebben mooie, authentieke shirts. Iets met rood, wit, zwart, blauw. Geel wordt al bedenkelijk, maar kan nog. Groen is zeldzamer, maar mag ook. Oranje kan alleen in bijzondere gevallen, zoals bij het Nederlands elftal of, vooruit, Volendam. Maar kleuren als paars, lila of roze horen niet in het voetbal thuis. Te bedacht, nog los van eventuele andere associaties. De voetballer die er alles voor overheeft om in het lila te mogen spelen, moet nog geboren worden.
Shirts moeten ook logisch en simpel zijn. Ze zijn effen, gestreept, met een baan of met twee vlakken, gekker moet je het niet maken. Blokjes, zoals op het uit-shirt van Ajax ooit, zijn not done. Hetzelfde geldt voor de huidige shirts van FC Utrecht, met een diagonale scheiding tussen de vlakken, of die van PSV, met een verschillende voor- en achterkant. Vlees noch vis. Slaat nergens op.
En zo moet ook de reclame waarmee je op je borst loopt een beetje acceptabel zijn. Liefst een stevige afkorting van een multinational. Daar kan je mee voor de dag komen. Geen Mandemakers dus. En al helemaal niet iets dat een krachteloze of zelfs kinderachtige uitstraling heeft. Ik herinner me Feyenoord-shirts met het opschrift Gouden gids en Sparta-shirts met De Efteling. Dat bracht de clubs weinig goeds.
Feyenoord zal de rest van het seizoen gaan spelen met Diergaarde Blijdorp op de borst. Als Pellè dat geweten had, had hij in de winterstop een heel andere keuze gemaakt.
Bescherming (25 januari)
Dick Advocaat nam het op voor Mark van Bommel. ‘Hij is teruggekomen uit het buitenland, heeft veel geld laten liggen in Milaan. En dan kun je een keer slecht spelen. Maar hij wordt meteen opgehangen, dat gaat mij wat ver. Probleem is dat Van Bommel zo’n grote naam is, dat als je verliest er meteen gezegd wordt dat het door Van Bommel komt.’
Ronald Koeman weersprak de kritiek op Joris Mathijsen. ‘Mathijsen was voor de winterstop onze beste verdediger.’ De coaches hebben het er maar druk mee, met het beschermen van de routiniers die bescherming zouden moeten bieden aan de onervaren spelers in het elftal.
Maar erg overtuigend willen hun argumenten niet worden. Tekenend is dat de halve Nederlandse voetbaltop, waaronder in ieder geval PSV, achter een speler aan zit die met zijn 21 jaar al geroemd wordt om zijn leidinggevende kwaliteiten in de verdediging. Des te schrijnender is overigens dat die speler zich al op zijn vijftiende te goed voelde voor Feyenoord en inmiddels wel heel graag terug wil naar Nederland, maar door HSV achter de hand wordt gehouden vanwege blessures van anderen.
Kreukels (23 januari)
Hier moet ik toch even goed over nadenken: Bayern München heeft belangstelling voor Luis Suarez. Het heeft zelfs een bedrag van vijftig miljoen euro gereserveerd om hem nog deze maand naar de club te halen. De meest onkreukbare topclub van Europa, die zich voor volgend seizoen heeft verzekerd van de diensten van de meest onkreukbare toptrainer van de wereld, wil zich halsoverkop inlaten met de meest kreukelige en smoezelige topspits die er op de Europese velden rondloopt. Omdat die nieuwe trainer zo van hem gecharmeerd is.
Prik mij maar lek. De trainer die perfect paste bij de briljante, technisch volmaakte en vooral brandschone, sportieve Messi blijkt serieus een fan van een rommelaar; niet alleen een hotseknots-voetballer, maar ook voortdurend in opspraak vanwege schwalbes, beten in andermans nek, racistische uitlatingen of andere onsportieve fratsen. Een goeie rommelaar, daar gaat het niet om, maar niet iemand die past bij het imago van Guardiola. En dat terwijl Guardiola ook al te maken krijgt met Robben en Ribéry, evenmin spelers van onbesproken gedrag en dus al opvallende kreukeltjes in het Bayern-laken.
Dat wordt wat, in Zuid-Duitsland. Ik kan maar één reden bedenken voor deze onverwachte keuze van Guardiola: hij wil het aureool van heiligheid dat hem omgeeft rigoureus van zich af schudden. Of zou hij in zijn hart een straathoekwerker zijn?
Klappen (22 januari)
Zo sta je fier bovenaan en zo zit je als club in de hoek waar de klappen vallen, om de slechte woordgrap nog maar eens te maken. PSV dus. De spelers die op het veld staan, functioneren slecht of schakelen zichzelf uit. De spelers die níet op het veld staan, wil niemand hebben op de voorwaarden van PSV of die spelers zelf. En de spelers die men van andere velden wil plukken, mogen niet komen.
Ga maar na. Categorie 1a: Van Bommel praat alleen nog maar en niemand achterin lijkt te luisteren. Dat is beide niet handig tijdens het spel. Categorie 1b: Toivonen, Narsingh en…tja, het wordt steeds gekker. Categorie 2: Manolev, Nijland, Engelaar. De één is alleen te koop en niet te huur, de ander eist ergens anders een centrale positie en de derde zou kruipend weg willen, waarheen dan ook, maar is nergens nodig. En categorie 3, Maher, Bruma, moet nog even in de wachtkamer.
Het is triest of lachwekkend, afhankelijk van je perspectief. Maar wees gerust of pas op: herstel laat nooit lang op zich wachten. Van Bommel is nog lang niet uitgepraat, de transferperiode is nog niet voorbij en Pieters heeft alweer spijt betuigd. Maar bovenal: Dick Advocaat kent het klappen van de zweep. Er volgen nog interessante weken.
Trots (21 januari)
Wesley Sneijder heeft beloofd de fans van Galatasaray ‘heel trots en gelukkig’ te gaan maken. En tot het tegendeel bewezen is, gaan alle Turken er in ieder geval vanuit dat hij de waarheid spreekt. De ontvangst op het vliegveld was ongeëvenaard hectisch, de voorzitter noemde hem nu al de nieuwe Gheorghe Hagi en er ligt een shirt met het legendarische nummer 14 voor hem klaar, plus een uiterst riant salaris. Twijfel is de Turken vreemd.
Dat Sneijder Galatasaray veel te bieden heeft, staat buiten kijf. En hij zal ook zeker zijn best doen om zijn woorden waar te maken, al is het volslagen duidelijk dat hij liever ergens anders naartoe was gegaan en zijn eigen trots heeft moeten inslikken. Nu de zaak eenmaal beklonken is, lopen zijn teksten en tweets over van warme gevoelens voor de club.
Ongetwijfeld begint hij heel goed, want hij is uit op eerherstel. Maar onvermijdelijk komt er ook een wedstrijd dat hij niet scoort of de beslissende assist geeft. En wel twee ook. Turkse trots is ook snel gekrenkt. We moeten hem nageven, Wesley durft wél.
Doen (20 januari)
Ronald Koeman zei het vooraf al: er is een verschil tussen zeggen en doen. Je kunt waterdichte afspraken maken over bijvoorbeeld het oppakken van positiewisselingen, het meebewegen bij standaardsituaties en het inbouwen van zekerheid bij het uitverdedigen, maar dat wil nog niet zeggen dat die afspraken automatisch in de praktijk gebracht worden.
Wat dat betreft had Frank de Boer het beter getroffen. Hij wees vooraf op de noodzaak van het afsnijden van de aanvoer van ballen naar Graziano Pellè. En wie er in de voorhoede van Feyenoord ook aan de bal is gekomen, Pellè is het zelden geweest. De Boer was na afloop dan ook erg tevreden over het verdedigende werk van zijn ploeg. Daarvoor gaf hij ze een 8. In balbezit vond hij dat zijn spelers een onvoldoende verdiend hadden: een 4 zelfs. Misschien goed om daar de volgende keer weer wat meer over zeggen.
Wie achteraf ook kritisch was over zichzelf, was Viktor Fischer. Hij had ‘eigenlijk een hele matige wedstrijd’ gespeeld, zei hij. Maar ja, hij kon zoveel zeggen. Uiteindelijk ging het alleen om die twee keer dat hij iets goeds had gedaan.
Examen (19 januari)
Zelden zo’n nuchter, realistisch en vooral kalm commentaar van een speler gehoord na een ontluisterende 4-1 nederlaag als dat van Theo Janssen na AZ-Vitesse. Eerst was hij na het laatste fluitsignaal midden op het veld een minuutje stil blijven staan, met de armen over elkaar. Niet geëmotioneerd, niet verdwaasd, niet geërgerd, maar volledig in zichzelf gekeerd. Reflecterend. Theo dacht na. Liep de wedstrijd nog even langs. En toen kwam hij voor de camera om te verklaren dat Vitesse de tweede helft niet als team had gespeeld en – let op – dat een aantal spelers voor het examen was gezakt.
Daar kan Mark van Bommel een puntje aan zuigen. Mark heeft de gewoonte om zijn medespelers naar buiten toe in bescherming te nemen, wat ze ook doen, en elke vragensteller als de vijand te zien. Theo niet. Die gaf rustig en weloverwogen antwoord. Hij noemde geen namen, maar was duidelijk in zijn oordeel. Er was gefaald. Dat was geen reden tot woede, maar het moest wel worden vastgesteld.
Theo is gegroeid sinds zijn bozige reacties van vlak voor de winterstop naar het publiek. Vitesse niet. Dat is afgehaakt in de strijd om de titel als zich de komende wedstrijden tegen Ajax geen wonder voltrekt. En Theo weet het. Jammer. Maar hij draagt zijn lot groots.
Alleen wat dat examen betreft vergiste Theo zich. Dat is pas morgen, tijdens de klassieker.
Van slag (18 januari)
Laat die BeNeLiga voorlopig maar even zitten, want daarin zou voor een club als PEC Zwolle waarschijnlijk geen plaats zijn, en dat zouden we als een verlies moeten beschouwen. Dat de eerste de beste wedstrijd na de winterstop de koppositie in de Eredivisie weer vacant raakte, was voornamelijk aan PEC te danken. Beetje jammer dat Mark van Bommel het na afloop afdeed als het gevolg van de gemiste kansen van PSV. Dat had chiquer gekund.
Maar goed, Mark bleef in ieder geval rustig. Dat kon niet gezegd worden van Erik Pieters in zijn eerste wedstrijd na zijn blessure. Die ging na zijn rode kaart volledig door het lint. Daar kon Mark dan weer wel chic mee omgaan: ‘Hij heeft er lang uitgelegen. En dan bij je rentree rood krijgen. Ik snap het wel.’
Ja Mark, de gevoelens snappen we allemaal wel. Maar zijn gedrag doet vermoeden dat Pieters de afgelopen maanden zo intensief aan zijn herstel heeft gewerkt dat de hele discussie over fatsoen en respect aan hem voorbij is gegaan. En dat moeten we niet willen snappen.
Gelukkig was hij zijn eigen slachtoffer. Daar leert zo’n speler toch het snelste van.
Fatsoen (17 januari)
Sinds de ophef over de doodsbedreigingen en scheldpartijen per twitter, facebook en mail aan het adres van PvdA-voorzitter Hans Spekman is er vanuit de politiek een offensief geopend tegen onfatsoenlijk gedrag. Beetje oude wijn overigens. ‘Zo gaan we niet met elkaar om in dit land,’ zei Balkenende al, nog niet eens zo lang geleden, zonder veel succes. Maar nu hebben ook Rutte, Plasterk en andere politici zich uitgesproken over de grenzen van het fatsoen en de noodzaak om kinderen weer op te gaan voeden, dus wie weet. Goed initiatief.
Dat vindt de UEFA blijkbaar ook. Die is er als de kippen bij om ‘ongepast’ en ‘uitlokkend’ gedrag van voetbalsupporters te veroordelen en hun club daarvoor te beboeten. Tachtig duizend euro moet Ajax betalen voor een spandoek met de tekst ‘Against Modern Football!’ tijdens de Champions League-wedstrijd tegen Manchester City. Ja, hoe haal je het ook in je hoofd om te protesteren tegen de enorme kapitaalsinjectie uit Qatar. Schande!
En wat dachten trouwens die zogenaamde Ultra’s van Almere City wel toen ze ‘hun’ algemeen directeur op Marktplaats zetten? Het moet niet gekker worden, zeg. Gelukkig hebben de bazen van Marktplaats maatregelen getroffen: personen mogen niet op de site worden gezet.
Wie zegt nog dat de politiek tot niets leidt?
Punt (16 januari)
Marcel Brands van PSV rust niet voordat hij Adam Maher van AZ heeft ingelijfd. En dat treft, want Maher wil absoluut direct naar PSV, meldde hij in De Telegraaf. ‘Ik wil naar PSV. Punt. Als er nog iets bovenop het eerste PSV-bod van vijf miljoen euro komt, vind ik dat AZ me moet laten gaan.’
Dat vindt Gertjan Verbeek niet. Op dat bod van vijf miljoen, dat hij overigens glashard ontkende, zei hij eerder dat de kans exact één procent was dat AZ hem zou laten gaan. Dan zal er toch wat meer dan ‘iets’ bovenop die vijf miljoen moeten komen voor de ontbrekende 99 procent, dunkt me. Mijn rekenkundige gevoel zou zeggen: 495 miljoen.
Ik denk dat het iets minder zal worden en dat Adam een mooi half jaar krijgt bij PSV. Rekenen is niet de grootste kwaliteit van trainers en als een speler echt wil, gaat hij meestal toch weg.
Interessanter is het om te weten te komen waaróm Maher zo graag naar PSV wil. Na de gebruikelijke prietpraat van prijzen winnen en ideale tussenstap naar de Europese top, vertelt hij dat Ajax heeft geen belangstelling heeft getoond. ‘Ajax is ook een topclub en in Amsterdam bij me om de hoek. Maar ik heb nog niets gehoord. Dus zeg ik nu: PSV.’
Bedoelt hij daarmee: ze hebben bij Ajax hun kans gehad en hebben nu vette pech? Of zegt hij eigenlijk: in godsnaam dan maar PSV?
Terug (15 januari)
Aansprekende voorbeelden van topvoetballers die aan het eind van hun carrière terugkeerden bij hun oude club, zijn Johan Cruijff, Frank Rijkaard, Giovanni van Bronckhorst en Phillip Cocu. Zij konden de jonge gastjes om zich heen tot grote hoogten stuwen, in Rijkaards geval zelfs met de Champions League-bokaal als resultaat. Gemeenschappelijk kenmerk van deze vedetten: rust brengen van achteruit en iedereen op zijn plaats zetten.
Altijd welkom, de ervaring die ze meebrengen. En altijd nobel, de intentie die zij hebben om ‘hun’ club iets terug te geven. Altijd blij zijn dus als een topper vanuit het buitenland de bereidheid uitspreekt om ooit terug te keren. Rafael van der Vaart, ik zie hem zeker ooit weer van waarde zijn voor Ajax.
Maar Huntelaar? ‘Ajax is altijd mijn droomclub geweest,’ zegt hij. ‘Misschien keer ik aan het eind van mijn loopbaan wel terug bij die club.’
Zeker in de spits een beetje de doorstroming van nieuwe talenten komen blokkeren. Of vanaf de middenlijn heel hard naar achteren lopen schreeuwen dat ze hem eens een bal op maat moeten aanspelen. Ik denk dat ze zich daar tegen die tijd bij Ajax maar eens goed op moeten beraden. Ja, in de trainersstaf kan hij terugkeren. Daar barst het van de oud-spelers. Maar als actief speler zal hij zich eerst nog flink moeten ontwikkelen voor de vedetterol vanuit verdediging of middenveld.
Spion (14 januari)
Ajax-scout Roy Wesseling is op de tribune gesignaleerd bij het oefenduel van Feyenoord tegen Club Brugge. Dat is normaal gesproken niet gek met de klassieker in aantocht, ware het niet dat dat oefenduel plaatsvond tijdens het trainingskamp van Feyenoord in het Spaanse Marbella terwijl Ajax zelf in Brazilië zat. Dan zijn de rapen gaar. Dan is er sprake van je reinste spionage en vraagt iedereen zich af wat hij daar nog meer gezien heeft. Heeft hij stiekem trainingen bezocht? Heeft hij zitten luisteren aan de kleedkamerdeur toen Ronald Koeman tactische tips gaf aan zijn spelers?
We kennen cameraploegen die alles doen om een glimp van besloten trainingen op te vangen. We weten dat er fotografen zijn die zich verbergen in de bosjes om onverwacht gênante plaatjes te schieten. Zou Ajax zich nou van dergelijke lage praktijken bedienen?
Ik hoop het. Net zoals ik hoop op opperste verontwaardiging bij Feyenoord. De oorlog kan mij niet koud genoeg zijn. Al is het maar omdat het aangeeft dat de wedstrijd waarmee de tweede seizoenshelft begint de leukste van het jaar is, al is hij slechts tussen de nummers drie en vier.
Relax (13 januari)
Wesley Sneijder neemt de tijd voor zijn beslissing waar hij de rest van het seizoen te zien zal zijn. ‘Er zijn nog steeds twee weken te gaan voordat de transferperiode sluit, dus ik heb tijd genoeg. Ik ben relaxed en denk na over mijn opties.’
Logisch. Er is bij Inter, met de suggestie dat hij in weerwil van zijn contract best een jaar langer zou kunnen spelen voor hetzelfde geld, te veel met hem gesold. En ondertussen is hij vanuit Turkije al vijandig bejegend vanwege een sexy filmrol van Yolanthe in 2006. Daar heb je snel genoeg van. Bovendien wil Wesley gewoon in Engeland voetballen. Dus hij wacht af tot die mogelijkheid zich in de komende twee weken aandient. Wat zonder twijfel het geval zal zijn, nu om te beginnen Liverpool belangstelling heeft getoond.
Maar sympathieker vind ik dan toch de twijfel van Ryan Giggs over een verlenging van zijn aflopende contract bij Manchester United. Giggs is 39 en wil even afwachten of aan het eind van het seizoen zijn fysieke gesteldheid nog toereikend is. ‘Ik zal tegen die tijd gaan praten met de trainer. Ik ben daar heel rustig onder. Ik geniet momenteel van het voetbal. Van de trainer hoef ik tijdens de training minder werk te verzetten dan andere jongens. Hij houdt rekening met het stadium van mijn loopbaan. Maar vergis je niet: ik moet fysiek echt top zijn, anders kun je niet meekomen in wedstrijden.’
Nou Ryan, ik zie geen enkel probleem. Sterker nog, ik kijk nu al uit naar het bericht over een jaar of tien dat de 49-jarige Ryan Giggs rustig overweegt of hij zijn contract nog één jaartje zal verlengen. Wat Stanley Matthews kon, kan jij ook.
Planning (12 januari)
Ik dacht dat voetbalstadions er waren om voetbalclubs hun wedstrijden te laten spelen en dat de planning daarvan voor het begin van het seizoen bekend was. Ook dacht ik dat een aantal clubs er rekening mee zou houden dat de kwartfinale van het bekertoernooi wel eens bereikt zou kunnen worden, met vijftig procent kans op een thuiswedstrijd. En dat dan tussen die mogelijke wedstrijddagen in eventueel andere mega-activiteiten in stadions gepand werden.
Niet dus. Vitesse moet voor de bekerwedstrijd tegen Ajax uitwijken naar een ander stadion, want in de Gelredome vindt een dance-evenement plaats. En nu is trainer Fred Rutten boos op de KNVB. ‘De KNVB kent de speeldata, de planning van evenementen in de Gelredome en weet dat het stadion niet van onszelf is. Het bevreemdt me dat de KNVB de wedstrijd dan toch op een dag plant, waarop de Gelredome bezet is. Zoals de KNVB hiermee omgaat, dat vind ik belachelijk.’
Ik begrijp het chagrijn van Rutten heel goed, zeker nu Vitesse en Ajax niet gewenst blijken te zijn in alternatieve stadions in de buurt. Maar doet hij niet aan een kleine omkering van zaken als hij verwacht dat de KNVB zelfs het bekerprogramma volledig afstemt op alle schnabbelactiviteiten in voetbalstadions? Hij zou beter eens een hartig woordje kunnen spreken met de stadiondirectie. De Gelredome is misschien niet van Vitesse, het bestaat wel dankzij het voetbal van Vitesse.
Onnavolgbaar (11 januari)
Hoe het lichaam van Sigthorsson werkt, is voer voor fysiologen. Is hij eindelijk weer eens fit en traint hij zelfs al enkele dagen vol mee met de groep, weet Frank de Boer ineens te vertellen dat hij de hervatting van de competitie tegen Feyenoord over ruim een week niet gaat halen. ‘Zijn lichamelijke rem en gaspedaal waren tegelijkertijd ingedrukt, zeg maar. Dat werkt hetzelfde als bij een auto, dan gaat het roken. Dat moet je niet hebben.’
Dat lijkt me ook. Sterker nog, je komt geen meter vooruit, lijkt me. Nee, dan haal je geen enkele wedstrijd, laat staan die tegen Feyenoord. En dat terwijl Sigthorsson tijdens zijn blessure als een waanzinnige getraind schijnt te hebben in het krachthonk en inmiddels zo sterk is als een paard. Toen ging hij keihard. Je zou toch zeggen dat ze bij Ajax ruim de tijd hebben gehad om hem uit te leggen hoe het zit met zijn lichamelijke rem en gaspedaal, maar ik vrees het ergste.
Of ligt Frank de Boer in de knoop met zijn eigen rem en gaspedaal? ‘Ajax staat drie punten achter en wordt dus kampioen. Maar zo denken is een bedreiging. Laten we vooral zelf niet geloven dat het zo makkelijk is. Ik ben er wel van overtuigd dat we kampioen kunnen worden.’
Het gebeurt, maar dat mag je niet denken, wat ik dus toch doe. Zoiets. Het is Cruijff-waardig. Als Frank dat ook zo vertelt in zijn teambesprekingen, kan ik me voorstellen dat Sigthorsson daar toch een beetje verward van raakt.
Hint (10 januari)
Hadden we bijna Messi in Nederland gehad. Op de site goal.com vertelt Rob Westerhof hoe hij als voorzitter van PSV in het voorjaar van 2005 werd benaderd door de voorzitter van Barcelona, Joan Laporta, met het voorstel een veelbelovende Argentijnse voetballer een seizoen bij zijn club te stallen. Lionel Messi, 17 jaar, had geen Spaans paspoort en mocht niet voor Barcelona spelen omdat dat al drie spelers van buiten de EU in de selectie had.
Hij overlegde met verschillende scouts, die allemaal zeiden: ‘Doen!’ En terecht, want die zomer speelde Messi op het WK voetbal onder 20, dat toevallig in Nederland werd gespeeld, de sterren van de hemel. Hij bezorgde Argentinië persoonlijk de wereldtitel, met onder meer beide doelpunten in de finale tegen Nigeria. Dat bracht ook Sjaak Swart op het idee om via Messi’s vader te peilen of hij misschien voor Ajax zou willen spelen. Het had nog een mooi getouwtrek kunnen worden: een soort voortijdige Bazoer-strijd.
Uiteindelijk kwam er niets van terecht. Barcelona-trainers Rijkaard en Ten Cate wilden Messi liever ‘in de buurt hebben’ en hem geen ‘andere invloeden laten opdoen’. Bovendien kreeg hij in september 2005 alsnog een paspoort, waarmee hij dus speelgerechtigd was voor Barcelona. Jammer voor PSV en Ajax.
Om toch een idee te krijgen wie het gevecht om Messi gewonnen zou hebben: Sjaak Swart kreeg wel zijn shirt. Via via, maar toch. Zegt niets, maar voelt als een hint.
Promotie (9 januari)
Dat AGOVV failliet is verklaard en mogelijk gaat verdwijnen, is om allerlei redenen spijtig maar natuurlijk ook gewoon logisch als het Apeldoornse publiek simpelweg geen interesse heeft in een betaald voetbalclub in de Jupiler League. Dat was eerder ook al het geval in Roosendaal en Haarlem en dreigt bij tijd en wijle in tal van andere plaatsen. Je zou kunnen concluderen dat de Jupiler League niet meer een heel erg groot bestaansrecht heeft.
Dat doet Henk Kesler niet. Die begrijpt er niets van dat geen enkele club uit de twee Topklassen wil promoveren naar de Jupiler League. Hij wil clubs die promotie weigeren in de toekomst gaan straffen. Er lijkt me geen betere manier om te bewerkstelligen dat clubs tegen het eind van de competitie gaan strijden om de tweede plaats.
Maar misschien is er een alternatief. Het voormalige Glasgow Rangers dat na een faillissement met heel andere oorzaken is teruggezet naar het laagste profniveau in Schotland, heeft aangegeven graag te willen gaan spelen in een mogelijk te vormen BeNeLiga. Als we dat nou eens toestaan op één voorwaarde: de route daarnaartoe verloopt via de Jupiler League, met een verplicht verblijf daar van een jaar of drie. Volle tribunes gegarandeerd en ook nog eens voor elke club een leuk reisje naar Glasgow. Moet je eens zien hoe graag de Topklassers ineens willen promoveren. En misschien is het leven van AGOVV dan ook nog te rekken.
Sneu (8 januari)
Sneu voor Maarten Stekelenburg dat hij bij AS Roma op de bank terechtgekomen is. Speelde helemaal niet onaardig, maar raakte geblesseerd en dan blijkt die reservekeeper het ook goed te doen. Dus mag Steek achteraan aansluiten en weer op zijn beurt wachten, wat hij zich niet kan permitteren met het oog op zijn positie in het Nederlands elftal in de aanloop naar het WK 2014.
Begrijpelijk dus dat zijn zaakwaarnemer Rob Jansen duidelijkheid eist van Roma en stelt dat Stekelenburg weggaat als hij niet snel aan spelen toekomt. Maar toch is het vooral ook sneu als een zaakwaarnemer een dergelijke stap onderneemt. Alsof papa bij het bestuur komt klagen over de oneerlijke behandeling van zijn zoontje die toch heus de allerbeste is.
Moet hij maar gauw mee stoppen, lijkt me. Fulham schijnt interesse te hebben in Stekelenburg. Is natuurlijk veel beter: de Engelandroute à la Van der Sar, die tenslotte in Italië ook eerst op dood spoor was beland.
Wereldelftal (7 januari 2013)
Prachtig wereldelftal van het jaar 2012: vijf spelers van Barcelona, vijf van Real Madrid en één van Atletico Madrid. Er is nog maar één land waar je als echte topper kunt spelen, zoveel is duidelijk. Speel je ergens anders, dan doe je niet mee. Kun je de finale om de Champions League spelen, zoals Chelsea en Bayern München, en onderweg die Spaanse clubs uitschakelen, maar een uitverkiezing voor het wereldelftal is er niet bij.
Merendeel Spanjaarden zelfs in dat wereldelftal: zes stuks. Onder wie nog dus niet de ultieme allerbesten, Lionel Messi en Cristiano Ronaldo, die uiteraard wel een plekje hebben bemachtigd. Logisch, met Spanje als heersend Wereld- en Europees kampioen.
En toch vraag je je af of dat betekent dat er nergens anders iemand rondloopt die een plaatsje in dat elftal heeft verdiend, desnoods als rechts- of linksback. Heb ik het dus niet over het chagrijn van Wesley Sneijder, die op Robin van Persie schijnt te hebben gestemd als wereldvoetballer van het jaar. Maar kan dan zelfs niemand op tegen de reservekeeper van Real Madrid?
Racisme (6 januari 2013)
Milan-middenvelder Kevin-Prince Boateng was in het oefenduel met Pro Patria van het veld gelopen na langdurige racistische uitingen van het publiek. Zijn hele ploeg ging met hem mee, dus de wedstrijd moest worden gestaakt. Waarna uiteraard iedereen daar direct een mening over had. Gullit betuigde steun, Seedorf had zijn bedenkingen over het nut.
En nu heeft, na eerder al UEFA-voorzitter Michel Platini, ook FIFA-voorzitter Sepp Blatter een kanttekening geplaatst. ‘Ik denk niet dat zomaar van het veld stappen de oplossing is.’ Blatter is bang dat teams ook weg gaan lopen als ze dreigen te verliezen.
Tja. Misschien heeft Seedorf best een punt. Maar wat zou het toch fijn zijn als voorzitters van grote voetbalbonden eens zouden beginnen met het serieus nemen van serieuze problemen in plaats van dappere initiatieven van hun eigen sporters meteen maar af te serveren, uit angst voor misbruik door de slachtoffers zelf.
Topdeal (5 januari 2013)
Briljante zet van Martin van Geel om Graziano Pellè langer aan Feyenoord te binden. En niet zomaar een beetje langer: viereneenhalf jaar maar liefst. Tot de zomer van 2017. Dat getuigt nog eens van langetermijnvisie. Vasthouden die scorende spits.
Goede uitstraling bovendien, die Pellè. Stuk evenwichtiger dan Guidetti vorig jaar. Die was ook heel goed natuurlijk, maar extreem energiek en onstuimig; beetje te veel Gascoigne, ook vanwege zijn leeftijd misschien. Dat afbreukrisico heeft Pellè niet. Met hem weet je wat je hebt: een sympathieke, goed gekapte, flamboyante Italiaan met aantrekkingskracht op de vrouwtjes, die ook nog bereid is om hard te werken. En dus scoort. Tot op heden.
Van Geel snapt best dat de magie van Pellè’s doelgerichtheid op het veld doorbroken zou kunnen worden, al was het maar omdat tegenstanders zich beter op hem gaan instellen. En dat hij dan vóór 2017 niet meer af komt van iemand die tegen die tijd 32 wordt. Maar hij weet ook: het oog wil ook wat en zo’n voltreffer krijgt hij nooit meer.
Verlengstuk (4 januari 2013)
Andy van der Meyde volgt een trainerscursus, maar denkt dat hij voorlopig beter tot zijn recht komt als assistent-coach dan als hoofdcoach, vertelde hij in een interview met ochtendkrant Spits. ‘Het lijkt me leuk om met de spelers te dollen en ze op hun gemak te stellen. Dat ligt me beter dan boven een groep staan, denk ik. Dus eerst zou ik in het betaald voetbal aan de slag willen als verlengstuk van de hoofdtrainer.’
Je kunt veel van Van der Meyde vinden, maar enige zelfkennis kun je hem niet ontzeggen. Ik vraag me alleen af welke hoofdtrainer er op zo’n verlengstuk zit te wachten. Na de tijd van Wim Suurbier bij Heerenveen heeft het genre dollen waarin Van der Meyde’s grootste kwaliteiten liggen zijn beste tijd wel gehad. Dat stelt weinig spelers meer op het gemak.
Hoewel, hij zou misschien eens bij HSV kunnen aankloppen. Of anders bij Manchester City.
Worsteling (3 januari 2013)
Ik kan me voorstellen dat je als trainer af en toe gek wordt van Mario Balotelli. Die weet altijd wel een manier te vinden om de aandacht op zich te vestigen, en meestal niet op een wijze die een trainer zich zou wensen. Brokken maken met dure auto’s, mooie vrouwen, dartpijltjes en vuurwerk lijkt zijn grootste kwaliteit, en op het voetbalveld neemt hij het niet zo nauw met hoofden en ledematen van tegenstanders.
Maar dat weet je. Tussendoor voetbalt hij wel aardig, dus de meeste strapatsen zie je door de vingers en zo nodig geef je hem eens een boete van 260.000 euro. Maar één ding doe je niet: met hem vechten. De man heeft nogal gespierde armen en een leeg hoofd.
De waanzin moet dus in Roberto Mancini gevaren zijn, toen hij na een wat wilde tackle op een teamgenoot tijdens de training op Balotelli afrende om hem op de grond te gooien. Balotelli was not amused. Ik hoop voor Mancini dat hij het bij een boete laat.
Klap (2 januari 2013)
Laat ik me beperken tot de feiten, zoals opgetekend in het AD. ‘Sylvie en Rafael van der Vaart laten via een persverklaring weten dat zij “het betreuren dat zij tot de conclusie zijn gekomen dat zij de afgelopen periode uit elkaar zijn gegroeid, waardoor het voortzetten van de relatie op dit moment niet meer tot de mogelijkheden behoort. (…) Uit waardering naar elkaar en in het belang van hun zoon, Damian, zullen Rafael en Sylvie zich daarom – in weerwil van hun gebruikelijke openheid – onthouden van commentaar in de media.”’
Feit is ook dat zij op oudejaarsnacht nog foto’s en teksten vol vrolijkheid rondgetwitterd hebben. Triester dan de constatering dat hun conclusie met betrekking tot een hele periode dan blijkbaar ergens in die nacht letterlijk met een klap tot stand is gekomen, is het feit dat zij – in weerwil van hun behoefte aan mediastilte – zullen ondervinden dat bij een glamourhuwelijk alleen een glamourscheiding past.
Domper (1 januari 2013)
Zo’n beetje het eerste voetbalnieuws van 2013, publiek gemaakt door de hoofdrolspeler zelf: Luciano Narsingh is geblesseerd en moet daardoor de rest van dit voetbalseizoen missen. Voorste kruisband afgescheurd.
Mijn eerste vraag was hoe hij dat voor elkaar had gekregen met vuurwerk afsteken. Dat bleek niet het geval. De blessure was al opgelopen in het laatste competitieduel voor de winterstop tegen NAC, op 22 december. Een kwartier voor tijd was hij uitgevallen. Maar hij was eerst op vakantie gegaan voordat hij het had laten onderzoeken. Onduidelijk is of hij heel erg aan vakantie toe was of niet doorhad hoe geblesseerd hij was.
Ik vermoed het laatste, wat overigens ook niet voor hem pleit. Ik geef het je te doen: een ernstige knieblessure niet opmerken. Ik dacht dat alleen Arjen Robben in staat was tot iets als het ontkennen van een enorm gat in een spier.
Wat we voorlopig moeten missen is Luciano’s ontwapenende lach en wapperende wijsvingertje waarmee hij na een goal op de collega van de assist afliep. Jammer.